F@ck the facts
Μιά και και ο Νικόλας αναφέρθηκε σε παιχνίδια για μεγάλους, παραθέτω έναν εντουρά της δεκαετίας του 60.
Μάλλον πρόκειται για αρκετά ευκατάστατο γιά να είναι κάτοχος δικύκλου.
Η αφεντιά μου, στην ίδια περιοχή, 20 χρόνια αργότερα με το δίχρονο kawasaki 175 KE.
Στην τρίτη, η πρώτη τετράτοχη αγάπη, Datsun 12A F||, 1200κ.ε. 55 αλογατάκια, μπροσθοκούνα, 715 κιλά βάρος, μοντέλο 1977. Τέρας αξιοπιστίας, 270000 δρχ, μισά προκαταβολή, τα υπόλοιπα εξόφληση γραμματίων σε 1 χρόνο.
Ζήσε το σήμερα. Για το αύριο δεν ξέρεις.
fanisk (11-06-10), gkaras (11-06-10), katsaraios (12-06-10), Konstantinos E60 (11-06-10), NickE60 (12-06-10), Ptboul (11-06-10), Stathis (11-06-10), Κωνσταντίνος (12-06-10)
Μια και το ανέφερε ο Πάνος...αφιερωμένο σε όλους σας.....Αρχικό μήνυμα απο Ptboul
Και να που η ζωή
τώρα κυλάει πιο γρήγορα
Και να που τα παιδιά
και τα παιχνίδια χάθηκαν
Δε φταίω εγώ που μεγαλώνω
Χτυπάει πισώπλατα ο χρόνος
Δε φταίω εγώ που μεγαλώνω
Φταίει η ζωή που είναι μικρή
Παιδιά σας έχω πρήξει σε αυτό το θρεντ αλλά έχει χτυπήσει σε ευαίσθητο σημείο μου (και αυτό είναι μείον μου)
https://www.youtube.com/watch?v=NMeiHPVVFZ4
Ptboul (11-06-10)
Ευτυχώς που ξέχασα να μεγαλώσω
αν με γυρέψετε είμ' ακόμα στην αλάνα
Ευτυχώς που ξέχασα να μεγαλώσω
μην με μαζεύεις απ' τον δρόμο ακόμα μάνα....
https://www.youtube.com/watch?v=44Ku...eature=related
Ptboul (11-06-10)
Παιχνίδια της δεκαετίας '70
https://www.youtube.com/watch?v=55HkWG8Tejs
και τις δεκαετίας '80
https://www.youtube.com/watch?v=YKkh...eature=related
Konstantinos E60 (11-06-10)
Τσίπουρο σοφιστής
Οι αναμνησεις...ισως και ποτε να μην κοιμηθηκαν,
Πως ομως να μεταφερθουν σε μερικες γραμμες,να χαθουν μεσα στην απεραντοσυνη του δικτυου.
Οι αναμνησεις εχουν γευση (απο γλιφιτζουρι κοκορακι,καραμελωμενο φιρικι μηλο, απο ψωμι βρεγμενο με ζαχαρη),εχουν αρωμα (αρωμα του βουνου μετα την βροχη, αρωμα απο τους χωματοδρομους,απο το ποταμι πρωι πρωι,απο αγιοκλημα το βραδυ..)
Εχουν χαρες και λυπες, ενθουσιασμους και απογοητευσεις, ανεμελια και παιγνιδι (κρυφτο,μπαλα,μπιλιες-βωλους,μακρια γαιδουρα και τοσα αλλα) μα πανω απο ολα εχουν Φιλια.Αυτη τη μοναδικη φιλια που υπαρχει στη παιδικη ηλικια σταθερη μεσα και στις τεσσερις εποχες στα χρονια της αθωοτητας.
Αυτο που θα ηθελα... να ξαναβλεπα πυγολαμπιδες...
Συμφωνώ...εν μέρη.Γράφοντάς τα σε μερικές γραμμές, ο καθένας ανάβει μια "σπίθα".....διαβάζοντάς τα, γίνεται φλόγα, και αρχίζεις να νιώθεις ΞΑΝΑ μυρωδιές, γεύσεις, συναισθήματα, που δεν χαθηκαν, απλά υπάρχουν κάπου εκεί πίσω.Αρα, δεν χάνονται στην απεραντοσύνη του διαδικτύου.Περιμένουν υπομονετικά, να τις διαβάσει κάποιος, για να του μεταφέρουν ΟΛΗ τους την μαγεία, έστω και σαν θύμιση.
Μπορούμε να τα ξανανιώσουμε, πρώτα πρώτα μεταφέροντας τα στα παιδιά μας και αφήνοντάς τα να χαρούν την παιδική τους ηλικία (ας προσπαθήσουμε και εμείς για αυτό, όσο μπορούμε).Ας τους δείξουμε, ότι ακόμα υπάαρχουν "αθώες" αξίες,ας τους δείξουμε τι πάει να πει "φιλία", όπως την νιώσαμε και την ζήσαμε και εμείς.
Κάτι άλλο......θυμάστε τα ΝΟΣΤΙΜΟΤΑΤΑ τηγανιτά αυγά της γιαγιάς, με ελαιόλαδο, στο αλουμινένιο τηγανάκι και στο γκάζι ?
Δεν μπορείτε να φανταστήτε, πόσο μου έχει λείψει η γεύση και το άρωμά τους !!!!!!!!!!
To θυμαστε? δεν το εχανα!!!
NickE60 (12-06-10)
Δικαιώματα - Επιλογές
Απάντηση με παράθεση
