Η λυρικη στο μετρο!!!!

[alexm]

Εχει και ομορφες μερες τουτος ο Τοπος......,θα ηθελα πολυ να ημουν εκει, εδω στην επαρχια δυστυχως δεν......



Ηταν λίγο μετά τις 12.00 το μεσημέρι της Πέμπτης 21 Ιουνίου όταν οι πρώτες νότες από τον "Κουρέα της Σεβίλλης" ακούστηκαν στον σταθμό του Μετρό στο Σύνταγμα ξαφνιάζοντας τους ανυποψίαστους επιβάτες. Ο βαρύτονος Διονύσης Σούρμπης με την συνοδεία του πιανίστα Φρίξου Μόρτζου ερμήνευσε την πασίγνωστη άρια του Κουρέα (Largo al Factotum) σ΄ένα κοινό που ολοένα πλήθαινε. Την αρχική αμηχανία των διερχόμενων διαδέχθηκε ο ενθουσιασμός: δεκάδες κόσμου μαζεύτηκαν, πολλές κάμερες κινητών τηλεφώνων "επιστρατεύτηκαν" για να απαθανατίσουν την σκηνή και, στο τέλος, το ενθουσιώδες χειροκρότημα και τα χαμόγελα ικανοποίησης ήρθαν να "σπάσουν" την περιρέουσα κατήφεια της δύσκολης περιόδου που περνάμε.

Ακολουθώντας το παράδειγμα πολλών θεάτρων και φορέων του εξωτερικού που επιλέγουν τα "ξαφνικά" χάπενινγκς σε "αντισυμβατικούς" χώρους (σταθμούς μετρό και τρένων, αγορές τροφίμων, αεροδρόμια κ.λ.π) προκειμένου να φέρουν κοντά την Οπερα στο λεγόμενο ευρύ κοινό, η Εθνική Λυρική Σκηνή οργάνωσε το εν λόγω δρώμενο σε συνεργασία με την εταιρεία Σταθερές Συγκοινωνίες Α.Ε προκειμένου να γιορτάσει την Ευρωπαϊκή Ημέρα της Μουσικής.

«Τί ακριβώς γίνεται;» ρώτησε μια ηλικιωμένη κυρία την νεαρή κοπέλα που βρέθηκε δίπλα της. «Δεν ξέρω αλλά είναι ωραία...» απάντησε εκείνη την στιγμή που η σοπράνο Τσέλια Κοστέα άρχιζε να τραγουδά την Αρια των Κοσμημάτων από τον ρόλο της Μαργαρίτας στον "Φάουστ" προκαλώντας επίσης τον ενθουσιασμό του κόσμου ο οποίος , μετά την πρώτη άρια, στεκόταν ακόμη με ενδιαφέρον να παρακολουθήσει την συνέχεια. Το χάπενινγκ ολοκληρώθηκε με το δημοφιλές "Libiamo" από την "Τραβιάτα" που ερμήνευσαν μέλη της χορωδίας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Πέρα από την εμφανή ευφορία που προκάλεσε το εγχείρημα, δεν ήταν λίγοι όσοι ζήτησαν την επανάληψή του.

πηγη:http: www.tovima.gr

[alexm]

Διονύσιος Σούρμπης: Από την «Αγράμπελη» στην Όπερα!!!!

https://lyrichouse.wordpress.com/200...0%CE%B5%CE%BB/

[aristent]

ευγε στους ανθρωπους που ειχαν την ιδεα αυτη και ειδικα στους εκτελεστες της!!!

ΜΠΡΑΒΟ!!!....μεγαλο χειροκροτημα και απο εμενα στο ταλεντο του τενορου!!!

[oldcarskickass]

Φοβερό όντως!

Ένα άλλο θέμα πριν καμιά 3 -4 χρόνια είχα δει αλλά δεν ξέρω αν είναι αληθινό.

Ήταν κάποιος βιολιστής στο Νιου Γιορκ ο οποίος θα έκανε μια παράσταση σε κάποια σκηνή εκεί. Το βιολί κόστιζε κάποια μύρια και ο ίδιος είναι παγκοσμίου βεληνεκούς. Ντύθηκε λοιπόν άστεγος και άρχιζε να παίζει τα ίδια κομμάτια που θα εκτελούσε on stage, στο δρόμο, το τραγικό αυτού του social engineering πειράματος ήταν ότι σχεδόν κανένας δεν έδωσε σημασία εκτός από κάτι πιτσιρίκια.

[oldcarskickass]

https://www.dkaravasilis.gr/2012/06/...CE%B7%CF%82%29

[aristent]

https://www.dkaravasilis.gr/2012/06/...CE%B7%CF%82%29

εδω και το βιντεο:

[fanisk]

A man sat at a metro station in Washington DC and started to play the violin; it was a cold January morning. He played six Bach pieces for about 45 minutes. During that time, since it was rush hour, it was calculated that 1,100 people went through the station, most of them on their way to work.

Three minutes went by, and a middle aged man noticed there was musician playing. He slowed his pace, and stopped for a few seconds, and then hurried up to meet his schedule.

A minute later, the violinist received his first dollar tip: a woman threw the money in the till and without stopping, and continued to walk.

A few minutes later, someone leaned against the wall to listen to him, but the man looked at his watch and started to walk again. Clearly he was late for work.

The one who paid the most attention was a 3 year old boy. His mother tagged him along, hurried, but the kid stopped to look at the violinist. Finally, the mother pushed hard, and the child continued to walk, turning his head all the time. This action was repeated by several other children. All the parents, without exception, forced them to move on.

In the 45 minutes the musician played, only 6 people stopped and stayed for a while. About 20 gave him money, but continued to walk their normal pace. He collected $32. When he finished playing and silence took over, no one noticed it. No one applauded, nor was there any recognition.

No one knew this, but the violinist was Joshua Bell, one of the most talented musicians in the world. He had just played one of the most intricate pieces ever written, on a violin worth $3.5 million dollars.

Two days before his playing in the subway, Joshua Bell sold out at a theater in Boston where the seats averaged $100.

This is a real story. Joshua Bell playing incognito in the metro station was organized by the Washington Post as part of a social experiment about perception, taste, and priorities of people. The outlines were: in a commonplace environment at an inappropriate hour: Do we perceive beauty? Do we stop to appreciate it? Do we recognize the talent in an unexpected context?

One of the possible conclusions from this experience could be:

If we do not have a moment to stop and listen to one of the best musicians in the world playing the best music ever written, how many other things are we missing?

[STREETRACING]

Απο εκει φαίνεται για ακόμα μια φορά ποσο αμόρφωτοι είναι οι αμερικάνοι
Εδω αποκλειοταν να μην τον καταλάβαιναν κάποιοι η να μην σταματαγαν πιο πολλοί.

[Stamatis]

Afou eidame pario sto megaro, giati na mi doume opera sto metro?