Αστείο και ουτοπικό μου ακούγεται αυτό.
Αν είναι να στερηθεί κάποιος να πάρει ένα ρούχο στη γυναίκα και στο παιδί του για να έχει 'ακριβό' αμάξι, να το βράσω το αυτοκίνητο. Αυτή είναι η δική μου άποψη.
Μου κάνει εντύπωση δε ότι ενώ στην Ελλάδα δεν παίζει εγγύηση για ένα Μ3 Ε46 κανείς μέχρι τώρα (εκτός από Θωμά και Στάθη που είναι ιδιοκτήτες Μ) δεν σκέφτεται τι γίνεται αν χαλάσει κάτι.
Εγώ το 'τεστ' που κάνω στον εαυτό μου πριν πάρω κάποιο όχημα είναι το εξής.
- πόσο 'ζορίζομαι' να πάρω ένα σετ ζάντες ?
- πόσο 'ζορίζομαι' να πάρω ένα διαφορικό ?
- πόσο 'ζορίζομαι' να πάρω ένα σασμάν ?
Άν δεν ζορίζομαι λοιπόν (του στυλ ότι τη μάμησα και δεν μπορώ να το φτιάξω) σημαίνει ότι είναι για το επίπεδό μου.
Περί ορέξεως κολοκυθόπιττα λέει...