
Αρχικό μήνυμα απο
Nikos M5
Ειναι ο λογος για τον οποιο ακομα και η κουτση Μαρια εμαθε τα ξεχασμενα απ τους φιλαθλους Motogp.
Στα 21 του εκανε πλακα με ΟΛΟΥΣ τους υπολοιπους εντος πιστας λες και ηταν δυο κλασεις κατωτεροι.
Οταν πηγε στη Γιαμαχα, η Μ1 ηταν μια λατερνα για τα πανηγυρια.
Μονος του την εστησε , μονος του της εφτασε σε κορυφαιο επιπεδο και στη συνεχεια ηρθε ο Λορενθο να βρει ενα τελεια στημενο μηχανακι και να επικεντρωθει στην προσωπικη του εξελιξη ως αναβατης (την πρωτη χρονια εγινε ο μεγαλυτερος γεοκτημονας στις πιστες ανα τον κοσμο οπως θυμαστε) και μετα πρωταθλητης.
Για Στονερ δε μπορω να πω πολλα διοτι μου ηταν υπερβολικα συμπαθης απ τον πρωτο του αγωνα . Ο ανθρωπος ειναι αλλου ως οδηγος, οδηγει ταχιστα οτιδηποτε του δωσεις, αλλα ειναι συναισθηματικος και δυσκολα εχει διαρκεια.
Ο Ροσσι κατα τη γνωμη μου δε μπορεσε να κανει τιποτα στη Ντουκατι διοτι το εργοστασιο αυτο εχει ολα τα γνωστα αρτιοσκληρωτικα κολληματα υποδομης και κουλτουρας που εχουν ολα τα ευρωπαικα εργοστασια αυτοκινητων και μοτοσυκλεττων ακομα και στα αγωνιστικα τους τμηματα.(να θυμησουμε την ηλιθια εμμονη της ///Μ στα απλα και οχι στα πολυπιστονα και κεραμικα φρενα στ'αυτοκινητα παραγωγης).
Για καθε αλλαγη που ηθελε, ενω στη Γιαμαχα γινοταν χωρις δευτερη κουβεντα και χωρις budget, στη Ντουκατι επρεπε να συμφωνησει και η μανα του Πρετσιοζι.
Αν εξαιρεσουμε το Στονερ που ακομα και με μουλαρι θα καταφερνε ισως να κερδιζει, κανεις δε μπορεσε να φερει τη Ντουκατι σε ανταγωνιστικο επιπεδο.
Και κατι αλλο βασικο......αλλιως βλεπεις την αγωνιστικη σου ζωη στα 30+ και αλλιως στα 21 και 23....καμια σχεση ειδικοτερα οταν εχεις φαει και τις τουμπες σου και τους τραυματισμους σου.
Και στο φιναλε οι μηχανοκινητοι αγωνες δε σηκωνουν και πολυ fair play και gentlemen's sportsmanship κλπ κλπ ....