Printable View
Δινουν πολλα και ζητανε λιγα,αν διαβασετε θα δειτε ποσο βοηθανε τα παιδια και τους μεγαλυτερους σε θεματα φροντιδας,περιποιησης,ψυχο λογιας και πολλα αλλα..
Θα εγραφα πολλα ακομα αλλα βαζω προς το παρον μονο την φωτογραφια -αιτημα που με συγκινησε ...
Αν υπάρχει κάποιος που έχει χώρο, όρεξη και διάθεση για να πάρει γερμανικό ποιμενικό κουταβάκι σε συμβολική τιμή, μπορώ να μεσολαβήσω.
κυριος μπροστα στο ασανσερ και φατσα στο δωματιο
Remi !!!
τελευταία φορά που τον θυμάμαι γλυκούλη...τώρα έχει ξεπεράσει τα 55 κιλά, και το κεφάλι του είναι όσο μια μπάλα του μπάσκετ...
και γ@μώ τους φύλακες, πολύ κοινωνικός, καθόλου ενοχλητικός...απο τα καλύτερα σκυλιά που έχουν περάσει αο τα χέρια μου...
η μεγάλη μου αγάπη όμως, μια ζωή θα είναι ο spike. το προηγούμενο γερμανικό ποιμενικό, που πέθανε απο λευχαιμεία... :(
Ωραίο θέμα thumb thumb thumb
Να ρωτήσω κάτι, ποιες είναι οι σωστές διαστάσεις για ένα σπιτάκι σκύλου ενήλικου Γερμανικού Ποιμενικού ?????
οτι καλυτερο για εναν ανθρωπο η συντροφια των ζωων εχω ενα σκυλο σπιντς μια γατα σιαμ και μια γατα περσιας .μια εβδομαδα πριν εχασα απο καρκινο μια ακομα γατα περσιας που ειχα μολις 4 ετων.οσα προβληματα και να εχω οταν γυρναω σπιτι και ερχονται πανω μου ξεχναω τα παντα
Nα ρωτήσω και εγώ κάτι με τη σειρά μου (θα τα κάνουμε μΝι στο τέλος).Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο bill987
Θεωρώ τα λυχόσχυλα την χρυσή τομή εξυπνάδας και δύναμης για φύλακα, τελευταία όμως ψήνομαι για κόλεϋ.
Τι λένε σαν σκυλιά πέρα από την ευφυΐα τους, έχει κάποιος εμπειρία;
[QUOTE=Ptboul;213888]Nα ρωτήσω και εγώ κάτι με τη σειρά μου (θα τα κάνουμε μΝι στο τέλος).
Θεωρώ τα λυχόσχυλα την χρυσή τομή εξυπνάδας και δύναμης για φύλακα, τελευταία όμως ψήνομαι για κόλεϋ.
Τι λένε σαν σκυλιά πέρα από την ευφυΐα τους, έχει κάποιος εμπειρία;[/QUOT
μονο αυτος θα σου πηγαινει
https://www.wondermode.com/blog/wp-c...911fall361.jpg
το laguna seca δίπλα απο τον σκύλο στην δεύτερη φώτο του πρώτου ποστ κανένας δεν το είδε, να υποθέσω???:shok:
to ειδα εγω ρε Θωμα.Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Thomelef
Σπιτακι Βασιλη μιαμιση φορα το μηκος του και σε υψος οσο το κεφαλι του.
Η πορτα να ειναι τοσο ψηλη ωστε να περναει σκυφτος με το κεφαλι στην ευθεια.
Για την αλλη ερωτηση, ο λυκος, ειναι λυκος.
Παιζει, φυλαει, αλλα και μερικες φορες σου θυμιζει οτι ειναι λυκος.
https://i1117.photobucket.com/albums...e/4a60ce50.jpg
Και μια φωτο πριν απο 7 χρονια.
Η Μαγια κουταβι.
