Παρατηρούσα έναν διάλογο μεταξύ Έλληνα εν Ελλαδι και Έλληνα, μετανάστη του εξωτερικού (δυτική χώρα) που εργαζόταν ευχαριστημένος με την δουλειά που βρήκε. Ο πρώτος προσπαθούσε με κάθε τρόπο να υποδείξει τα αρνητικά της χώρας που πήγε ο δεύτερος ενώ ο δεύτερος ήταν σε αμυντική θέση προσπαθώντας να επιδείξει τις διαφορές των δύο χωρών και γιατί η αγορά εργασίας της χώρας του εξωτερικού ήταν σε ακμαίο επίπεδο. Ο πρώτος χαρακτήριζε συνέχεια την άλλη χώρα "δήθεν παράδεισο" και ο δεύτερος "με καλύτερες ευκαιρίες".
Φοβάμαι οτι στην Ελλάδα έχουμε κλειστεί τόσο πολύ στον εαυτό μας που παρόλο απο την μια χαιρόμαστε για όσους φύγαν και αρχίσαν μια καριέρα, δεν θέλουμε να αποδεχτούμε τις αλλαγές που χρειάζεται να γίνουν ώστε η Ελλάδα να έχει επίσης τις ίδιες ευκαιρίες όσες έχουν οι δυτικές χώρες του εξωτερικού.
Δεν είναι παράδεισοι, απλά είναι σε καλύτερη κατάσταση απο εμάς. Και αυτό γιατι αυτές οι χώρες διευκολύνουν την ανάπτυξη, την ιδιωτική πρωτοβουλία, την επιχειρηματικότητα ενώ την ίδια ώρα έχουν ένα δίχτυ ασφαλείας για τους πολίτες. Εμείς δεν έχουμε ουτε το ένα, ούτε το άλλο. Τεράστιο, πανάκριβο, αντιπαραγωγικό δημόσιο, μηδενικό κοινωνικό κράτος, τιμωρία της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και τιτανομέγιστη διαφθορά.
Θα συνεχίζουμε να ακούμε ιστορίες για επιτυχημένους Έλληνες μετανάστες μέχρι κάθε ταλέντο, επιστήμονας, επιχειρηματίας και καλός εργάτης έχει φύγει, τότε θα μείνουνε αυτοί που θα συνεχίζουν να πιστεύουν οτι αλλαγές δεν χρειάζονται...και σε αυτό βάζω όλους μέσα, αριστερούς, δεξιούς, κεντρώους, ακροδεξιούς, κτλ...
Απάντηση με παράθεση
Αρχικό μήνυμα απο Monsta
