Αν ηξερα οτι το παιδι μου θα εχει μια καλυτερη τυχη....ναι θα πηγαινα.
Τωρα αν θα μπορουσα να συνυπαρξω με αυτον το λαο....δεν ξερω.
Yey(ναι)
Nay(όχι)
Δεν εγκαταλείπω αυτή τη λαμπρή χώρα, αλλά το σκέφτομαι
Δεν το έχω σκεφτεί ως τώρα και δεν με απασχολεί
Αν ηξερα οτι το παιδι μου θα εχει μια καλυτερη τυχη....ναι θα πηγαινα.
Τωρα αν θα μπορουσα να συνυπαρξω με αυτον το λαο....δεν ξερω.
"ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΑΠ ΤΟΝ ΑΡΗ" (Τζιμακος)
Panos 316T (04-10-11), Vasilis (27-09-11)
Banned
Αρχικό μήνυμα απο z3 2.2
Δε καταλαβαίνω τι θες να πεις Δημήτρη. Αν θες εξήγησε και σε μερικούς από μας που έχουμε συνυπάρξει μαζί τους.
Δεν γουστάρει αράπηδες και κινέζους να του κατουράνε τη μάντρα.
Got a problem boy?
Η νοοτροπια του λαου αυτου ετσι οπως την καταλαβαινω νομιζω οτι δεν θα μου ταιριαζε.
Το αμερικανικο ονειρο ειναι πλεον νεκρο και θαμμενο.
Πιστευω οτι ειναι ενας τηλεκατευθηνομενος λαος και παρα πολυ χειραγωγημενος.
Πατριδα-θρησκεια-οικογενεια και παμε
Δεν εχω ζησει εκει και σιγουρα η αποψη μου εχει να κανει με οτι ακουω και βλεπω-διαβαζω στα μμε,αλλα νιωθω οτι δεν θα ταιριαζε το ελαχιστα πιο ελευθερο πνευμα μου με αυτην την χωρα.
εχω συναναστραφει με αρκετους Ελληνες που ζουν εκει και μου αφηνουν μια πικρη επιγευση αγνοιας της πραγματικοτητας και μιας εντυπωσης οτι εκει ειναι η χωρα της απαγγελειας.
με δυο αμερικανους απο τη Νεα Υορκη που εχω συχνες επαφες μεσα στη χρονια την ιδια εντυπωση μου αφηνουν.
νιωθω οτι ζουν σε ενα πολυ διαφορετικο κοσμο (ισως και να ζουν στ αληθεια) απο τον πραγματικο.
Πραγματικα Κωστα δεν θα ηθελα να θηξω κανεναν,αλλα σκεψου λιγο σαν Κωστας που Δεν εχεις ζησει στην Αμερικη πως ειναι η εικονα των αμερικανων στα ματια μας.
Δεν ξερω αν ειναι ευκολο να βγεις απ εξω και να κρινεις αλλα με ενδιαφερει η γνωμη σου οπως παντα
"ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΑΠ ΤΟΝ ΑΡΗ" (Τζιμακος)
Banned
Να σου απαντήσω Δημήτρη μου σε προσωπικό πάντα επίπεδο, αν και ορισμένα πράγματα δεν δέχονται αμφισβήτηση.
Όπως μπορούν να σου πουν και αρκετά ακόμα μέλη που έχουν επισκεφθεί τη χώρα είτε για σπουδές, είτε για εργασία, η Αμερική είναι μία ΣΠΟΥΔΑΙΑ χώρα, είτε αυτό αρέσει σε κάποιους είτε όχι. Εκεί σου δίνεται η ευκαιρία να αναδειχθείς και να πας μπροστά στη ζωή σου. Να ζήσεις το αμερικάνικο όνειρο, εάν αυτό θέλεις και αναζητάς με παιδιά, σκυλιά, γατιά, αυτοκίνητα, γκολφ, τένις, πισίνες και δε συμμαζεύεται. Ναι φυσικά και υπάρχει ακόμα, είναι μια τεράστια χώρα με αμέτρητες ευκαιρίες.
