Ptboul (16-11-11)
Παιδια δειτε την φωτογραφια και πειτε τη συμπερασμα βγαζετε. Ετσι καθεται μεσα στο Ε30 της μητερας μου.
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη TSAF : 16-11-11 στις 10:21
WRC is for boys
GROUP B was for men
katsaraios (16-11-11), Ptboul (16-11-11), Stamatis (16-11-11)
Ναι φιλε το τριχωμα θελει απαραιτητα βουρτσισμα ανα 2 μερες αλλα και οποτε βγει σε χωραφια, χορτα κτλ οπωσδηποτε βουρτσιμα σχολαστικο.
Το χτενισμα του παντος οταν γινεται οπως πρεπει δεν χρειαζεται πανω απο 3 λεπτα και ετσι δεν θα μαδαει σε περιπτωση που θα ναι μεσα στο σπιτι.
Αν δεν γινει γεμιζει κομπους και μετα θελει κουρεμα η καθε μπερδεμενη τουφα (για να μην γινει ρασταφαρι, για μααααααν) και καταληγει το σκυλι σαν το Θεμο στο 1ο φετινο επισοδειο του ολα 12!
Υπ οψην, λεγεται οτι τα κολλευ σε περιπτωση που τους κουρεψεις το τριχωμα κοντο πεφτουν σε μελαγχολια και μπορει μεχρι και να ψοφησουν.
Ptboul (16-11-11)
Εγω αυτην την στιγμη τα ζωα δεν θελω ουτε να τα βλεπω.
Εχω 2 παιδια και η κορη μου με ψηνει εδω και καιρο για γατα αλλα δεν..
Απο τα 5 μου χρονια πηγαινοντας στο νηπιο μαζευα απο το δρομο μαζι με τον αδερφο μου οτι ξεκειλιασμενο τετραποδο υπηρχε, μετα απο λιγα χρονια το σπιτι εξελειχθηκε σε μικρη κλινικη. Καποια περιοδο ειχαμε στο σπιτι πανω απο 20 Αδεσποτες γατες,αλλες ετοιμοθανατες απο ασσυτια,με σπασμενα κοκκαλα,καρκινους,καποια γατακια θυμαμε τα ειχα βρει μισοπνηγμενα σε μια πλαστικη σακκουλα.
Εχουμε μαζεψει και περιθαλψει πανω απο 100 ζωα,πολλα απο αυτα δυστηχως πεθαναν γιατι δεν τα προλαβαμε η ηταν πολυ αρρωστα και πολλα αλλα τα δηλλητηριασαν οι καλοι μας γειτονες.
Οι γονεις μου ειναι μελοι της Φιλοζωικης εταιριας στην Αθηνα και εχουν ακομα περιπου 8 γατες πανω απο 10 χρονων συν τις αδεσποτες που ερχονται για φαγητο.
Εγω τον τελευταιο γατο που μαζεψα τον εστειλα στην Νεα Υορκη στην κουνιαδα μου και εγινε διπλοφαρδος.
Αλλα εγω ψυχολογικα δεν αντεχω αλλο να δω πεθαμενο ζωο στα χερια μου.
katsaraios (15-11-11), Konstantinos E60 (16-11-11), PANOS-E60 (15-11-11), Ptboul (16-11-11), Stamatis (15-11-11), Thomelef (15-11-11)
To 1977 και σε ηλικία 7 ετών, μάζεψα από μία οικοδομή στη Γλυφάδα που έχτιζε τότε ο πατέρας μου τον Μπούμπη, ένα ημίαιμο λυκόσκυλο λίγων μόνο ημερών. Ο Μπούμπης έζησε ζωή χαρισάμενη κοντά μας μέχρι το '84 όπου έφυγε πρόωρα από ασθένεια.
Ο πατέρας μου ξαναπήρε σκυλιά το 2000. Την Μυκονιάτισα Ζήνα ένα πανέμορφο καθαρόαιμο αγγλικό σέτερ και τον Μυκονιάτη Λίο που τον βρήκα πάλι εγώ λίγων μόνο ημερών έξω από το σουπερμάρκετ Φλώρα εκείνο το καλοκαίρι. Μεγάλοι σε ηλικία πλέον και οι δύο, η Ζίνα διαγνώσθηκε πρόσφατα με καρκίνο στο κεφάλι ενώ προχωρήσαμε σε χειρουργική επέμβαση και αφαίρεση του όγκου. Η κατάσταση βέβαια αναμένεται να επιδεινωθεί σύντομα.
