λογω του οτι καταπιαστηκα με πολλα, εχω αρκετες πρωτες φορες να θυμαμαι...
η πρωτη βολτα με το πρωτο μου μεγαλο ποδηλατο (ενα λευκο μερσιερ), η πρωτη βολτα με το πρωτο μου μηχανακι, η πρωτη τουμπα απο λαδια λεωφορειου στην πλατεια αμαρουσιου (χαχαχα μεγαλο ρεζιλικι...), η πρωτη κρυφη βολτα με αυτοκινητο (που εληξε πολυ συντομα οταν ενα δεντρο μετακινηθηκε απο τη θεση του...), το πρωτο μου κειμενο σε περιοδικο, η πρωτη αποστολη για τεστ, η πρωτη φορα σε πιστα, το πρωτο γονατο στην ασφαλτο, ο πρωτος αγωνας κλπ κλπ...
δυο ηταν ομως οι στιγμες που ξεχωριζω.
η πρωτη ηταν οταν ο αειμνηστος πατερας μου, μου εβγαλε τις βοηθητικες απ΄το ποδηλατο στην πισω αυλη του εξοχικου μας, με αποτελεσμα μετα απο λιγες στροφες μια μεγαλοπρεπη τουμπα, ενα ανοιγμενο κεφαλι, τρεχαματα στη βουλα, ραμματα και ενα σημαδι στο μετωπο που με ακολουθει απο τοτε...
η δευτερη ηταν το πρωτο σολο για το πτυχιο αεροσκαφων...
ηταν ενα απογευμα σ' ενα μικρο ερημο αεροδρομιο του αμερικανικου νοτου, οταν μετα απο ενα touch & go ο εκπαιδευτης κατεβηκε απο το αεροπλανο και ειπε: εμπρος μονος σου...!
η ενταση της στιγμης αυτης ειναι δυσκολο να ξεχαστει... full power, V1, V2, Vr, απογειωση, flaps up, gear up, αριστερη στροφη στο πατερν, downwind και ετοιμασια για την προσειωση. flaps 10-20-30, στροφη για final με 3 πρασινα για full stop landing...
παει κι αυτο...
ο κρυος ιδρωτας εγινε ικανοποιηση, η μουσκεμενη πλατη του t-shirt κοπηκε με το ψαλιδι και γραφτηκε η ημερομηνια με μαρκαδορο ωστε να κοσμησει τη συλλογη του εκπαιδευτη (αεροπορικο εθιμο)...