Ξέρεις όταν ζούσα εκεί με ενοχλούσε το θέμα του 'ελεύθερου πνεύματος' και της 'ελευθερίας' ορισμένες φορές (όπως είπες). Σκεφτόμουν ότι γυρνώντας στην Ελλάδα δε θα τρώω πια τικέτα επειδή δεν έκανα FULL STOP σε διασταύρωση που είχα ΣΤΟΠ και πέρασα με 2 μίλια / ώρα. Ή να τρώω $50 τικέτο επειδή πήγα στο πάρκο με τη κοπελιά μου να φάμε παγωτό, πήγε 8:30 το βράδυ και το πάρκο έκλεινε στις 8.
Όμως στη κοινωνία καλώς ή κακώς υπάρχουν νόμοι και κανόνες. Δέκα πέντε λοιπόν χρόνια αργότερα παραμονής στην Ελλάδα, μπορώ πλέον άνετα να κάνω τη σύγκριση και να αποφασίσω που θα ήταν καλύτερα για μένα να ζω. Που υπάρχει η 'ποιότητα ζωής' που αναζητώ? Που είναι οι παροχές προς τον πολίτη? Που είναι ο Σεβασμός και η Ευγένεια προς τον συνάνθρωπό σου?
Και ΤΙ είναι προτιμότερο? Να μου λένε 'καλημέρα' και 'ευχαριστώ' με χαμόγελο στις καθημερινές μου συναλλαγές ή να βλέπω κατσουφιασμένα μούτρα και άτομα που ουδεμία σχέση έχουν με την (έστω) 'τυπική' ευγένεια και το customer service? Θέλω να διεκπεραιώνεται η δουλειά μου όπως πρέπει να διεκπεραιωθεί ή για να καταφέρω το αυτονόητο πρέπει να μου ανεβαίνει η πίεση και το αίμα στο κεφάλι every single f-ing time? Μ αρέσει να με αντιμετωπίζουν σα μαλάκα κάθε φορά που θέλω τα χρήματά μου ΠΙΣΩ σε κάποια επιστροφή που θα κάνω αντί να ψωνίσω κάτι άλλο σώνει και καλά? Ή να μου τα δώσουν πίσω άμεσα και να μου πουν κι ευχαριστώ, όπως στο ΙΚΕΑ & στο ΖΑΡΑ (οι εξαιρέσεις του κανόνα). Και τόσα άλλα παραδείγματα, δε θέλω να σε κουράσω άλλο...
Ο καθένας μετράει και ζυγίζει. Και πράττει ανάλογα όπως επισήμανα σε προηγούμενο ποστ.
Το πιο γελοίο όμως απ όλα, είναι ότι εμείς εδώ, θέλουμε να παίρνουμε ότι εμείς θεωρούμε 'καλό' από τη Δύση, κατά τ άλλα όμως κατηγορούμε τους Αμερικ(λ)άνους για το ένα, για το άλλο.
Το να διαφωνούμε με την εξωτερική τους πολιτική είναι ένα άλλο θέμα, αλλά και εμείς ή κάποιος άλλος να ήταν στη θέση τους θα κάναμε (οι πολιτικοί) τα ίδια ή και χειρότερα.
