Είναι σίγουρο πως ούτε δικηγόρος είσαι ούτε γνωρίζεις.
Για να γίνει ένας δικηγόρος συμβολαιογράφος, πρέπει να δώσει εξετάσεις. Τα παιδιά των συμβολαιογράφων έχουν ελάχιστα μόρια πριμοδότησης, τα οποία ουσιαστικά δεν έχουν σημασία.
Ο αριθμός των συμβολαιογράφων ανά περιοχή, ορίζεται από το Υπουργείο Εσωτερικών σε συνεννόηση με το Συμβολαιογραφικό Σύλλογο.
Κάθε χρόνο που γίνονται εξετάσεις, οι ελεύθερες θέσεις σε όλη την ελλάδα ανακοινώνονται και μπορείς να επιλέξεις για ποια θέση διαγωνίζεσαι. Όπως στις πανελλήνιες που δηλώνεις τη σχολή που θες.
Από εκεί και πέρα, καταλαβαίνει κανείς πως στις θέσεις που προτιμούνται (βλέπε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, κλπ) γίνεται χαμός. Μόνο οι καλύτεροι θα περάσουν.
Εγώ που είμαι γιος πρώην Συμβολαιογράφου (παρεπιμπτόντως εγώ δεν είμαι συμβολαιογράφος...), θα έπρεπε
υποχρεωτικά να δώσω εξετάσεις και αν ήμουν πρώτος στη βαθμολογία για τη θέση μόνο τότε θα έπαιρνα το γραφείο του πατέρα μου.
Αυτό που γίνεται συνήθως, είναι ο συγγενής να δηλώνει προτίμηση για μια θέση συμβολαιογράφου που ΔΕΝ έχει απήχηση (βλέπε π.χ. θέση στο καστελόριζο) και αν πάρει τη θέση, τότε κάνει σε συνεννόηση με τον πατέρα, μάνα κλπ συμβολαιογράφο αμοιβαία "μετάθεση". Έτσι ο νέος πάει στο γραφείο του μπαμπά και ο μπαμπάς συνταξιοδοτείται από τη θέση που κέρδισε ο γιος...
Στη διαδικασία αυτή δεν υπάρχει τίποτα μεμπτό.
Το θέμα είναι κατά πόσο είναι διαβλητές ή όχι οι εξετάσεις για γόνους μεγαλοσυμβολαιογράφων. Εκεί μόνο και πουθενά αλλού.
Η κουνιάδα μου έδωσε και πέρασε χωρίς κανένα βύσμα ή επέμβαση.
Όσο για τα υποθηκοφυλάκεια, εκεί ναι, ισχύει η "μεταβίβαση" σε συγγενή.
Μη λέμε ότι μ@κ@κίες θέλουμε χωρίς να γνωρίζουμε...
