Παιδιά επειδή ο γραπτός λόγος μπορεί να είναι και παραπλανητικός ούτε εγώ το πήρα προσωπικά με τον φίλο Ηλία, απλά παραδείγματα έφερα και συζήτηση κάνουμε, προς θεού δεν μαλώνουμε.
Όλοι επηρεαζόμαστε λίγο πολύ μεταξύ μας από την κατάσταση την οποία βιώνουμε και πρέπει να κάνουμε υπομονή, ώστε το μύνημα που θέλουμε να περάσουμε προς τα έξω να είναι ηχηρό (και ηχηρό θα είναι αν μείνουμε όλοι ενωμένοι σαν μια γροθιά).
Τώρα το Θοδωρή τον καταλαβαίνω όταν μπλέκεται στα πλοκάμια της γραφειοκρατίας που, προσπαθώντας να κάνει τη δουλειά του, βλέπει και από πάνω υπαλλήλους να κάθονται. Γι' αυτό και εγώ είμαι υπέρ της άρσης της μονιμότητας για να υπάρχει ο φόβος και όχι μόνο. Από την άλλη σκέφτομαι πως, όπως συνήθως συμβαίνει αν γίνει άρση, αυτή θα χρισημοποιηθεί με κομματικά κριτήρια (όπως συμβαίνει τώρα με τις μεταθέσεις που με αφορμή την τρόικα έχουν καταργηθεί τα υπηρεσιακά συμβούλεια και με την απλή υπογραφή του εκάστοτε υπουργού πάει ο καθένας όπου θέλουν οι συνδικαλιστές- αυτή η μάστιγα της ελληνικής κοινωνίας με τον τρόπο που λειτουργεί), αφήστε που οι άνεργοι θα αυξηθούν ακόμα περισσότερο με ολέθριες συνέπειες πλέον στον κοινωνικό ιστό.