Ορισμένοι νομίζουν ότι τα κατοικίδια είναι παιχνιδάκι, τα πετάνε σε μία βεράντα / ταράτσα / κήπο να μεγαλώσουν εκεί. Τι κρίμα!
Λόγω πολλών υποχρεώσεων αλλά και φορτωμένου προγράμματος, δεν έχουμε προβεί στην απόκτηση κάποιου νέου σκυλάκου. Προσωπικά αρκούμαι στα διάφορα γατάκια που βρίσκω στο μαγαζί κατά καιρούς, όπου τους παρέχω τα απαραίτητα μέχρι να μεγαλώσουν και να βρουν το δρόμο τους.
Μη το λες αυτό. Στην Αμερική πουλάν ληγμένα γάλατα και χαλασμένα κρέατα, remember ?
katsaraios (15-11-11)
Εκατοντάδες αλλαγές προορισμού για ξενοδοχεία που δέχονται ζώα.
Απιαστο όνειρο ένα διθέσιο κάμπριο
Τρία κατεστραμμένα χαλιά απο τη νεαρή της ηλικία
Ενα εγκεφαλικό όταν έφαγε (στην κυριολεξία) τα allen edmonds που είχα αγοράσει μόλις μια μέρα πριν
2 ώρες τη μέρα βόλτα και ένας κήπος ναρκοπέδιο
Αξημέρωτα και πριν πιώ καφέ η βόλτα για το πρωίνο κατούρημα
και βέβαια κάθε βράδυ στο χαλάκι δίπλα στο κρεββάτι να βλέπει όνειρα και να γρυλίζει η να ροχαλίζει ή ακόμα η βρωμιάρα και να κλάνει.
Αλλά όταν κάθεσαι και έρχεται και σου γλύφει το χέρι... και σε κοιτάει με εκείνες τις ματάρες, γίνεσαι παιδί ρε φίλε και αρχίζεις να κυλιέσαι στο πάτωμα και να παίζεις...
είναι απίστευτο το πόσα σου δίνει αν το αγαπάς το ζωάκι...
εδικά όταν γυρνάς στο σπίτι και αρχιζει τα μουρλά της, σου φεύγει όλο το στρες και το άγχος.
Μερικές φωτό απο όταν ήταν κουτάβι.
(αυτή στη θέση σου συνοδηγού ήταν ολα τα τα λεφτά. ακόμα και η μάνα μου που έχει αρώστια με την καθαριότητα στα καθίσματα του αμαξιού γέλαγε, μετά βέβαια με έβαλε να το καθαρίσω με καρπέξ)
aristent (16-11-11), imolarot (16-11-11), katsaraios (15-11-11), Konstantinos E60 (16-11-11), m-power_01 (15-11-11), Monsta (15-11-11), Ptboul (16-11-11)
ο πρωτος ειναι ο Μπρουνο 3 μηνων..
στις υπολοιπες ο Ρεμι απο μωρο μεχρι το καλοκαιρακι με την αφεντικινα του !!!
Αχαριστια & Αγνωμοσυνη το ελληνικο σπορ
"Ολα ειναι δρομος τωρα μονο στην Αθηνα"
joseph (16-11-11), Konstantinos E60 (16-11-11), Ptboul (16-11-11)
Και τις αρρώστιες? Που τις πας τις αρρώστιες και τη στεναχώρια ? Ο πατέρας μου όλο αυτό το καιρό είναι στα μαύρα του τα χάλια επειδή ξέρει ότι πρόκειται να τη χάσει πολύ σύντομα. Εν τω μεταξύ εκείνη μάλλον έχει αρχίσει να καταλαβαίνει ότι κάτι δε πάει καλά και πλέον κοιμάται και ηρεμεί μόνο όταν βάζει το κεφάλι της μέσα στη μασχάλη του αφεντικού της.
Ζίνα αριστερά, Λίο δεξιά.
![]()
![]()
katsaraios (15-11-11), Lambros46 (16-11-11)