τέλος πάντων...
ακούγεται εδώ και πολύ καιρό ότι θέλουν να μας βάλουν να δουλεύουμε με 400 ευρώ το μήνα, εμείς διαμαρτυρόμαστε (και πολύ λογικά μιας και η ζωή στην ελλάδα είναι πάρα πολύ ακριβή, και τα νούμερα όπως θέλουν να τα υπολογίζουν οι ηλίθιοι δεν βγαίνουν με τπτ) και λέμε όχι, αλλά δυστηχώς για μας, δεν βλέπουμε μάλον τι γίνεται γύρω μας αφού είτε έτσι είτε αλλιώς ο μισθός είναι σχεδόν εκεί κοντά.
οπότε, είτε έρθει κάποιος επενδυτής είτε όχι, ο μισθός θα είναι σε εκείνα τα επίπεδα ςφόσων την ώρα που μιλάμε είμαστε εκεί κοντά.
οπότε δεν ισχύει αυτό το οποίο λέμε σε καμμία περίπτωση. το ποιος φταίει και ποιος όχι, ας μην το αναλύσουμε, λίγο πολύ ξέρουμε...
η διαφορά ποια είναι...η διαφορά λοιπόν, είναι πως ακόμα και τζάμπα να βγείς να δουλέψεις επειδή δεν θες να τρώς την μέρα σου έτσι και θέλεις ν'ασχοληθείς με κάτι, δεν θα βρείς δουλειά...
πολύ απλά γιατί ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ. εφόσων λοιπόν μιλάμε για την υπέρτατη ξευτίλα της αγοράς εργασίας με το βιοποριστικό πρόβλημα να έχει περάσει το κατώφλι μας, με συγχωρείτε, αλλά να την χέσω την εθνική αξιοπρέπεια που υποτίθεται ότι χάνεται με το αν ένας εμίρης έρθει και πάρει μια νήσο για να παίζει.
φτάνουμε λοπίν σήμερα να είμαστε ντεμέκ περήφανοι που είμαστε έλληνες, αλλά ντρπόμαστε να το πούμε.
και μη μου πεί κανείς τι και πως επειδή τα λέμε αναμεταξύ μας εδώ μέσα και γενικότερα στους κύκλους μας μεταξύ ελλήνων, ας έρθει μαζί μου για παρέα κάποιος σε ένα ταξίδι, να δεί αντίδραση και ύφος των ξένων εταιρειών όταν ακούνε ότι η εταιρεία είναι ελληνική.
αφήστε, και τα τελευταία χρόνια πεθάνανε πολλά πράγματα στην ελλάδα, πρώτο και καλύτερο η αξιοπρέπεια. να'ναι καλά ο τραχανάς ο γιωργάκης που τα κατάφερε μια χαρά μ'αυτό.
