Επικαιροτητα - Προβληματισμοι ...3

[fanisk]

Φάνη μου ξέρεις ότι με τη λογική των λεγομένων σου συμφωνώ, είμαι από εκείνους που πιστεύουν βαθειά στην αξία της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, της επιχειρηματικότητας, του κέρδους, της απόδοσης στο επενδυτικό κεφάλαιο και είμαι κατά της παρεμβατικότητας, της γραφειοκρατίας, του κράτους - δυνάστη, του κράτους - νταβατζή.

Σου προτείνω όμως σαν μεγαλύτερος, λίγη προσοχή στον τρόπο που εκφραζόμαστε. Κάνουμε μιά δημόσια συζήτηση και χαίρομαι γιά το επιπεδο όλων στο χώρο αυτό. Το υπογραμμισμένο όμως είναι μιά ακραία έκφραση που πιστεύω θα ενοχλήσει αρκετούς οικογενειάρχες. Δεν το πήρα καθόλου προσωπικά, αυτό που γράφω είναι γιά να προλάβω (ελπίζω) κάποιον που θα το πάρει προσωπικά και θα έχουμε άσχημη εξέλιξη στη συζήτηση. Πιστεύω πως το έγραψες αστειευόμενος, ως τρόπος του λέγειν δηλαδή.

Πανο τροπος του λεγειν ηταν, το ανεφερα γιατι πολλες φορες ακουμε "ο κακομοιρης βρηκε τη θεσουλα και ταιζει τα 4-5-10 παιδια του". Τη θεσουλα αυτη ομως την εχει φαει απο καποιον που σκιστηκε να διαβασει, να περασει, να γνωριζει το αντικειμενο. Εχουμε φτασει στο σημειο να χρησιμοποιουν πολλοι τα παιδια τους ως προκαλυψη για την τσαμπα θεση που πιανουν ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ - ΔΕΝ ΑΞΙΖΟΥΝ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ. Και στη τελικη αν δεν μπορεις να ταισεις ουτε τον εαυτο σου, γιατι κανεις τοσα παιδια?

Ας μην πέφτουμε πάνω στους δημοσίους υπαλλήλους με τόσο μένος. Όσοι από μας έχουν έστω και έναν άνεργο στην οικογένεια, θα τον διόριζαν αύριο κιόλας στο δημόσιο αν είχαν την ευκαιρία. Ιδίως αν έχει εργαστεί δεκαετίες στον ιδιωτικό τομέα χωρίς πληρωμένες υπερωρίες, χωρίς ένσημα, χωρίς δώρα, χωρίς παροχές, χωρίς ασφάλιση ή εξασφάλιση.

Όσο βαθαίνει η κρίση τόσο τρωγόμαστε μεταξύ μας. Κρίμα ρε σεις. Είπαμε να αλληλοβοηθηθούμε κι όχι να αλληλοσπαραχτούμε.

Αρη αν (για παραδειγμα) η ανεργη γυναικα σου διοριστει στο δημοσιο και δουλεψει οπως πρεπει, δεν υπαρχει προβλημα. Να αμειφθει βασει των γνωσεων της (οχι μισθος ΑΕΙ με απολυτηριο λυκειου και αντιστροφως), να βολεψει και την τσεπη της. Ετσι κερδιζουν και οι 2. Το δημοσιο εχει εναν υπαλληλο που εργαζεται, και η γυναικα σου το μισθο της.

Αν διοριστει απλα επειδη ειναι ανεργη, και ξυνεται, της χτυπουν τη καρτα, σου λεει δευτερα και παρασκευη δεν αναλαμβανω εργο (ικα, εφορια!) και ολα αυτα που κανουν οι βολεμενοι ΔΥ, δεν ειναι ακριβως αυτο που κοροιδευεις και προσπαθεις να απομακρυνεις ?

