Μου τηλεφώνησε φίλη που διατηρεί επιχείρηση που ασχολείται τόσο με την πώληση υλικών όσο και την τοποθέτησή τους σε σπίτια και καταστήματα. Αφού είπαμε τα «κανονικά» νέα και σχολιάσαμε, μου είπε: «Άσε, τρέμω ακόμη απΆ αυτό που μου συνέβη. Ήρθε το ΣΔΟΕ στο μαγαζί μου για έλεγχο πριν λίγες μέρες». Δεν της βρήκαν τίποτα απολύτως. Ήταν «καθαρή». Έχασαν το χρόνο τους, θα μπορούσε να πει κάποιος κυνικός, αλλά κι αυτό είναι μέρος της δουλειάς τους. Μπήκαν στο μαγαζί της πριν τις 10 το πρωί, την ώρα που εξυπηρετούσε μια πελάτισσα. «Τους είδα καλοντυμένους με τσάντες και σκέφτηκα ότι είναι νέοι προμηθευτές και να βρω τρόπο να τους ξεφορτωθώ διότι δεν τους έχω ανάγκη». Έλα, όμως, που είπαν τη μαγική λέξη «ΣΔΟΕ»! Η πελάτισσα έπαθε την πλάκα της περισσότερο κι από τη φίλη μου. Άφησε στη μέση την παραγγελία κι έφυγε λέγοντας «θα ξαναπεράσω».
Άρχισαν να κάνουν τα πάντα φύλλο και φτερό. Εκεί που επέμειναν ιδιαιτέρως, ήταν στο τετράδιο που χρησιμοποιεί καταγράφοντας τους ενδιαφερόμενους πελάτες προκειμένου να κάνει προσφορά. «Πήραν το τετράδιο κι έβλεπαν όνομα και τηλέφωνο. Με ρωτούσαν αν είχε γίνει η παραγγελία, η αγορά και η τοποθέτηση. Αν τους έλεγα ναι, μου ζητούσαν τα δελτία παραγγελίας και τα τιμολόγια. Αν τους έλεγα όχι, τηλεφωνούσαν στον πελάτη και ρωτούσαν αν έγινε η δουλειά. Και σε πελάτες με τιμολόγια τηλεφωνούσαν, για να δουν αν το ποσό αναλογεί με αυτό που γράφει το τιμολόγιο».
Ακούγεται λίγο τρομακτικό, δεν ακούγεται; Κι αν είσαι ο πελάτης που έχεις καλή σχέση με τον επιχειρηματία και σου τηλεφωνήσουν, εκείνη την ώρα τα χάνεις. «ΣΔΟΕ!» Και ποιος δεν νιώθει πανικό ακούγοντας αυτή τη μικρή και κακόηχη λεξούλα;
Η φίλη μου πέρασε όλο το πρωινό, ως τις 3 το μεσημέρι, απαντώντας στις ερωτήσεις κι ανταλλάσσοντας email με το λογιστή, ο οποίος έστελνε ό,τι ζητούσαν οι δυο ελεγκτές. ΑπΆ όλους τους πελάτες που έμπαιναν στο μαγαζί ζητούσε συγνώμη και να ξαναπεράσουν, γιατί «έχω έλεγχο».
Όταν μου τηλεφώνησε ήταν ακόμη υπό το σοκ της ημέρας –και να φανταστεί κάποιος ότι έφυγαν άπραγοι. Ωστόσο, δεν ήταν καθόλου αγανακτισμένη που έχασε όλη τη μέρα. «Τη δουλειά τους έκαναν. Ήταν ευγενικοί και προσεκτικοί. Και φυσικά πρέπει να γίνονται έλεγχοι. Ωστόσο, ακόμη το σκέφτομαι και νιώθω μια κρυάδα…»
Δεν μίλησα μαζί της μετά το περιστατικό στη Χαλκιδική, με την αλητεία των επιχειρηματιών που άνοιξαν το Summer Fix παρά το σφράγισμα του ΣΔΟΕ, τους πεντακόσιους «ανυπότακτους» θαμώνες που έσπευσαν να τους επιβραβεύσουν και την «αφέλεια» της υποδιοικητού του Αστυνομικού Τμήματος Κασσανδρείας η οποία δε φρόντισε για την εκκένωση του μαγαζιού που λειτουργούσε χωρίς άδεια, επειδή «ήταν γεμάτο».
You canΆt teach an old dog new tricks. Ούτε τη φίλη μου να συμπεριφερθεί διαφορετικά ούτε τους ανθρώπους της νύχτας να γίνουν νομιμόφρονες. Αλλά για τη δεύτερη περίπτωση υπάρχει το κράτος. Τουλάχιστον, στα πολιτισμένα μέρη.