Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΣΚΩΤΙΑ...

[chief]

Ωραίο θεμα.

Εμεις εδω και για χρόνια, ειμαστε μια παρεα περιπου 10 φιλοι που σε πολυ τακτικά διαστηματα κανουμε ορεινες διαδρομες με τα αυτοκινητα.
Ολα τα παιδια ειναι οδηγοί πανω απο το μεσο όρο, ενεργοι αγωνιζόμενοι, πρωταθλητες σε αγωνες αναβασης και πιστας. Οποταν, σε περιόδους που δεν τρεχουμε, κανουμε τις γρηγορες βολτες μας στο βουνό με τα πολιτικά μας αυτοκινητα και πάντα με στασεις για καφε και για φαγητό. Υπάρχουν εποχες που το κανουμε και καθε Κυριακή, απ τα χαραματα.

Υπάρχουν στην παρέα, περα απο γρηγορους οδηγούς και αρκετα γρηγορα αυτοκινητα οπως Εβο, Ιμπρεζα, R34 και Καρερα και τα περισότερα ειναι φτιαγμενα για τον σκοπό αυτό. Με αναρτηση, καταλληλα λάστιχα κλπ. Ειναι "της δουλειας" οπως λέμε.
Ειναι ωραιο "αθλημα" , ομως πολλες φορες εχουμε παρασυρθει απο υπερβολική ταχυτητα και υπάρχει παντα ο κυνδυνος σοβαρού ατυχηματος. Η ταχυτητες πολλες φορες ειναι μεγαλες και η ασφαλεια μηδέν. Πολλες στροφες ειναι τυφλές, υπαρχουν αναπωδες κλισεις σε στροφες, καμια φορά χαλικια, ανωμαλίες στην ασφαλτο, που μπορεί μεσα σε ενα δεκατο του δευτερολεπτου να στειλουν τον οποιοδηποτε στη καλυτερη περιπτωση σε φανοποιό.

Το συμπερασμα μου αυτα τα χρόνια και μεσα απο τις εμπειρίες σε αγωνες, για να διασκεδασει καποιος και να απολαυσει μια διαδρομή πρεπει να εχει ενα σπορ αυτοκινητο. Οχι απαραιτητα γρηγορο, αλλα σπορ.
Να επιταχυνει, να σταματα και να στριβει, οταν και όποτε ο οδηγός το θελει, ασχετα εαν ειναι αργό στην ευθεια.

Ακομη και ενα ΜΧ5 ή ενα παλιό Boxster με τα 200 αλογα, ειναι "της δουλειας" . Δεν ειναι αναγκη να υπαρχει δυνατό αμαξι γι αυτο το σκοπό.