
Αρχικό μήνυμα απο
stratos
Ακούγονται εύκολα όλα αυτά αλλά κάτω απο τον καυτό ήλιο του καύσωνα και χωρίς νερό καθόλου μιας και δεν επιτρεπόταν να πάμε να πάρουμε. Φυσικά δεν καθίσαμε ποτέ ούτε 1 λεπτό μιας και δεν επιτρεπόταν. Η αφυδάτωση στο μεγαλείο της, σκασμένα χείλια, καυτά πόδια στα άρβυλα και οι λιποθυμίες η μία πίσω απο την άλλα απο τους φαντάρους.
Το ΚαΨιΜι μάθαμε που είναι γεωγραφικά μιας και δεν πήγαμε ούτε μια φορά. Πολλά παιδιά έμειναν χωρίς τσιγάρο μέχρι σήμερα που πήραμε άδεια. Νερό κρύο ούτε στο όνειρο μας. Μάλλον εδώ ένα μικρό ψέμα. Αφού φάγαμε στέρηση μπάνιου τις πρώτες 4 μέρες επιτέλους πήγαμε τα 333 άτομα στα 10 λουτρά σε 50 λεπτά χρόνο που μας έδωσαν στο απίστευτα κρύο νερό. Φυσικά δεν έλειπε το θαλαμοφυλίκι και οι εξαντλητικές αγγαρείες όπως τα μαγειρία.
Αυτά ήταν όλα πταίσματα. Με ένα υπολογισμό απο το google earth περπατούσαμε ή κάναμε βήμα για περίπου 18-19 χιλιόμετρα την ημέρα με πολύ σπάνια να καθόμαστε οκλαδόν. Εκτός απο την μέρα που κάναμε 3 ώρες οκλαδόν-όρθιοι όπου η πλάτη μας καταστράφηκε.
Φυσικά όλοι οι ανώτεροι με μερικές εξαιρέσεις απο τους ανθυπολοχαγούς μείωναν άπαντες. Οι λοχίες αεροπορίας ήξεραν μόνο το είστε μακάκες, είστε ανίκητοι (στη μαμακία), θα σας μαμήσουμε και θα πάρετε/ σας γραφουμε στα @@ μας.
Δεν έλειπαν και τα καψόνια ομαδικά ή ατομικά. Σπρώξιμο του λόχου γιατί είχε πάρει κλίση το κτήριο, έρπην για 15-20 μέτρα, ερωτική εξωμολόγηση στην αρβύλα του ανωτέρου, γύρω γύρω τον λόχο φωνάζωντας "είμαι ένα τρελό τρελό ηλεκτρόνιο και βιδώνω λάμπες" και πίνγκ-πονγκ όπου πήγαινες τρέχοντας στον άλλο λόχο, έλεγες έναν γλωσσοδέτη, φώναζες πίνγκ και πάλι πίσω φωνάζοντας πόνγκ. Η στρατοκαυλίτιδα στο μεγαλείο της. Προσωπικά ένας ΟΥΚ την ημέρα του βήματος με ρωτάει "εσύ ρε μακάκα γιατί έχεις τέτοια κοιλιά νέος άνθρωπος" και απάντησα "είμαι καλοπερασάκιας και μορφωμένος" με το χέρι του ανθυπολοχαγού να σηκώνεται και να μου λέει μπράβο και τώρα ράψτο.
Οι 14 χειρότερες μέρες στην ζωή μου. Ζηλεύω όλους σας που λέτε οτι περάσατε καλά. Θα μου έρθουν και άλλα να γράψω. Προς το παρόν απολαμβάνω την άδεια μου μέχρι την Τετάρτη το ξημέρωμα όπου θα επιστρέψω στο κολαστήριο και μετά απο λίγο θα φύγω για Κόρινθο στο απλό πεζικό όπου ελπίζω να αναλάβω και την τσουγρανούλα μου.