Εγώ κατέβηκα κέντρο με μετρό. Με την απεργία στα λεωφορεία και τα τρόλλεϋ, τα χρειάστηκα. Τέτοιο ζιπάρισμα πρώτη φορά στη ζωή μου. Ευτυχώς που το ανάστημά μου είναι άνω του μετρίου και ανέπνεα λίγο. Τι ανέπνεα δηλαδή, τη μπόχα που αναδυόταν από τα κεφάλια και τις μασχάλες των διπλανών μου. Το κερασάκι στην τούρτα ήταν η μπροστινή μου όμως. Από Σύνταγμα έως Πανόρμου περιέγραφε γιατί το δικό της μανό δεν πολυμερίζεται όπως της φίλης της, της Ευτυχίας. Στην Πανόρμου της κόπηκε η λαλιά γιατί έκανε ντου στην κονσέρβα μια μοντέρνα με... ποδήλατο.










