Αυτοκινητα που ειχαμε....

[TSAF]

VW 1200 – 1965 “outlaw” – Το πρωτο μου αυτοκινητο το οποιο ανηκει στην οικογενεια μου απο το 1965 αγοραστηκε καινουριο απο τον πατερα μου απο τον κεντρικο VW dealer του Μοναχου. Εξακολουθει να υπαρχει με ιστορικα νουμερα και μεταμορφωθηκε σε αγωνιστικο για το πρωταθλημα Ιστορικων. Πλεον γκαραζομενο, τακαρισμενο με τα λαστιχα του στον αερα και με πληγωμενο μοτερ αναπαυεται σκεπασμενο σε ενα σκοτεινο γκαραζ στον Αλιμο περιμενοντας ποτε θα ξαναπαρει μπρος. Ελπιζουμε καποια στιγμη να το ξανατρεξουμε γιατι πραγματικα περασαμε πολυ καλα στους αγωνες και ειχαμε και τις επιτιχιες μας στα 1300cc. (https://www.rallybugs.com/CSBeetle.htm)

VW 1303s – 1975– Αγοραστηκε απο εμενα το 2001. Δεν υπαρχουν πολλα 1303s ατρακαριστα στην Ελλαδα οποτε με το που το βρηκα και εξακριβωσα οτι ειναι 03s του 75 «εφαγα» τον βενζινα που το ειχε να μου το πουλησει . Τελικα μετα απο πολυ μπουρου μπουρου για το αυτοκινητο τον καταφερα και μου το πουλησε. Βλεπεις επρεπε να ειναι του 1975 γιατι ηταν η μονη χρονια που η VW ειχε βγαλει τον ατερμονα και ειχε βαλει κρεμαγιερα. Παραμενει υπο την κατοχη μου και θα υπαρχει για παντα. Αγοραστηκε για να ακολουθησει το trend που υπαρχει στην Γερμανια (German Look). Εχει εξελιχτει ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ πολυ σε ολους τους τομεις, εχει χρεωσει επισης παρα μα παρα πολλα λεφτα αλλα τι να κανουμε η αγαπη που εχω για τα σκαθαρια ειναι απιστευτα μεγαλη.

Porsche 944 turbo –1992- Ηθελα ενα 911 turbo του 1989 που ειχει ο μαντρας, αυτο με το G50 το σασμαν αλλα τα λεφτα δεν εφταναν οποτε αγορασα το 944 με τα λεφτα που θα επαιρνα στην Ελλαδα ενα 106 rallye καινουριο. Το αγορασα με 85.000χλμ και το πουλησα με το που τελειωσα το MSc μου με 165.000χλμ. Τρομερο αυτοκινητο με φοβερη εκρηξη δυναμης. Το ειχα παει στον ninemeister και του ειχε κανει φοβερη δουλεια σε μοτερ και αναρτηση.

BMW 2002 – 1971- Tο πουλησα γιατι το ετρωγε το garage στην Πεντελη. Πηγε σε “καλο σπιτι – στον δικο μας κυριο Σταθη” αλλα δεν σας κρυβω οτι το εχω μετανοιώσει πικρα που το εδωσα. Τι να κανουμε ομως...

Land Rover Defender 90 V8 – 1991- Tο προσωπικο μου ΜΟΥΣΧΑΡΙ “σχεδον παντα” προθυμο να μας παει βολτα στο βουνο, να το φορτωσω ξυλα, να τραβηξω το φουσκωτο του κουμπαρου μου, κ.α. Πλεον αθεραπευτα ερωτευμενη με το φορτηγο το λυκοσκυλο μας η “Eλσα” οπου τρελαινεται να ανεβαινει στην καροτσα και να πηγαινει βολτα μαζι μας η απλα να καθεται πανω και να γαβγιζει ασταματητα τους παντες και τα παντα.

BMW E30 cabrio – 1992- Aγοραστηκε απο εμενα και μετα τις αναλογες πινελιες και αλλαγες την εκανα δωρο στην μητερα μου. Απο το Σεπτεμβριο θα εχει και ηλεκτο υδραυλικη οροφη κατι που ειναι πολυ σπανιο για Ε30 cabrio.

BMW Ε30 “Μ3” – 1992- Tο προσωπικο μου καθημερινο αμαξι.

FORD CUGA 2.5T – 2010 το Οικογενειακον. Αγοραστηκε απο την αρραβωνιαστικια μου για την καινουρια μας οικογενεια.

Μεχρι στιγμης αυτα εχουν περασει απο τα χερακια μου. Να σας πω την αληθεια το μονο που θελω πλεον ειναι να τελιωσει ο σκαραβαιος μου. Αληθεια νιωθω πολυ χορτασμενος μεχρι στιγμης και ας μην εχω ακουμπησει το παιδικο μου ονειρο μια 964 turbo II 3.6 (βλεπε bad boys πρωτη ταινια – limited edition κατασκευαστηκαν στο χερι κατι λιγοτερο απο 1000 κομματια). Mπορει ομως καποια στιγμη να πουλησω τα παντα (εκτος του 1303s & του 1200) και να προσπαθησω να παρω μια εστω και με αγγλικα νουμερα. Απλα να ανοιγω το garage και να την βλεπω μεσα.