Ντίνο, να βοηθήσω τη σκέψη σου ?
Καταλαβαίνω πολύ καλά το ηθικό σου δίλημμα. Το 2007 πούλησα σε κολλητό μου φίλο το Forester που είχα αγοράσει το 2004 καινούργιο. Φυσικά το είχα μη στάξει και μη βρέξει, όπως έχεις και εσύ το si. Δεν είχα 140 χιλ χλμ, αλλά μόνο 40. Αυτό που με έκανε να ξεπεράσω το ηθικό δίλημμα ήταν ότι ο υποψήφιος τότε ιδιοκτήτης του ήταν άνθρωπος που "ένιωθε" από αυτοκίνητα, δεν το έβλεπε σαν μεταχειρισμένο ψυγείο το πράγμα. Το οποιοδήποτε αυτοκίνητο, ανά πάσα στιγμή, μπορεί να βγάλει κάτι απρόβλεπτο το οποίο ίσως κοστίζει αρκετά λεφτά, σε σένα δεν έκανε κιχ, στά δικά του χέρια ίσως βγάλει, συμβόλαια με την αξιοπιστία του δεν υπογράφουμε. Σημασία έχει να καταλαβαίνει ο άλλος τι ακριβώς αγοράζει.
Αν και ο δικός σου είναι τέτοιος άνθρωπος, και δεν περιμένει από σένα lifetime quarantee, κατά τη γνώμη μου προχώρα. Αν αισθάνεσαι ότι με την πώληση "παντρεύεσαι" και την ευθύνη του, άστο καλύτερα.