Τον θέλω μερακΛή, σαν το αφεντικό του :)Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο hades7
https://www.athensbars.gr/sites/defa...x2_505c767.jpg
Οταν ημουν 10 ετων εφερε ο πατερας μου στο σπιτι ενα κουταβι puddle ημιαιμο. Tα ριμαξε ολα και απεκτησε στη πορεια τον ογκο απο κατσαρο dopperman. Οι γονεις μου πηραν την αποφαση και το δωσαμε σε μια κυρια με μονοκατοικια.Τοτε εκλεγα για μερες. Επειτα απο χρονια καταλαβα οτι ο σκυλος ειτε μεγαλοσωμος ειτε μικροσωμος ειναι για αυλη. Δε πρεπει να το κλεινουμε στους 4 τοιχους και να τον υποχρεωνουμε να ζει οπως εμεις.
Η κυρία της φωτό μας την έπεσε ένα βράδυ εξω απο το σπίτι και απο τότε δεν λεει
να ξεκολήσει !! Χαζή είναι ? Η κροκέτα και τα gourmet πάνε σύνεφο...
https://i956.photobucket.com/albums/...0/DSC00163.jpg
Νταξ σκυλος δεν ειναι αλλα ειναι καλή παρέα !!:original:
Ετουτη ειναι η Σιβα.
Εχτες εκλεισε τους 3 μηνες, στην φωτο ειναι 2 και κατι λιγες μερες.
Μεγαλη πουτ@ν@ ...
https://www.bmwfans.gr/forum/attachm...1&d=1321348410
Αυτη εδω ειναι η Ελσα. Την ειχε αγορασει η γυναικα μου και την ειχαμε στην Φιλοθεη αλλα πιστευω οτι ηταν λιγο δυστυχισμενη γιατι ολη την εβδομαδα την περναγε μεσα στο διαμερισμα εκτος απο μια ωρα το πρωι που εκανε βολτα και 2 ωρες το βραδυ. Τα σαββατοκυριακα την ειχαμε παντου μαζι μας. Οταν αποφασισε η μητερα μου οτι θα μεινει στην Χαλκιδικη η Ελσα μετακομισε μαζι της. Εκει εχει ενα χωρο 2 στρεμματα και τρεχει-γαβγιζει απο το πρωι μεχρι το βραδυ. Πλεον ειναι τρισευτιχισμενη & προσεχει την μανα και το cabrio:thumbsup:
κουκλα η Ελσα, φτου-φτου
Τόμι ο σκύλος είναι φοβερός!!!Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Thomelef
Προσωπικά θεωρώ τα ροτβάιλερ και τα ντόπερμαν από τα καλύτερα σκυλιά που υπάρχουν (μετά τα ελληνικά ποιμενικά αλλά τα τελευταία θέλουν ΠΟΛΥ δουλειά και για να τα αποκτήσεις με τα pedigree και για να τα έχεις. Απλά επειδή είναι ΚΤΗΝΗ καλό είναι να το εκπαιδεύσεις, τουλάχιστον βασική υπακοή.
Και μην ξεγελιέσαι είναι σκύλος που θέλει επιβολή.
Εμείς έχουμε 2. Ένα θηλυκό και ένα αρσενικό. Και τα 2 τα μαζέψαμε από το δρόμο. Η μεν σκύλα πρέπει να έχει κάτι από μπασέντζυ και ενέργεια ντοπαρισμένου πρωταθλητή. Αφού για να φανταστείτε όταν την βγάζουμε βόλτα είναι συνήθως 12 - 12μιση το βράδυ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ καιρικών συνθηκών με το αμάξι (μας ακολουθάει, και τώρα τελευταία έχει μάθει το δρόμο και πηγαίνει την βόλτα μόνη της και το αμάξι ακολουθάει) για κανά 45 λεπτο με μία ώρα με ταχύτητες από 20 με 40 χιλιόμετρα. Έχω κάποια βίντεο αλλά είναι βράδυ και δεν φαίνεται καθόλου.
Ταυτόχρονα έχουμε και 3 γάτες, οι οποίες είναι άλλη ιστορία από μόνες τους...
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, στο σπίτι μας πάντα υπήρχαν σκυλιά και γάτες.