Ξέρεις κάτι? Ίσως να το έχεις διαπιστώσει κιόλας. Οι ίδιοι δεν είναι 'κακός' λαός σε καμία περίπτωση. Αγαθιάριδες είναι οι περισσότεροι. Δε θα ευχηθούν ας πούμε ποτέ να ψωφίσει η γάτα του γείτονα. Και όπως πολύ σωστά είχε πει και κάποιο μέλος από εδώ μέσα σε κάποια άλλη συζήτηση (δε μπορώ να θυμηθώ ποιος), μεταξύ τους είναι πολύ μα πάρα πολύ δεμένοι and they ll come together to help each other με όποιο τρόπο μπορούν. Το έχω ζήσει άπειρες φορές αυτό και είναι πολύ συγκινητικό να σου συμπαραστέκεται κάποιος συνάνθρωπός σου όταν το έχεις ανάγκη. Δες καμιά φορά την εκπομπή 'Extreme Makeover' όπου επισκευάζουν τα σπίτια πολύ φτωχών ή άτυχων ανθρώπων και βοηθάει the whole community. Και πες μου μετά αν αυτό το πράγμα θα μπορούσε ποτέ να γίνει στη χώρα μας.
Δεν πρόκειται λοιπόν να φύγω και να γυρίσω πίσω. Απάντησα στο poll που έβαλε ο Σταμάτης με τα κριτήρια που έθεσε. Δεν θα άντεχα 2ο restart στη ζωή μου εκτός κι αν...... Όπως πολύ σωστά είπε και ο Άρης, έχω τις ρίζες μου εδώ, μια υπέροχη οικογένεια και επιπλέον έχω χτίσει αρκετά πράγματα από το 0 χωρίς κανενός τη βοήθεια. Σκοπεύω να το παλέψω μέχρι εκεί που δε πάει. Και να βγω νικητής, διότι έτσι έμαθα κι εκπαιδεύτηκα.
Όπως πολύ σωστά είπε και ο Άρης, έχω τις ρίζες μου εδώ, μια υπέροχη οικογένεια και επιπλέον έχω χτίσει αρκετά πράγματα από το 0 χωρίς κανενός τη βοήθεια. Σκοπεύω να το παλέψω μέχρι εκεί που δε πάει. Και να βγω νικητής, διότι έτσι έμαθα κι εκπαιδεύτηκα.
Χρησιμοποιωντας και εγω τα λεγομενα του Αρη και του Κωστα....ειναι σαν να απαντησαν ακριβως οτι ηθελα να γραψω.......
Εφυγα με 30000δρχ απο το σπιτι μου και νοικιασα μια γκαρσονιερα υπογειο στην Πλατεια αττικης οταν ηρθα στην Αθηνα ( τα εδωσα ολα προκαταβολη και ενοικιο,,,,μονο γιοα σαντουιτς εφτανε να φαω για ενα μηνα.....ας ειναι καλα καποιος που με προσεξε....δεν ηθελα να με βοηθησει κανεις)....και οτι εφτιαξα το εφτιαξα με πολυ κοπο, εκανα μια υπεροχη οικογενεια και την στερηθηκα παρα πολυ για να καταφερουμε να ορθοποδισουμε.....κανενας δε θα με κανει να τα παρατησω ολα αυτα.......
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Z4 DCT : 29-09-11 στις 08:00
+1000 σε ολα!Να σου απαντήσω Δημήτρη μου σε προσωπικό πάντα επίπεδο, αν και ορισμένα πράγματα δεν δέχονται αμφισβήτηση.
Όπως μπορούν να σου πουν και αρκετά ακόμα μέλη που έχουν επισκεφθεί τη χώρα είτε για σπουδές, είτε για εργασία, η Αμερική είναι μία ΣΠΟΥΔΑΙΑ χώρα, είτε αυτό αρέσει σε κάποιους είτε όχι. Εκεί σου δίνεται η ευκαιρία να αναδειχθείς και να πας μπροστά στη ζωή σου. Να ζήσεις το αμερικάνικο όνειρο, εάν αυτό θέλεις και αναζητάς με παιδιά, σκυλιά, γατιά, αυτοκίνητα, γκολφ, τένις, πισίνες και δε συμμαζεύεται. Ναι φυσικά και υπάρχει ακόμα, είναι μια τεράστια χώρα με αμέτρητες ευκαιρίες.