[fanisk]

δεν το κλειδωνετε το θρεντ απαξ διαπαντος γιατι οσο θα βαθαινει κι αλλο η κριση θα φαμε τα λυσακα μας στο τελος μεταξυ μας

Γιατι να κλειδωθει βρε Αρη? Οποιος θελει ας μη διαβαζει.. τοσα θεματα υπαρχουν. Αν καποιος θιγεται με τα των ΔΥ μαλλον εχει λερωμενη τη φωλια του αλλιως δεν θα τον ενοιαζε. Καθαρος ουρανος..

[nikos1400]

[Nino]

Φάνη μου ξέρεις ότι με τη λογική των λεγομένων σου συμφωνώ, είμαι από εκείνους που πιστεύουν βαθειά στην αξία της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, της επιχειρηματικότητας, του κέρδους, της απόδοσης στο επενδυτικό κεφάλαιο και είμαι κατά της παρεμβατικότητας, της γραφειοκρατίας, του κράτους - δυνάστη, του κράτους - νταβατζή.

Σου προτείνω όμως σαν μεγαλύτερος, λίγη προσοχή στον τρόπο που εκφραζόμαστε. Κάνουμε μιά δημόσια συζήτηση και χαίρομαι γιά το επιπεδο όλων στο χώρο αυτό. Το υπογραμμισμένο όμως είναι μιά ακραία έκφραση που πιστεύω θα ενοχλήσει αρκετούς οικογενειάρχες. Δεν το πήρα καθόλου προσωπικά, αυτό που γράφω είναι γιά να προλάβω (ελπίζω) κάποιον που θα το πάρει προσωπικά και θα έχουμε άσχημη εξέλιξη στη συζήτηση. Πιστεύω πως το έγραψες αστειευόμενος, ως τρόπος του λέγειν δηλαδή.

Πανο μου για να γινει μια συζητηση πρεπει να υπαρχουν τρεις προυποθεσεις
πρωτον να μιλανε την ιδια γλωσσα δευτερον να εχουν την ιδια γνωση του αντικειμενου και πανω κατω οχι τεραστιες διαφορες στο μορφωτικο επιπεδο και τριτο να μην υπαρχει προκαταληψη.
Ετσι τουλαχιστον προσωπικα συζητω οταν πιστευω οτι τουλαχιστον οι δυο απο τις τρεις προυποθεσεις υπαρχουν,οταν δεν υπαρχουν δεν συζητω καν...
Σε ενα δημοσιο φορουμ το τι γραφει ο καθενας υποκειται σε κριτικη,επιβραβευση αμφισβητηση κλπ.
Ο καθενας κρινεται επιβραβευεται ή εκτιθεται....

[Stamatis]

Tι να παράγει ρε Στάθη?
Σε εργοστάσιο είναι να παράγει μπρίκια και κατσαρόλες?
Δηλαδή ο ιατρός τι παράγει, ή ο αστυνομικός, ή ο δάσκαλος κλπ?
Όλοι αυτοί δημόσιοι υπάλληλοι δεν είναι?

Ο γιατρός ασκεί λειτούργημα, έχει ορκιστεί τον όρκο του Ιπποκράτη.
Ο αστυνομικός ασκεί λειτούργημα, προστατεύει τον πολίτη και επιβάλλει την τάξη.
Ο δάσκαλος ασκεί λειτούργημα, εκπαιδεύει τα παιδιά, και δυνητικά εκτός απο παιδαγωγός είναι και φίλος, εξομολογητής και πατέρας η μητέρα.

Η κυρία Σχιστοξύνη Μπουρμπούτσαλου, ψηφοφόρος Ν.Δ, που πατάει σφραγίδες στην ΙΒ και θέλω να της φάω το λαρύγγι κάθε φορά που την βλέπω να βάζει το κλειστό και να σφάζει την τυροπιτούμπα, είναι μια γ^μημένη, ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΤΕΜΠΕΛΑ.

Το θέμα είναι ο καθένας να κάνει σωστά τη δουλειά του.
Δεν είναι όλες οι δουλειές παραγωγικές, ούτε όλες αποφέρουν κέρδος.
Ιδίως ότι είναι κρατικό δεν θα έπρεπε να είναι κερδοφόρο, τουλάχιστον κατά κανόνα, αλλά να κοστίζει τόσο όσο να μπορεί να συντηρηθεί και λειτουργεί σωστά (πχ νοσοκομεία, ύδρευση, σχολεία κλπ).
Αν θέλετε κέρδη,πάρτε αυξήσεις σε ΔΕΗ, νερό, δίδακτρα στα σχολεία και μια χαρά κερδοφόρο θα γίνει.
Απλά θα πάυσει να είναι κράτος, θα είναι μπίζνα.

Κάθε δουλειά είναι παραγωγική.
Υπάρχουν μετρήσεις που καλύπτουν ακριβώς αυτές τις ανάγκες.
τα KPI.
Mε τα ΚΡΙ μετράμε την αποδοτικότητα και την ικανοποίηση που δίνει ο υπάλληλος στον πελάτη του.
Ο πελάτης είναι είτε εξωτερικός είτε εσωτερικός.
Παράδειγμα, ένας υπάλληλος στην διεκπαιρέωση της εταιρικής αλληλογραφίας, πρέπει να μεταφέρει φακέλλους απο το σημείο Α στο σημείο Β.
Το πόσο γρήγορα το κάνει είναι ένας δείκτης
Το πόσο σωστά το κάνει είναι ένας δείκτης
Το να μην τσαλακώνει τους φακέλλους, είναι άλλος δείκτης
Το να δίνει τον φάκελλο με χαμόγελο είναι ένας ακόμα δείκτης
Ολα αυτά δίνουν ένα αποτέλεσμα και ανάλογα βγαίνει και ο βαθμός του.
Πέντε χρόνια πρίν "γύρισα" μια επιχείρηση απο την απόλυτη "ρούχλα" σε best place to work, με τα παραπάνω δεδομένα.
Οταν έφυγα, η σειρά απο τους ανθρώπους που ήθελαν να μου σφίξουν το χέρι, ξεκίναγε απο τον 5ο μέχρι το ισόγειο.
Ποτέ δεν υπήρξα δημοκρατικός, οι επιχειρήσεις δεν διοικούνται με δημοκρατίαα, αλλά με όραμα.
Και δικαιοσύνη.
Κάθε υπάλληλος είναι παραγωγικός.
Το Δημόσιο είναι επιχείρηση.
Το πληρώνουμε για να μας παρέχει υπηρεσίες.

Υπόψιν, αυτά που λέω είναι πιο πολύ σε θεωρητικό επίπεδο γιατί στην Ελλάδα συχνά έχουμε και υπερκοστολογημένες υπηρεσίες και το κράτος μπαίνει μέσα.

Το κράτος πρέπει να μπεί μέσα, όταν κάτι είναι κοινωφελές.
Ενα φάρμακο για τον καρκίνο, κοστίζει 5.000 ευρώ περίπου ανα session.
Το κράτος έχει υποχρέωση να μπεί μέσα, ακόμα και να δανειστεί με 100% τόκο αν πρόκειται να σώσει έναν πολίτη.
Αυτο είναι το κοινωνικο κράτος.
Οχι αυτό που λέει, θα κόψω 1.000 ευρώ απο όλους ανεξαίρετα.

Αλλά μη φτάνουμε στο άκρο να λέμε πως ότι παράγει μόνο αξίζει, ή ότι ο δημόσιος υπαλληλος δεν έχει δικά του λεφτά γιατί αυτά ανήκουν στον Έλληνα φορολογούμενο.

