με το Μ3 πάντως, μέχρι στιμής έχω φάει ένα χαστούκι που δεν περίμενα, και αυτό ήταν με του μανωλάκη στην πίστα των σερρών.
ούτε πρόλαβα να πάρω γραμμή τι έγινε και βγήκα εκτός δρόμου. ώρες ώρες που το σκέφτομαι, ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω πως αμέσως μετά την έξοδο της κ5, το αμάξι μου έφυγε δεξιά στο χωράφι, λίγο πρίν την κ6.
ήταν η στιγμή που ξενερώνεις βασικά, γιατί εκεί που λές ότι το'χεις και δεν μασάς σε ότι και αν γίνει, τρώς το χαστούκι και κάθεσαι στ'αυγά σου σκεπτόμενος πως έτυχε αυτό το πράγμα σε σένα...
Απάντηση με παράθεση