Πάντα είχα ιδιαίτερη αδυναμία και αγάπη στα σκυλιά. Η Πεπέτα που προυπήρχε της γέννησής μου ένα γερμανικό ποιμενικό, μετά ο γιος της ο Τσάρλυ, ο οποίος όμως δόθηκε γιατί πήγαμε σε διαμέρισμα... ακολούθησαν ο Αχιλλέας που μαζέψαμε από το δρόμο, η Ντόνα - μολοσσός, ο Κάρλο -τσιουάουα, η Κάρα - λυκόσκυλο και η μεγάλη μου αγάπη ο Μπρούνο, ένα πανέμορφο Μπόξερ...
Αν και οι γονείς μου και η αδερφή μου εξακολουθούν να έχουν σκυλιά, (1 Ροτβάιλερ, 1 ημίαιμο, 1 αγγλικό σέτερ και 2-3 επανιέλ μπρετόν - κυνηγάει ο γαμπρός μου), εγώ δυσκολεύομαι να υιοθετήσω πάλι ένα σκυλί...
Μετά την απώλεια του Bruno με τον οποίο πέρασα απίστευτες στιγμές, δυσκολεύομαι να πάρω την απόφαση για άλλο σκυλί.
Πλέον παντρεμένος με 2 κοριτσάκια και κάτοικος Αθήνας, αμφιβάλλω πως θα μπορέσω να αφιερώσω στο σκύλο μας το χρόνο αλλά και το χώρο που του χρειάζεται.
Καλή η αυλή που έχουμε, αλλά ο σκύλος χρειάζεται αγάπη, φροντίδα και χρόνο σαν ισότιμο μέλος της οικογένειας. Θα ζει μαζί μας, εντός και εκτός σπιτιού, θα έρχεται όπου πηγαίνουμε. Οπότε θα το καθυστερήσω λίγο μέχρι να είμαι σίγουρος πως θα μπορώ πραγματικά εγώ και η οικογένειά μου να αποκτήσουμε ένα νέο μέλος. Σίγουρα πάντως θα είναι Boxer...
Οι σκύλοι προσφέρουν (όπως και τα παιδιά άλλωστε) την πιο ανιδιοτελή μορφή αγάπης. Θα γλείψουν το δάκρυ από το μάγουλό σου, θα σου κάνουν συντροφιά όταν είσαι πεσμένος ή θα προσπαθήσουν να σε ευθυμήσουν και πάντα θα χαίρονται με τη χαρά σου.
Αξίζουν την αγάπη μας και ποτέ δεν πρέπει να αποκτούνται ως "παιχνίδι".
Εύχομαι όλα τα παιδιά να έχουν τη χαρά να ζήσουν μαζί με κατοικίδια, είτε σκυλάκια, είτε γατάκια.
ΥΓ. Στις γάτες που είχαμε και έχουν οι γονείς μου δεν θα αναφερθώ, γιατί θα μας πάρει 2-3 σελίδες! :shok:
:thanks:
μου τελειωσαν τα thanks μπορω να δεινω κοκκαλα?
κανενα λουρακι χρυσο??? kinky boy:hystericalbs1:Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο hades7
Εγω παλι απο μικρος τα φοβομουνα τα σκυλια,θυμαμαι στο Περιστερι κατι κυνηγητα με αδεσποτα στα σχολικα χρονια και μετα στον στρατο 2 περιστατικα σε μοναδες (πολυ γελιο)...
Ποτε δεν ειχαμε κατοικιδια σπιτι ουτε κουβεντα να γινει φυσικα στην μανα μου η τον πατερα μου ,μονο κατι αηδονια ειχε κατα καιρους...
Παντρεμενος αργοτερα ενα καλοκαιρι μας χαρισε ενας φιλος ενα κουταβακι καταμαυρο ημιαιμο επειδη η μικρη τοτε στα 4 της το ειχε δει στο χωριο,αρχισε η αναστροφη του κλιματος και η αναθεωρηση για την σχεση μου με τα σκυλια.
Θυμαμαι ακομα τον Μπρουνο 45 ημερων σε κουτι πιτσας :th_Laie_67-1: ταξιδι Καλαματα-Αθηνα μονος μου και να λεω "που τον παω ρε γμτ"...
