
Αρχικό μήνυμα απο
Driver M
Δεν θα κάτσω να αναφερθώ εκτενώς, ούτε είμαι ο πλέον αρμόδιος να το κάνω.
Απλά θα πω πως ό,τι είναι να γίνει, ως προς το εσωτερικό της χώρας που είναι και το βασικό ζητούμενο για ένα καλύτερο μέλλον, θα πρέπει να στηρίζεται στους άξονες της αναλογικότητας (ο καθένας συνεισφέρει και φορολογείται με βάση του τι έχει, όχι οριζόντια μέτρα που περιλαμβάνουν το σύνολο του λαού),
της δικαιοσύνης (πάταξη διαφθοράς, σωστή και γρήγορη απονομή δικαιοσύνης με βάση το πνεύμα του νόμου και όχι μόνο το γράμμα, το οποίο επιτρέπει τα γνωστά παραθυράκια ατιμωρησίας)
και της αξιοκρατίας.
Επίσης θα έπρεπε να υπάρξει τόνωση της αγοράς με διευκολύνσεις για τους ασθενέστερους οικονομικά, κίνητρα για μικρές επιχειρήσεις, αύξηση μισθών και συντάξεων για μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, ή έστω διασφάλιση της μείωσης των τιμών μέσω πλαφόν, τουλάχιστον σε είδη πρώτης ανάγκης, πετρέλαιο-βενζίνη, ρεύμα και κρατικός παρεμβατισμός ώστε να αποφεύγεται η αισχροκέρδεια παντώς τύπου, η οποία θα πρέπει να τιμωρείται σκληρά.
Παράλληλα, καταπολέμηση της γραφειοκρατίας και συνεχής έλεγχος του κρατικού μηχανισμού από αρμόδιους φορείς και αυστηρές ποινές σε περιπτώσεις διαφθοράς, κωλυσιεργείας
Και φυσικά, αναπτυξιακά μέτρα που θα εκμεταλλεύονται τον τουρισμό της Ελλάδας και τον πρωτογενή τομέα με έμφαση τη γεωργία και την κτηνοτροφία και χαρακτηρισμό ΑΟΖ ώστε να γίνουν σύντομα σοβαρές έρευνες και στη συνέχεια εξόρυξη ορυκτών κοιτασμάτων αν υπάρχουν.
Τέλος, κοινωνικό κράτος με έμφαση στους νέους, τους ανέργους, τους πολύτεκνους, τους ανξιοπαθούντες και τους μεγάλους σε ηλικία .
Ως προς τα χρέη κλπ, τα έχουμε ξαναπει.
Διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του ως απεχθές (γιατί περί τέτοιου πρόκειται) και για την εξόφληση του υπόλοιπου, να δίνεται ένα συγκεκριμένο, ποσοστό (όσο μπορεί να αντέκει ο προϋπολογισμός χωρίς μείωση βασικών δαπανών, πχ 10%) κάθε χρόνο με τον όρο να υπάρχει πλεόνασμα στην οικονομία κατά το τρέχον αυτό έτος, όπως έγινε και με τη Γερμανία μετά τον Β' π.π. (αυτή έδινε βέβαια 5%).
Παράλληλα, δήμευση περιουσιών σε όσους καταχράστηκαν δημόσιο χρήμα ή υπέγραψαν επιζήμιες για τη χώρα συμφωνίες κατόπιν δωροδοκίας, η οποία θα χρησιμοποιηθεί συμπληρωματικά στην αποπληρωμή του χρέους.
Τα παραπάνω (τα οποία είναι πολύ λίγα και γενικόλογα) κατ'εμέ είναι αυτονόητα για μια χώρα που σέβεται τον εαυτό της και θέλει πραγματικά να σταθεί στα πόδια της και να σταματήσουν οι στρεβλώσεις του παρελθόντος.
Για πολλούς όμως φαντάζουν γραφικά και ιδεαλιστικά, γιατί έτσι η σύγχρονη οικονομία της κερδοσκοπίας και της εκμετάλλευσης τα έχει κάνει να φαίνονται, ιδίως για μικρές και αδύναμες χώρες όπως η Ελλάδα.