Ξέρεις όταν ζούσα εκεί με ενοχλούσε το θέμα του 'ελεύθερου πνεύματος' και της 'ελευθερίας' ορισμένες φορές (όπως είπες). Σκεφτόμουν ότι γυρνώντας στην Ελλάδα δε θα τρώω πια τικέτα επειδή δεν έκανα FULL STOP σε διασταύρωση που είχα ΣΤΟΠ και πέρασα με 2 μίλια / ώρα. Ή να τρώω $50 τικέτο επειδή πήγα στο πάρκο με τη κοπελιά μου να φάμε παγωτό, πήγε 8:30 το βράδυ και το πάρκο έκλεινε στις 8.
Όμως στη κοινωνία καλώς ή κακώς υπάρχουν νόμοι και κανόνες. Δέκα πέντε λοιπόν χρόνια αργότερα παραμονής στην Ελλάδα, μπορώ πλέον άνετα να κάνω τη σύγκριση και να αποφασίσω που θα ήταν καλύτερα για μένα να ζω. Που υπάρχει η 'ποιότητα ζωής' που αναζητώ? Που είναι οι παροχές προς τον πολίτη? Που είναι ο Σεβασμός και η Ευγένεια προς τον συνάνθρωπό σου?
Και ΤΙ είναι προτιμότερο? Να μου λένε 'καλημέρα' και 'ευχαριστώ' με χαμόγελο στις καθημερινές μου συναλλαγές ή να βλέπω κατσουφιασμένα μούτρα και άτομα που ουδεμία σχέση έχουν με την (έστω) 'τυπική' ευγένεια και το customer service? Θέλω να διεκπεραιώνεται η δουλειά μου όπως πρέπει να διεκπεραιωθεί ή για να καταφέρω το αυτονόητο πρέπει να μου ανεβαίνει η πίεση και το αίμα στο κεφάλι every single f-ing time? Μ αρέσει να με αντιμετωπίζουν σα μαλάκα κάθε φορά που θέλω τα χρήματά μου ΠΙΣΩ σε κάποια επιστροφή που θα κάνω αντί να ψωνίσω κάτι άλλο σώνει και καλά? Ή να μου τα δώσουν πίσω άμεσα και να μου πουν κι ευχαριστώ, όπως στο ΙΚΕΑ & στο ΖΑΡΑ (οι εξαιρέσεις του κανόνα). Και τόσα άλλα παραδείγματα, δε θέλω να σε κουράσω άλλο...
Ο καθένας μετράει και ζυγίζει. Και πράττει ανάλογα όπως επισήμανα σε προηγούμενο ποστ.
Το πιο γελοίο όμως απ όλα, είναι ότι εμείς εδώ, θέλουμε να παίρνουμε ότι εμείς θεωρούμε 'καλό' από τη Δύση, κατά τ άλλα όμως κατηγορούμε τους Αμερικ(λ)άνους για το ένα, για το άλλο.
Το να διαφωνούμε με την εξωτερική τους πολιτική είναι ένα άλλο θέμα, αλλά και εμείς ή κάποιος άλλος να ήταν στη θέση τους θα κάναμε (οι πολιτικοί) τα ίδια ή και χειρότερα.
Ξέρεις κάτι? Ίσως να το έχεις διαπιστώσει κιόλας. Οι ίδιοι δεν είναι 'κακός' λαός σε καμία περίπτωση. Αγαθιάριδες είναι οι περισσότεροι. Δε θα ευχηθούν ας πούμε ποτέ να ψωφίσει η γάτα του γείτονα. Και όπως πολύ σωστά είχε πει και κάποιο μέλος από εδώ μέσα σε κάποια άλλη συζήτηση (δε μπορώ να θυμηθώ ποιος), μεταξύ τους είναι πολύ μα πάρα πολύ δεμένοι and they ll come together to help each other με όποιο τρόπο μπορούν. Το έχω ζήσει άπειρες φορές αυτό και είναι πολύ συγκινητικό να σου συμπαραστέκεται κάποιος συνάνθρωπός σου όταν το έχεις ανάγκη. Δες καμιά φορά την εκπομπή 'Extreme Makeover' όπου επισκευάζουν τα σπίτια πολύ φτωχών ή άτυχων ανθρώπων και βοηθάει the whole community. Και πες μου μετά αν αυτό το πράγμα θα μπορούσε ποτέ να γίνει στη χώρα μας.