Περιτο να πω τι εγινε με την μικρη τρελαθηκε και το ειχε καθε μερα ολο φροντιδα και παιχνιδι ,αλλα με εξεπληξε που καταλαβαινε οτι χρειαζοταν και αυτο την ηρεμια του τον δικο του χωρο και φροντιδα...μιλαμε για ενα παιδακι 4 χρονων !!
Αλλαξαν πολλα απο τοτε σε καταστασεις ,ο Μπρουνο δυστυχως ταξιδεψε ενα καλοκαιρι για το χωριο και εκει τον φαρμακωσανε,αλλα απο περυσι εχω παλι απο φιλο ενα πανεξυπνο και παιχνιδιαρικο μεγαλοσωμο κανιςακι-γκριφον που μας τρελαινει στο παιχνιδι και την βολτα !!!
Οταν δε ερχεται η μικρη γινεται πανηγυρι η χαρα δεν περιγραφεται,αλλα πιο πολυ με "τελειωνει" να βλεπω την μικρη να κοιμαται και διπλα της να κοιμαται στην μοκετα στην θεση του ο Ρεμι...
Εχει μαθει δε απο την αρχη -και μαλιστα απο την μανα μου που δεν ηθελε να εχει ποτε ζωακι στο σπιτι-και δεν λερωνει ποτε μεσα ακομα και τωρα που χειμωνιαζει...
Βρε πως αλλαζουν οι καιροι,σκυλισια ζωη χαχαχαχα
ρε τον κατσαραιο πεταξε δυο photo απο σκυλους που δεν ειναι καν δικοι του και τσιμπησε ενα σωρο thanks κατσε θα ανοιξω θεμα για παπαγαλους ολο και καποιος απο εδω θα εχει....
:hystericalbs1::hystericalbs1: Νομίζει ότι είναι ευρώ τα θενκςΠαράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο hades7
Απο το 2005 εψαχνα καθαροαιμο κολευ, δεν ηθελα να το παραγγειλω ετσι απλα σε πετ σοπ και να το παραλαβω σαν δεμα. Πιστευω οτι το να δεις τα κουταβια 2-3 φορες με τη μανα, πως συμπεριφερονται και πως αντιδρουν, σε βοηθαει να κανεις μια καλη επιλογη. Τελικα το 2006 τον Απριλη πηραμε τη Λιζα, ενα λαμπραντορ κατραμι μαυρο θηλυκο, οχι 100% καθαροαιμο, πρεπει να ναι μπερδεμενη με γκεκα, αλλα πανεξυπνη. Ο σκυλος ειναι μελος της οικογενειας, δεν μπορω να φανταστω το σπιτι μας χωρις σκυλο!
Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Ptboul
Αν εμενα σε μονοκατοικια σιγουρα θα ειχα και ενα κολευ, ισως και παραπανω! Τα κολευ κατα τη γνωμη μου ειναι τα καλυτερα σκυλια για οικογενεια. Μην περιμενεις οτι σαν φυλακες θα ειναι οπως τα γερμανικα ποιημενικα.... δεν θα προστατευσουν το χωρο τους - σας, αλλα θα προστατευσουν τα μελη της οικογενειας. Απο εξυπναδα δεν νομιζω οτι υπαρχει αλλη μεγαλοσωμη ρατσα οπως τα κολλευ. Ειχαμε ενα πριν χρονια, θυληκο, το πηραμε 2 μηνων, βασιλικο, μακρυτριχο μαυρο-ασπρο. Θυμαμαι και πηγαμε να το παρουμε απο συγγενη, τα βλεπω με τη μανα, και μου λεει ο θειος μου -αυτο παρε, και μου το δειχνει.....ηταν απομερα απο τα υπολοιπα και κοιμοταν μονο του. Του λεω αποκλειεται....μου λεει περιμενε και κοιτα! Το πιανει λοιπον και το βαζει με τα υπολοιπα διπλα στη μανα. Αρχισε και τα πειραζε τα δαγκωνε- δαγκωνε τη μανα, σε 1 λεπτο οοοολα τα κουταβια ειχαν γινει ανω κατω! Σηκωνεται λοιπον η μανα το πιανει και το βαζει παλι μονο του και αφου το θηλαζει γυρναει στα υπολοιπα, το χε απομερα γιατι χαλαγε τον κοσμο. Το σκυλι το πηραμε εκανε 2 γεννες 10 και 11, τα μεγαλωσε ολα, εζησε 5 χρονια και μετα πηγε απο φολα που εφαγε κατα τη βολτα της μαλλον.
