Αρχικό μήνυμα απο ntinos
Σε καταλαβαίνω απόλυτα Ντίνο μου, αλλά ως τρίτος - ουδέτερος παρατηρητής σου λέω ότι:
α. Βάση Μέρφυ είναι αρκετά βέβαιο πως από το πρώτο κιόλας λεπτό είναι δυνατόν να συμβεί κάτι παράξενο. (από το να χαλάσει μια κλειδαριά μέχρι να ραγίσει το μπλοκ). Φυσικά όμως και εξίσου πιθανό είναι να μη συμβεί τίποτα απολύτως κ να το χαρεί για πολλά χρόνια.
β. Εσύ ξέρεις τι άνθρωπος είναι ο συνάδελφός σου και αυτός ξέρει εσένα. (λογικά)
Οπότε αν είναι να βρεις μπελά σε ενδεχόμενη βλάβη, πες του ανοιχτά τον προβληματισμό σου και είτε προχωράς είτε του λες άστο καλύτερα να το πάρει κάποιος άγνωστος.
Κάποτε θα τα θυμόμαστε όλα αυτά και θα γελάμε.
καλα, εννοειται οτι θα του πω τον προβληματισμο μου., Αλοιμονο... Περισσοτερο ειμαι μαζι του παρα με την γυναικα μου....
Βεβαια αν γινει καμια στραβη, το πολυ πολυ τον απολυω
Ptboul (27-03-12)
Ντίνο, να βοηθήσω τη σκέψη σου ?
Καταλαβαίνω πολύ καλά το ηθικό σου δίλημμα. Το 2007 πούλησα σε κολλητό μου φίλο το Forester που είχα αγοράσει το 2004 καινούργιο. Φυσικά το είχα μη στάξει και μη βρέξει, όπως έχεις και εσύ το si. Δεν είχα 140 χιλ χλμ, αλλά μόνο 40. Αυτό που με έκανε να ξεπεράσω το ηθικό δίλημμα ήταν ότι ο υποψήφιος τότε ιδιοκτήτης του ήταν άνθρωπος που "ένιωθε" από αυτοκίνητα, δεν το έβλεπε σαν μεταχειρισμένο ψυγείο το πράγμα. Το οποιοδήποτε αυτοκίνητο, ανά πάσα στιγμή, μπορεί να βγάλει κάτι απρόβλεπτο το οποίο ίσως κοστίζει αρκετά λεφτά, σε σένα δεν έκανε κιχ, στά δικά του χέρια ίσως βγάλει, συμβόλαια με την αξιοπιστία του δεν υπογράφουμε. Σημασία έχει να καταλαβαίνει ο άλλος τι ακριβώς αγοράζει.
Αν και ο δικός σου είναι τέτοιος άνθρωπος, και δεν περιμένει από σένα lifetime quarantee, κατά τη γνώμη μου προχώρα. Αν αισθάνεσαι ότι με την πώληση "παντρεύεσαι" και την ευθύνη του, άστο καλύτερα.
ntinos (27-03-12)
καλα, εννοειται οτι θα του πω τον προβληματισμο μου., Αλοιμονο... Περισσοτερο ειμαι μαζι του παρα με την γυναικα μου....
Βεβαια αν γινει καμια στραβη, το πολυ πολυ τον απολυω
Δικαιώματα - Επιλογές
Απάντηση με παράθεση
