Ένας? Ο αδίστακτος επιχειρηματίας που προτείνεις να μας διοικεί (λες και τώρα βέβαια δε μας διοικούν οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι και οι επιχειρηματίες), θα γίνει και δικτάτορας? Μήπως να τον κάνουμε και Μεσσία να τον προσκυνούμε?
Δεν γίνονται αυτά φίλε Κωνσταντίνε και ούτε πρέπει να γίνουν. Αυτοί που είδες στο status, είναι απόδειξη του πόσο διεφθαρμένη και ανισότιμη είναι η χώρα μας, που ενώ η οικονομία καταρρέει και ο λαός δεινοπαθεί, όντας ο πιο φτωχός πανευρωπαϊκά και ο πιο σκληρά φορολογούμενος, υπάρχουν ωστόσο κάποια λαμόγια εφοπλιστές, τραπεζίτες, βιομήχανοι κλπ που πλουτίζουν στις πλάτες του, με την εύνοια των κυβερνήσεων, ολοένα και περισσότερο. Αλοίμονο αν περιμένουμε από ανθρώπους που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το κέρδος πάση θυσία και βασίζονται στην ανθρώπινη δυστυχία και εκμετάλλευση για να το επιτύχουν. Αν το κράτος μας ήταν δίκαιο και σοβαρό, οι μισοί από αυτούς θα ήταν φυλακή και οι άλλοι μισοί θα φορολογούνταν πολύ αυστηρότερα και οι πολίτες δεν θα καλούνταν να κάνουν περικοπές στους μισθούς πείνας που έχουν και γενικά, να παλεύουν να επιβιώσουν. Αλλά αντί όλων αυτών, στο καφενείο που έχουμε για κράτος οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι.
Αυτό που χρειαζόμαστε είναι έναν ηγέτη με πραγματικό όραμα, ιδεαλιστή και ανθρωπιστή, έτοιμο να συγκρουστεί με το κατεστημένο και τα συμφέροντα, προς όφελος του λαού. Δυστυχώς, οι προηγούμενες και οι τωρινές ηγεσίες, απέχουν πολύ από κάτι τέτοιο. Η ελπίδα όμως πεθαίνει πάντα τελευταία...