Τι να σου πρωτο-αναφερω, οτι μας πηγαινε σχολειο καθε πρωι και μας γυρναγε το μεσημερι, οτι επεσε η γιαγια και μας τραβουσε να παμε να τη βοηθησουμε γιατι η κακομοιρα δεν μπορουσε να σηκωθει, οτι νεοι ενοικιαστες εμειναν 1η μερα στο διαμερισμα διπλα μας που τους νοικιασαμε και πηρε φωτια ενω ειχαν φυγει και ο σκυλος δεν εβγαζε τη μυτη του απο το πλατυσκαλο της εισοδου μεχρι που μυρισαμε κι εμεις καπνο και μπουκαραμε σπαζοντας το τζαμι μιας και ξεραμε οτι οι ενοικιαστες ειχαν φυγει για ΣΚ. .......και πολλα αλλα. Φιλε πιτμπουλ, θα σου προτεινα κολλευ 100% και προτιμησε θηλυκο, αυτα βεβαια κατα τη γνωμη μου παντα και με βαση τις δικες μου εμπειριες.
H επιλογη σκυλου ειναι πολυ σοβαρο θεμα.
Κατ'αρχας, το να εχουμε σκυλο, τουλαχιστον για οσο ειναι κουταβι μεχρι καποιων μηνω, ειναι μεγαλη ευθυνη. Μονο αν ειμαστε σιγουροι οτι μπορουμε να του προσφερουμε αυτα που εχει αναγκη ενας σκυλος μπορουμε να τον εχουμε.
Δευτερον, εξαρταται απο τον λογο που θελουμε να εχουμε σκυλο (πχ για φυλακα ή για συνροφια).
Τριτον, αν εχουμε το καταλληλο περιβαλλον που θα μπορεσει να ζησει σαν σκυλος ενας σκυλος ειναι επισης παρα πολυ σημαντικο.
To ξέρω Σταύρο για αυτό και δεν ανέφερα τυχαία την ράτσα. :)
Είναι από το τοπ 10, στην κορυφή της λίστας σε ευφυΐα (1ος δηλ.) και ιδανικός για οικογένεια.
Μεγάλος μπελάς πρέπει να είναι η φροντίδα της τρίχας του μόνο.
Για να δούμε.
Ναι φιλε το τριχωμα θελει απαραιτητα βουρτσισμα ανα 2 μερες αλλα και οποτε βγει σε χωραφια, χορτα κτλ οπωσδηποτε βουρτσιμα σχολαστικο.
Το χτενισμα του παντος οταν γινεται οπως πρεπει δεν χρειαζεται πανω απο 3 λεπτα και ετσι δεν θα μαδαει σε περιπτωση που θα ναι μεσα στο σπιτι.
Αν δεν γινει γεμιζει κομπους και μετα θελει κουρεμα η καθε μπερδεμενη τουφα (για να μην γινει ρασταφαρι, για μααααααν) και καταληγει το σκυλι σαν το Θεμο στο 1ο φετινο επισοδειο του ολα 12!
Υπ οψην, λεγεται οτι τα κολλευ σε περιπτωση που τους κουρεψεις το τριχωμα κοντο πεφτουν σε μελαγχολια και μπορει μεχρι και να ψοφησουν.
Να παρεις ενα σερνικο golden retriever, να συμπεθερεψουμε βρε συ....Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Ptboul
Ακου κόλι... Μα ειναι δυνατον τον 21ο αιωνα ?
