αυτα ολα ειναι που ωραια και δεν διαφωνω σε τιποτα, αλλα θα επρεπε να τα σκεφτει πιο νωρις οποιος ψηφισε τα δυο κομματα, οποιος παρακαλεσε για μια θεση, οποιος συνεβαλε με τον τροπο του ωστε να διαλυθει η παραγωγη της χωρας και να διαμορφωθει το σημερινο καθεστως.
και στην παραπανω κατηγορια, αλλος πολυ (εως παρα πολυ), αλλος λιγο (εως ελαχιστα) ειμαστε ολοι.
ετσι ειναι λιγο αργα για δακρυα και αφορισμους για τα "λαμογια πολιτικους" τα ιδια προσωπα που μας βαλαν σε μια θεση, μας καναν μια εξυπηρετηση, μας βοηθησαν, καναν ενα νομο που μας βολευε κοκ.
τι εγινε, τοτε δεν ηταν λαμογια? σημερα εγιναν?
το πραγμα ειναι απλο. τα δυο μεγαλα κομματα θα συνεχισουν -δυστυχως- να ειναι στις πρωτες θεσεις.
αυτο γιατι παροτι τη μεγαλη δυσαρεσκεια του κοσμου, εχουν πολλα και βαθεια ερεισματα ακομα στην ελληνικη κοινωνια, εχουν πολλους πελατες και κομματικους στρατους που θρεφουν και ελπιζουν, αλλα απο την αλλη -επισης δυστυχως- δεν υπαρχει η εναλλακτικη σοβαρη και αξιοπιστη προταση.
ειναι αστειο να λεμε οτι καποτε την ελλαδα θα κυβερνησουν η αλεκα, ο τσιμπλας και οι συν αυτω.
θα προτιμουσα τον ψιλικατζη της γειτονιας μου χωρις υπερβολη.
ειναι απολυτα αστειο το τραγικο αδιεξοδο μας.
τα ποσοστα των δημοσκοπησεων ειναι ψηφος διαμαρτυριας, οταν ο καθενας θα μπει στο παραβαν, τοτε θα δουμε την πραγματικοτητα.