Ο δημόσιος υπάλληλος, ακολούθησε αυτόν το δρόμο απο ΕΠΙΛΟΓΗ.
Κανένας δεν πίεσε κάποιον να γίνει δημόσιος.
Ας έρθει οποιος θέλει να δουλέψει μαζί μου 14 ώρες την ημέρα, ρυθμίζοντας καταστάσεις που ένα λάθος μπορεί να κοστίσει απο 100.000 έως Χ εκατομμύρια ευρώ.
Ο δημόσιος υπάλληλος που παράγει, αξίζει να αμοιφθεί.
Σύστημα αξιολόγησης, δεν υπάρχει όμως.

Και ο ιδιώτης τότε τα λεφτά από κάποιους πελάτες τα παίρνει, άρα δεν είναι ικά του, είναι των πελατών του.
Γενικά το χρήμα δεν είναι κανενός, είναι το αντιστάθμισμα για κάποιο αντικείμενο ή για χρόνο εργασίας.

Γελάω στο πάτωμα.
Ο Μαρξ θα ήταν περήφανος.
Ξέρω και ξέρεις ότι το χρήμα κινεί τα πάντα.

No one would remember the Good Samaritan if he'd only had good intentions; he had money as well.

Το ποιος το δίνει (κράτος ή ιδιώτης) δεν παίζει ρόλο, αρκεί η σχέση συτή αντισταθμίσματος να είναι δίκαιη (όχι πχ για έναν που δουλεύει 3 ώρες να δίνουμε 1000 ευρώ και για κάποιον που δουλεύει την ίδια εργαία 8 ώρες να δίνουμε 1000).

Το θέμα λοιπόν είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, κάτι που θα γίνει με σωστή οργάνωση, αξιοκρατία και έλεγχο, όλα τ'άλλα περί παραγωγικότητας κλπ είναι κατά τη γνώμη μου άτοπα.

Πρακτικά αναιρείς τα παραπάνω άρα είμαστε σύμφωνοι σε αυτό, οπότε για ακόμα μια φορά, ενας βαθιά καπιταλιστής και ένας βαθιά αριστερός, συμφωνούν πως
Η οργάνωση
Η αξιοκρατία
Ο έλεγχος
είναι το κλειδί

Οσο για την παραγωγικότητα, γιατί να έχεις τα παραπάνω αν δεν ελέγχεις την παραγωγικότητα;
Εδώ είσαι λίγο μπερδεμένος και πρέπει να το ξανακοιτάξεις.

Και υπόψιν, άμα δείτε τον προϋπολογισμό, για μισθούς και συντάξεις δεν πάει παραπάνω από το 15-20%, οπότε ψάξτε καλύτερα να βρείτε γιατί το κράτος μπαίνει μέσα (τοκογλυφικά επιτόκια δανεισμού, διαφθορά πολιτικών προσώπων κλπ).
Σίγουρα πάντως δεν είναι από τους "υπεράριθμους και παχυλά αμειβόμενους" δημοσίους υπαλλήλους και τους συνταξιούχους.

το θέμα είναι αν το 20% του προΥπολογισμού είναι δίκαιο να πηγαίνει στους δημόσιους για την ποιότητα των υπηρεσιών που μας παρέχουν.
Νομίζω όχι.

Επίσης, οι συνταξιούχοι, δεν θα έπρεπε να επιβαρύνουν τον προΫπολογισμό καθώς θα έπρεπε να τους πληρώνουν τα ταμεία τους.
Αλλά δυστυχώς, η μαύρη εργασία, το αλμπάνι και το πάκι που έρχονται λαθραία στην χώρα, τα εκμεταλλεύεται ο καθίκης που τους δίνει 3 ευρώ μεροκάματο και σπάνε το κεφάλι τους στη σκαλωσιά, τρέχουν στο νοσοκομείο και τους πληρώνουμε τσαμπαρία την μαλακία τους.