Καλα, μολις τα πουμε απο κοντα θα σε μετρησω, και θα σου πω τι σου ταιριαζει :D
μιας και το πατρικό μου είναι στο χωριό και έχει 3 στρέμματα αυλή, πάντα,απο τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου έχουμε σκύλους και γάτες.. πάντα είχαμε λυκόσκυλα(γερμανικά-βελγικά). Τώρα έχουμε δυο βελγικά(όπως του Σταμάτη).. μιλάμε για πολύ τρέλα τα άτιμα, είναι και αντρόγυνο φυσικά!! :th_Laie_67-1::th_Laie_67-1:
καλά τα γατώνια άλλη περίπτωση..3 στρέμματα αυλή και γύρω-γύρω χωράφια, αποθήκες από πίσω και ποτέ δεν είχαμε ποντίκια, φίδια κλπ..
πραγματικά δεν βλέπω την ώρα να φύγουμε με την γυναίκα από την ''φυλακή'' που έχει στην πόλη και να πάρω ένα ζευγάρι γερμανικά!!
Ο λογος που δεν πηρα σκυλι,περαν του οτι θελει φροντιδα κλπ , ειναι καθαρα ο χωρος.Δεν θα ηθελα επ ουδενι να το ταλαιπωρησω να ειναι κλεισμενο σε διαμερισμα ή εξω στο μπαλκονι..
Ναι μεν υπαρχει χωρος στο εξοχικό αλλα δεν θελω να το φυλακισω σε μια αυλη και να πηγαινω μονο το σκ ή 1 φορα το μηνα οπως κανουν μερικοι :ranting2:
Τα σκυλια και τα γιατια δεν ειναι πλαστικο παιχνιδι.
O μικρούλης μου!!!
https://www.youtube.com/watch?v=sscG-ikqekY
Εγω αυτην την στιγμη τα ζωα δεν θελω ουτε να τα βλεπω.
Εχω 2 παιδια και η κορη μου με ψηνει εδω και καιρο για γατα αλλα δεν..
Απο τα 5 μου χρονια πηγαινοντας στο νηπιο μαζευα απο το δρομο μαζι με τον αδερφο μου οτι ξεκειλιασμενο τετραποδο υπηρχε, μετα απο λιγα χρονια το σπιτι εξελειχθηκε σε μικρη κλινικη. Καποια περιοδο ειχαμε στο σπιτι πανω απο 20 Αδεσποτες γατες,αλλες ετοιμοθανατες απο ασσυτια,με σπασμενα κοκκαλα,καρκινους,καποια γατακια θυμαμε τα ειχα βρει μισοπνηγμενα σε μια πλαστικη σακκουλα.
Εχουμε μαζεψει και περιθαλψει πανω απο 100 ζωα,πολλα απο αυτα δυστηχως πεθαναν γιατι δεν τα προλαβαμε η ηταν πολυ αρρωστα και πολλα αλλα τα δηλλητηριασαν οι καλοι μας γειτονες.
Οι γονεις μου ειναι μελοι της Φιλοζωικης εταιριας στην Αθηνα και εχουν ακομα περιπου 8 γατες πανω απο 10 χρονων συν τις αδεσποτες που ερχονται για φαγητο.
Εγω τον τελευταιο γατο που μαζεψα τον εστειλα στην Νεα Υορκη στην κουνιαδα μου και εγινε διπλοφαρδος.
https://img266.imageshack.us/img266/508/amerika171.jpg
Αλλα εγω ψυχολογικα δεν αντεχω αλλο να δω πεθαμενο ζωο στα χερια μου.
g.r. ειναι η λαμπραντορ;Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο ntinos
δε τα ξεχωριζω οταν ειναι κουταβια
golden retriever ;-)
To 1977 και σε ηλικία 7 ετών, μάζεψα από μία οικοδομή στη Γλυφάδα που έχτιζε τότε ο πατέρας μου τον Μπούμπη, ένα ημίαιμο λυκόσκυλο λίγων μόνο ημερών. Ο Μπούμπης έζησε ζωή χαρισάμενη κοντά μας μέχρι το '84 όπου έφυγε πρόωρα από ασθένεια.