Δεν πρόκειται λοιπόν να φύγω και να γυρίσω πίσω. Απάντησα στο poll που έβαλε ο Σταμάτης με τα κριτήρια που έθεσε. Δεν θα άντεχα 2ο restart στη ζωή μου εκτός κι αν...... Όπως πολύ σωστά είπε και ο Άρης, έχω τις ρίζες μου εδώ, μια υπέροχη οικογένεια και επιπλέον έχω χτίσει αρκετά πράγματα από το 0 χωρίς κανενός τη βοήθεια. Σκοπεύω να το παλέψω μέχρι εκεί που δε πάει. Και να βγω νικητής, διότι έτσι έμαθα κι εκπαιδεύτηκα.
Monsta (29-09-11)
Το γενικο νοημα το 'πιασα.Εισαι χαρουμενος με την οικογενεια σου και λιγο κουρασμενος απο τα αλλα.Να σου απαντήσω Δημήτρη μου σε προσωπικό πάντα επίπεδο, αν και ορισμένα πράγματα δεν δέχονται αμφισβήτηση.
Όπως μπορούν να σου πουν και αρκετά ακόμα μέλη που έχουν επισκεφθεί τη χώρα είτε για σπουδές, είτε για εργασία, η Αμερική είναι μία ΣΠΟΥΔΑΙΑ χώρα, είτε αυτό αρέσει σε κάποιους είτε όχι. Εκεί σου δίνεται η ευκαιρία να αναδειχθείς και να πας μπροστά στη ζωή σου. Να ζήσεις το αμερικάνικο όνειρο, εάν αυτό θέλεις και αναζητάς με παιδιά, σκυλιά, γατιά, αυτοκίνητα, γκολφ, τένις, πισίνες και δε συμμαζεύεται. Ναι φυσικά και υπάρχει ακόμα, είναι μια τεράστια χώρα με αμέτρητες ευκαιρίες.
Ξέρεις όταν ζούσα εκεί με ενοχλούσε το θέμα του 'ελεύθερου πνεύματος' και της 'ελευθερίας' ορισμένες φορές (όπως είπες). Σκεφτόμουν ότι γυρνώντας στην Ελλάδα δε θα τρώω πια τικέτα επειδή δεν έκανα FULL STOP σε διασταύρωση που είχα ΣΤΟΠ και πέρασα με 2 μίλια / ώρα. Ή να τρώω $50 τικέτο επειδή πήγα στο πάρκο με τη κοπελιά μου να φάμε παγωτό, πήγε 8:30 το βράδυ και το πάρκο έκλεινε στις 8.
Όμως στη κοινωνία καλώς ή κακώς υπάρχουν νόμοι και κανόνες. Δέκα πέντε λοιπόν χρόνια αργότερα παραμονής στην Ελλάδα, μπορώ πλέον άνετα να κάνω τη σύγκριση και να αποφασίσω που θα ήταν καλύτερα για μένα να ζω. Που υπάρχει η 'ποιότητα ζωής' που αναζητώ? Που είναι οι παροχές προς τον πολίτη? Που είναι ο Σεβασμός και η Ευγένεια προς τον συνάνθρωπό σου?