Επίσης οι συντάξεις θα έπρεπε να δίδονται απο τα ταμεία πχ ΙΚΑ κτλ χωρίς επιδοτήσεις απο το δημόσιο, αλλά δυστυχώς κάποιοι δημόσιοι υπάλληλοι φρόντισαν να μην πληρώνουν τακτά οι εργοδότες, όπως επίσης κάποιοι δημόσιοι υπάλληλοι λάδωσαν το αντεράκι τους για να μην πληρώσουν φόρο οι ίδοι απατεώνες.


Εχω 23 χρόνια ένσημα
έχω πληρώσει σε εισφορές και ταμεία, ίσως τόσα όσα κάποιος δεν θα βγάλει σε μια πλήρη ζωή.
Εγώ σε ποιόν θα φωνάξω για τα λεφτά που μου κλέβουν οι τεμπέληδες?

Γιατί δεν έχω δεί τις δυνάμεις της προόδου να κλείνουν μια οικοδομή με παράνομους εργάτες?
Ενα βενζινάδικο με μαύρη εργασία?
Ενα φορτηγό πλοίο που αντί να έχει ελληνες ναυτικούς είναι τιγκα στον κορεάτη?

Γιατί στη δουλειά μου πρέπει να πηγαίνω έστω και 39 πυρετό (επειδή η ευθύνη με αναγκάζει) και πρέπει να υπομένω την "απεργία" για το επίδομα ευθύνης της κυρίας Σχιστοξύνη Μουνοπάνου στην ΙΒ, όπου το ασανσέρ δεν πληροί τις προδιαγραφές ασφαλείας, τα γραφεία είναι λίγδικα (επειδή δεν καθαρίζουν το χώρο τους, το μέρος που περνάνε 8 ώρες απο τη μέρα τους), δεν έχει να παρκάρω, δεν έχει ένα ποτήρι νερό να πιώ το καλοκαίρι που διψάω, είναι άπλυτοι και βρωμάνε μασχαλίλα (στον δεύτερο όροφο) και δεν μπορώ να αντιδράσω;
Εαν είχαμε ιδιωτικές εφορίες, είμαι σίγουρος, ότι τουλάχιστον κάποιο ΚΡΙ θα έδειχνε την πόρτα στο 80% απο εκει μέσα.

Δεν τα έχω με τους δημόσιους.
Είναι άνθρωποι με ανάγκες, ζητάνε τα δικαιώματά τους και τα αξίζουν.

Τα έχω με τους τεμπέληδες, τους βολεψάκηδες και τους "τιποτένιους" που με δυναστεύουν και δεν με αφήνουν να ζήσω χωρίς άγχος

Είπα πιο πριν, καμμία κυβέρνση δεν μπορεί να τα βάλει με το κράτος.
αυτό είναι το πρόβλημα.

Οπως σε όλες τις επαναστάσεις, κάποιοι είπαν δεν πάει άλλο, θα πρέπει να υπάρχει ο φόβος για τον επαναστάτη με την "γραβάτα".

Γιατί αυτός έχει πάρα πολά να χάσει και θα γίνει πολύ άσχημος χαμός.

Αύριο μπορεί να με απολύσουν. Σαν παράπλευρη απώλεια της κρίσης.
Στο έχω ξαναπεί.
Κανένας απο εδώ δε θα κλάψει για εμένα, αρκετοί θα χαρούν όταν συμβεί αυτό.
Ομως η διαφορά που υπάρχει είναι ότι για εμένα, θα υπάρξει μια άλλη θέση στα γρανάζια, είτε σε αυτή τη χώρα, είτε σε άλλη.

Για την κυρία Σχιστοξύνη Κωλοχτύπα, τι θα υπάρξει?
Η δική μου επανάσταση λοιπόν είναι να χτυπήσω αυτήν την κυρία, όσο αντέχω και όπως μπορώ.

