Αμεσως μετα το σχολειο μου ηρθε το χαρτι για φανταρος.......ακολουθησα την επιλογη μου και παρουσιαστικα αμεσως......
Μεγαλο πευκο, Απριλης του 92......μαζι με εναν κολητο μου φιλο απο το χωριο
Και οι δυο μαζι, στο ιδιο μερος στον ιδιο λοχο!!!!.Ολοι καταλαβαινετε εδω μεσα ποσο μεγαλη υποθεση ειναι να εχεις καποιον δικο σου μαζι!!!!!!
Μαζι στις πλακες, μαζι και στο αντιγοπινγκ!!!!
Μια μερα σε μια απο τις πορειες προς το καντηλι, ακουμε τον θορυβο αεροπολανου.........δυνατα, τοτε ο δοιμηρητης μας μας δινει στοπ και μας λεει να το κοιταξουμε .....
Ηταν ενα c130 ( ουτε που ειχα ξαναδει) και μολις αρχισε να ριχνει στην ζωνη ριψης της παχης τους αλεξιπτωτιστες που κουβαλουσε!!!!


Επαθα σοκ!!!! δεν μπορουσα να το πιστεψω οτι εβλεπα κατι τετοιο απο σχετικα κοντινη αποσταση live με τα ματια μου........
Ολη την ημερα το σκεφτομουν, δεν ελεγα τιποτα στον κολητο μου γιατι μαλακες τους ανεβαζε μαλακες τους κατεβαζε, τρελους που πανε γυρευωντας...... ολη μερα......
Ενα πρωι λοιπον, μας μαζευουν ολους στο προαυλιο....και τοτε!!!!! σκανε μυτη κατι τυποι με παραλαγες (τοτε μονο φεοπρασινα φορουσαμε) και σηματα πολλα στο στηθος και ενα περιεργο και τρελα ψαρωτικο ΜΑΥΡΟ τζοκευ κατεβασμενο μεχρι τα ματια.......
Και κανουν την εξης ερωτηση......ΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΛΕΞΙΠΤΩΤΗΣΤΗΣ???
ΕΓΩ!!!!!!
Ναμαι λοιπον μετα απο 2 εβδομαδες στοιβαγμενος μαζι με πολλους αλλους σε σταγιερ και να κατευθηνομαι προς ελευσινα......στη 2η μαλ...
Περασα καποιες πολυ δυσκολες εβδομαδες αλλα τελικα περασα και εφτασε η ωρα για το μεγαλο βημα.....
Πρωι.......κρυο......αεροδρομιο ελευσινας....ολοι χλωμοι και βυθιζμενοι σε σκεψεις........και ξαφνικα....περνουν μπρος και οι 4 μηχανες ενος C.....και ακουγεται μια φωνη....ολοι ορθιοι!!!!!
Αυτο ηταν με ελουσε κρυος υδρωτας!!!!!
Τι κανω εδω????, θα μπω σε αεροπλανο που δεν εχω ξαναμπει ΠΟΤΕ και θα πηδηξω κι ολας απο αυτο???, παω καλα ???? κι αμα??? κι αν??
Τελικα μπηκα......θορυβος σκεψεις , και να λεω το πατερ ημων......
Και ξαφνικα οτι δεν περιμενα.....ανοιγουν η πορτες....τι θορυβος!!!!!! τι αισθηση φοβου πρωτογνωρη....
Σηκωθητε και αγκιστρωθητε.....η επομενη εντολη....
εφτασα μπροστα στην πορτα......ολα εγινα αυτοματα.....
Μετα για ολη μου την θητεια ημουν παντα με το χερι πανω για αλμα, πανω για λυβ, πανω για σχολειο ανιχνευτων....
Ολα αυτα τα ειπα γιατι ??? γιατι οντως ο στρατος ηταν για μενα ενα μεγαλο σχολειο!!!! τεραστιο......
Με εμαθε να ακολουθω την επιλογη μου....οσο δυσκολο και αν ηταν αυτο....(εφυγα απο τον δικο μου ανθρωπο, τον κολητο μου , οσο δυσκολο κι αν ηταν αυτο, δεν δηλωσα στο ιδιο σωμα)
Με εμαθε να μην το βαζω κατω με τιποτα.......(εφτασα πολλες φορες στο αμην αλλα παλι σηκωθηκα)
Με εμαθε να εκτιμω πολυ τον κοπο μου και να μην εγκαταλειπω στο τελος οσο κι αν φοβαμαι οτι αυτο που κανω ειναι λαθος!!! (το 60% οσων εγκαταλειπουν το κανουν πριν το πρωτο αλμα)
Και το κυριοτερο.......μου εμαθε να εχω εμπιστοσυνη στις επιλογες μου.....γιατι η επιλογη μου αρεσε τρελα.......

Υ/Γ
Δεν ειμαι καν στρατοκαυλος!!!δεν θα ηθελα να το ξανακανω.......αλλα ουτε και το παιδι μου θα ηθελα να τραβηξει οτι περασα εγω.......αν ομως το αποφασισει δεν θα του σταθω εμποδιο, θα ειναι επιλογη του......