Ο πατέρας μου ξαναπήρε σκυλιά το 2000. Την Μυκονιάτισα Ζήνα ένα πανέμορφο καθαρόαιμο αγγλικό σέτερ και τον Μυκονιάτη Λίο που τον βρήκα πάλι εγώ λίγων μόνο ημερών έξω από το σουπερμάρκετ Φλώρα εκείνο το καλοκαίρι. Μεγάλοι σε ηλικία πλέον και οι δύο, η Ζίνα διαγνώσθηκε πρόσφατα με καρκίνο στο κεφάλι ενώ προχωρήσαμε σε χειρουργική επέμβαση και αφαίρεση του όγκου. Η κατάσταση βέβαια αναμένεται να επιδεινωθεί σύντομα.
Ορισμένοι νομίζουν ότι τα κατοικίδια είναι παιχνιδάκι, τα πετάνε σε μία βεράντα / ταράτσα / κήπο να μεγαλώσουν εκεί. Τι κρίμα!
Λόγω πολλών υποχρεώσεων αλλά και φορτωμένου προγράμματος, δεν έχουμε προβεί στην απόκτηση κάποιου νέου σκυλάκου. Προσωπικά αρκούμαι στα διάφορα γατάκια που βρίσκω στο μαγαζί κατά καιρούς, όπου τους παρέχω τα απαραίτητα μέχρι να μεγαλώσουν και να βρουν το δρόμο τους.
Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο race850i
Μη το λες αυτό. Στην Αμερική πουλάν ληγμένα γάλατα και χαλασμένα κρέατα, remember ?
...συγκινητικοτατη περιγραφη,μπραβο.Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο fast-enough
Μολις γυρισα απο βολτα και η κορη μου ειχε ενα μικρο σκυλακι αγκαλια,.....ευτυχως ηταν μιας φιλης της,.....πολυ γλυκο κουταβακι μολις δυο μηνων......ομως σε διαμερισμα πολυκατοικιας που μενουμε δεν θα ηθελα να "υιοθετησω" ενα ζωακι οσο χαριτωμενο και να 'ναι,αφου εγκλωβιζεται κατα καποιο τροπο σε βεραντες και στενους χωρους,μικρος ειχα σκυλακια αλλα ειχα περιφραγμενο οικοπεδο στο μαγαζι του πατερα μου.....αλλωστε ξερω οτι το δεσιμο που γινεται ,ειναι πολυ δυνατο και δυστυχως μια μερα θα μας "αφησει".......δυσκολα πραγματα για ευαισθητους ανθρωπους.
Εκατοντάδες αλλαγές προορισμού για ξενοδοχεία που δέχονται ζώα.Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Monsta
Απιαστο όνειρο ένα διθέσιο κάμπριο
Τρία κατεστραμμένα χαλιά απο τη νεαρή της ηλικία
Ενα εγκεφαλικό όταν έφαγε (στην κυριολεξία) τα allen edmonds που είχα αγοράσει μόλις μια μέρα πριν
2 ώρες τη μέρα βόλτα και ένας κήπος ναρκοπέδιο
Αξημέρωτα και πριν πιώ καφέ η βόλτα για το πρωίνο κατούρημα
και βέβαια κάθε βράδυ στο χαλάκι δίπλα στο κρεββάτι να βλέπει όνειρα και να γρυλίζει η να ροχαλίζει ή ακόμα η βρωμιάρα και να κλάνει.
Αλλά όταν κάθεσαι και έρχεται και σου γλύφει το χέρι... και σε κοιτάει με εκείνες τις ματάρες, γίνεσαι παιδί ρε φίλε και αρχίζεις να κυλιέσαι στο πάτωμα και να παίζεις...
είναι απίστευτο το πόσα σου δίνει αν το αγαπάς το ζωάκι...
εδικά όταν γυρνάς στο σπίτι και αρχιζει τα μουρλά της, σου φεύγει όλο το στρες και το άγχος.
Μερικές φωτό απο όταν ήταν κουτάβι.
(αυτή στη θέση σου συνοδηγού ήταν ολα τα τα λεφτά. ακόμα και η μάνα μου που έχει αρώστια με την καθαριότητα στα καθίσματα του αμαξιού γέλαγε, μετά βέβαια με έβαλε να το καθαρίσω με καρπέξ)
ο πρωτος ειναι ο Μπρουνο 3 μηνων..
στις υπολοιπες ο Ρεμι απο μωρο μεχρι το καλοκαιρακι με την αφεντικινα του !!!