Και παράλληλα να τιμήσω τον δάσκαλο, τον γιατρό και τον αστυνομικό που ασκούν το λειτούργημά τους.
Και να τιμήσω και τον φιλότιμο κ. Γιάννη στην Ι.Β, που μου έκλεισε το μάτι όταν παραπονέθηκα στην κα Σχιστοξύνη ότι βρωμάνε οι μασχάλες της, κουνώντας το κεφάλι του, με τα άσπρα μαλλιά του.
Ο κ. Γιάννης, θα μείνει μια ζωή στο ταμείο της ΔΟΥ, γιατί δεν είναι κοματόσκυλο, δεν γλύφει κάτουρα και θα μειωθεί δυστυχώς και ο μισθός του.
Ομως έχει ένα συκγριτικό πλεονέκτημα.
Ο γιός του, όταν τελείωσε το στρατό του, χτύπησε μια πόρτα και πήρε μια θέση στον ιδιωτικό τομέα.
Σε δύο χρόνια έγινε προϊστάμενος και δεν φοβάται τίποτα, γιατί έμαθε να δουλεύει και να αμοίβεται αξιοκρατικά.

Και για αυτό ο κ. Γιάννης κλείνει το μάτι γιατί ξέρει οτι έφερε στον κόσμο εναν άνθρωπο και όχι ένα ακόμα τεμπελόσκυλο.
Σαν την κόρη της κας Σχιστοξύνη, που ακόμα παρακαλάει να πάρει κάποιος την κόρη της στη δουλειά, γιατί δεν τα "κατάφερε" στο ΑΣΕΠ, - και εγώ μετά "ότι θέλετε¨κύριε τέτοιε μου. "ότι θέλετε".


ο φίλος σου
Σταμάτης

[hades7]

ρε μλκ τι ποστ, να βαλω thanks τι να λεει διαβασα ολη μου την συσορευμενη οργη

[Kostas_1]

Χαρα στο κουραγιο σου να γραψεις αυτο το εμπεριστατωμένο ποστ.
Σε ευχαριστω, εγραψες αυτα που σκεφτομουν διαβαζοντας τις τελευταιες σελιδες.

[fanisk]

Ποιος ειπε οτι ειναι βασικες αιτιες?
Ειναι μερικες απο τις αιτιες, και οι πιο ευκολες στο να εντοπισεις το προβλημα και να το απομακρυνεις.

Γιατι κολλατε? Γιατι θιγεστε τοσο?

[Kostas_1]

Αρη καποτε ομως πρεπει να διορθωθουν. Το εχω ξαναπει: μου ειναι αδιανοητο συγγενης μου στη ΔΕΗ αποφοιτος λυκειου (κιαν...) που προσληφθηκε ΜΟΝΟ επειδη ο πατερας του ηταν κομματοσκυλο να αμοιβεται παραπανω από αλλους ΔΥ Πανεπιστημιακης μορφωσης. Ασε που εργαζεται 4-5 ωρες το πολυ....

Τετοιοι υπαρχουν χιλιαδες. Ειναι αυτοι που μπηκαν στον ΔΤ μονο και μονο λόγω κομματων. Αυτο πρεπει να σπασει. Τελος. Και αν ειναι δυνατον ολοι οσοι προσληφθηκαν εκτος ΑΣΕΠ (ειναι οι των κομματων) πχ τη τελευταια 10ετια να απολυθουν άμεσα.

[Stamatis]

Αγαπητέ Σταμάτη, εκτιμώ ιδιαίτερα τον κόπο που έκανες για να γράψεις έναν τόσο μακροσκελή "αντίλογο", νομίζω όμως πως ήμουν ξεκάθαρος χωρίς αντιφάσεις και, το κατα δύναμιν πάντα, αντικειμενικός, αφού δεν αγιοποίησα το δημόσιο (όχι το ελληνικό, γενικά μιλώντας) δαιμονοποιώντας την ιδιωτική πρωτοβουλία.
Μίλησα για ισορροπίες.
Κι εγώ τα έχω με τους βολεψάκηδες και τους χασομέρηδες, ακόμα περισσότερο όμως τα έχω με τους διεφθαρμένους και τους ασύδοτους που δημιουργούν τις κρίσεις λόγω της απληστείας τους και των συχνά αποτυχημένων ενεργειών κερδοσκοπίας τους και στο τέλος βγαίνουν και κερδισμένοι, κατακρεουργώντας τους απλούς πολίτες με μέτρα πείνας.
Αυτοί είναι πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα από τον ανίκανο δημόσιο υπάλληλο, αλλά τα ΜΜΕ και η κυβερνητική προπαγάνδα έχουν στρέψει τον κόσμο στο 1% του προβλήματος, αφήνοντας στο απυρόβλητο το υπόλοιπο 99%.

