Τρομολαγνειας συνεχεια...

[fast-enough]

Στάθη σαφώς και συμφωνούμε αλλά και διαφωνούμε συνάμα.
Η λογική των άεργων εργατοπατέρων και των συνδικάτων είναι ένας από τους παράγοντες της σημερινής πραγματικότητας. Δε διαφωνώ καθόλου στο ότι πρέπει η ίδια προσέγγιση να ισχύει και για το δημόσιο.
Δεν είναι δυνατόν σαφώς, να έχεις για παράδειγμα ΟΣΕ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ και λοιπούς να δίνουν απίστευτους πραγματικά μισθούς και κάθε μήνα να έχουν αρνητικό ισοζύγιο. Κάτι κάνεις λάθος. Όμως , πέραν των μέτρων που θα ληφθούν ή τυχόν λύσεων που θα δοθούν, όλοι μας πρέπει να καταλάβουμε επιτέλους πως με την εγωκεντρική μας συμπεριφορά, αυτό που ζούμε θα το ξαναζήσουμε. Η πρόνοια του κράτους, πρέπει να πηγάζει και από εμάς. Όταν εγώ κάνω αίτηση και αποδέχομαι παράνομη αναπηρική σύνταξη, την αφαιρώ από κάποιον που όντως την έχει ανάγκη... Νομίζω καταλαβαίνεις τι εννοώ.
Θεωρώ λοιπόν πως αν και ουτοπικό, αν και ανίκανο να ανατρέψει τις τάσεις που επικρατούν, είναι το αναγκαιότερο όλων στοιχείο για την πιθανή ευημερία της χώρας μας.