Το τελευταίο πράγμα που θεωρώ ότι πρέπει να δένεται κάποιος είναι οι λαμαρίνες. Σιγά τ'αυγα πια...
Οκ, δεν λέω, δύσκολα αποχωρίζεσαι κάτι για το οποίο ίδρωσε να αποκτήσεις, το λυπάσαι, αλλά τι να κάνουμε. Αν δεν υπάρχει τρελό βιοποριστικο πρόβλημα, δεν βλέπω τον λόγο γιατί να μην είναι κλεισμένο ένα αμάξι στο γκαράζ, ειδικά αν μιλάμε για άνθρωπο που τον περισσότερο καιρό το έχει κλειστό, ακόμα και σε περιόδους που οι βλακες δεν ζητούσαν τη μάνα μας και τον πατέρα μας.
Από την άλλη, στο σημείο που έχουν φτάσει οι τιμές των αυτοκινήτων και ειδικότερα της μεγάλης κατηγορίας, έτσι και αλλιώς ο επόμενος θα είναι ευτυχισμένος, αφού παίρνει αμάξι σε τιμή ευκαιρίας, όταν μέχρι πριν 4 χρόνια θα έπρεπε να το σκεφτεί πολύ καλά για το αν είναι σε θέση να τα σκασει.
Πόσο πιο ευτυχισμένο να κάνεις κάποιον όταν αγοράζει αμάξι με 20κ, όταν ο προηγούμενος έσκασε 100 και βάλε. Ρίχνει και άλλα 2-3, το κάνει σενιο, και ναός ο καινούριος ευτυχισμένος κατοχος.
Πριν 4 χρόνια που πουλιωντουσαν από 70-80 και άνω, εκεί γινόταν ευτυχισμένος ο άλλος με την αγορά ενός αδουλευτου αυτοκινήτου. Σήμερα δεν παίζουν αυτά τα σενάρια, γιατί ήδη η ζυγαριά της τύχης από την αρχή γέρνει προς τον καινοθριο αγοραστη...
Απάντηση με παράθεση