Το να λέμε επίσης πως όταν δεν δουλεύει καλά ο ιδιώτης που κατακλέβει το δημόσιο (φοροδιαφυγή) και κατά συνέπεια τους συμπολίτες του είναι αποκλειστικά πρόβλημα και ευθύνη του δημοσίου που δεν τον τιμωρεί, είναι σαν να λέμε πως για μια δολοφονία είναι αποκλειστικά υπεύθυνη η αστυνομία που δεν συνέλαβε το δολοφόνο κι όχι ο τελευταίος που σκότωσε.
Εντελώς λάθος αντιμετώπιση λοιπόν, τουλάχιστον κατά τη γνώμη μου.

Στα περισσότερα που λες, τέλος, δε διαφωνώ, διαφωνώ στη γενική νοοτροπία πως για όλα φταίει το κράτος και οι δ/υ, το οποίο θεωρώ όπως προείπα πως είναι πταίσμα μπροστά σε αυτό που πραγματικά συμβαίνει κι είναι σε παγκόσμιο επίπεδο (ξέρω, θεωρίες συνωμοσίας για μερικούς).

Τα προβλήματα του ελληνικού μικρόκοσμου τα ξέρουμε όλοι και είναι πάνω κάτω γραμμές αυτά που ανέφερες.
Όταν όμως μια ολόκληρη Ευρώπη παραπαίει, η Αγγλία αποχωρεί λέγοντας πως δεν θέλει να θυσιάσει την εθνική της κυριαρχία όπως οι υπόλοιπες χώρες της ΕΕ (εμείς άραγε θέλουμε, μας ρώτησε κανείς?) και χώρες όπως η Ιταλία (σύντομα ακολουθούν πολλές ακόμα) παίρνουν πρωτοφανή μέτρα για να μην κατερρεύσουν υπό τις πιέσεις των "αγορών", τι θα πούμε, παντού οι δ/υ φταίνε?
Η μήπως για τις άλλες χώρες φταίει κάτι άλλο ενώ για εμάς φταίει αποκλειστικά το δημόσιο?
Και γιατί τελικά πάντα κάτι φταίει και το σύνολο των χωρών του πλανήτη (ιδίως των ανεπτυγμένων) είναι χρεωμένο ?
Όλοι οι λαοί τόσο άχρηστοι είναι?

Τα ζητήματα είναι πολύ πιο βαθιά και αυτό δεν έχει να κάνει με την ιδεολογία του καθενός.
Καλό είναι να επικρίνουμε τα κακώς κείμενα όπως το δημοσιοϋπαλληλίκι, τη φοροδιαφυγή κλπ αλλά όχι να εμμένουμε σε αυτά και να τα θεωρούμε ως βασικές αιτίες της σημερινής, παγκόσμιας, κατάστασης, γιατί χάνουμε το δάσος εις βάρος του δέντρου.

Το παράξενο με εμάς είναι οτι συμφωνούμε.
Οχι σε όλα, αλλά συμφωνούμε.
Ξέρεις τελικά που καταλήγω?

Οτι ολα είναι θέμα αγωγής, συνείδησης και αλτουϊσμού.
Με τον τρόπο μου και τον τρόπο σου, για το καλό προσπαθούμε και μακάρι να γίνει κάτι.

για να δούμε.