Και ΤΙ είναι προτιμότερο? Να μου λένε 'καλημέρα' και 'ευχαριστώ' με χαμόγελο στις καθημερινές μου συναλλαγές ή να βλέπω κατσουφιασμένα μούτρα και άτομα που ουδεμία σχέση έχουν με την (έστω) 'τυπική' ευγένεια και το customer service? Θέλω να διεκπεραιώνεται η δουλειά μου όπως πρέπει να διεκπεραιωθεί ή για να καταφέρω το αυτονόητο πρέπει να μου ανεβαίνει η πίεση και το αίμα στο κεφάλι every single f-ing time? Μ αρέσει να με αντιμετωπίζουν σα μαλάκα κάθε φορά που θέλω τα χρήματά μου ΠΙΣΩ σε κάποια επιστροφή που θα κάνω αντί να ψωνίσω κάτι άλλο σώνει και καλά? Ή να μου τα δώσουν πίσω άμεσα και να μου πουν κι ευχαριστώ, όπως στο ΙΚΕΑ & στο ΖΑΡΑ (οι εξαιρέσεις του κανόνα). Και τόσα άλλα παραδείγματα, δε θέλω να σε κουράσω άλλο...
Ο καθένας μετράει και ζυγίζει. Και πράττει ανάλογα όπως επισήμανα σε προηγούμενο ποστ.
Το πιο γελοίο όμως απ όλα, είναι ότι εμείς εδώ, θέλουμε να παίρνουμε ότι εμείς θεωρούμε 'καλό' από τη Δύση, κατά τ άλλα όμως κατηγορούμε τους Αμερικ(λ)άνους για το ένα, για το άλλο.
Το να διαφωνούμε με την εξωτερική τους πολιτική είναι ένα άλλο θέμα, αλλά και εμείς ή κάποιος άλλος να ήταν στη θέση τους θα κάναμε (οι πολιτικοί) τα ίδια ή και χειρότερα.
Ξέρεις κάτι? Ίσως να το έχεις διαπιστώσει κιόλας. Οι ίδιοι δεν είναι 'κακός' λαός σε καμία περίπτωση. Αγαθιάριδες είναι οι περισσότεροι. Δε θα ευχηθούν ας πούμε ποτέ να ψωφίσει η γάτα του γείτονα. Και όπως πολύ σωστά είχε πει και κάποιο μέλος από εδώ μέσα σε κάποια άλλη συζήτηση (δε μπορώ να θυμηθώ ποιος), μεταξύ τους είναι πολύ μα πάρα πολύ δεμένοι and they ll come together to help each other με όποιο τρόπο μπορούν. Το έχω ζήσει άπειρες φορές αυτό και είναι πολύ συγκινητικό να σου συμπαραστέκεται κάποιος συνάνθρωπός σου όταν το έχεις ανάγκη. Δες καμιά φορά την εκπομπή 'Extreme Makeover' όπου επισκευάζουν τα σπίτια πολύ φτωχών ή άτυχων ανθρώπων και βοηθάει the whole community. Και πες μου μετά αν αυτό το πράγμα θα μπορούσε ποτέ να γίνει στη χώρα μας.
Δεν πρόκειται λοιπόν να φύγω και να γυρίσω πίσω. Απάντησα στο poll που έβαλε ο Σταμάτης με τα κριτήρια που έθεσε. Δεν θα άντεχα 2ο restart στη ζωή μου εκτός κι αν...... Όπως πολύ σωστά είπε και ο Άρης, έχω τις ρίζες μου εδώ, μια υπέροχη οικογένεια και επιπλέον έχω χτίσει αρκετά πράγματα από το 0 χωρίς κανενός τη βοήθεια. Σκοπεύω να το παλέψω μέχρι εκεί που δε πάει. Και να βγω νικητής, διότι έτσι έμαθα κι εκπαιδεύτηκα.
Θελω να ρωτησω ομως:Εφυγες με δικη σου πρωτοβουλια απο την Αμερικη;
Αν ναι, το μετανιωσες; θα ηθελες να γυρισεις το χρονο πισω, να ειχες την οικογενεια σου εκει αλλα και τη σημερινη σου επιχειριση εκει;
Η απλα προδκοκεις οτι θα βελτιωθουν τα πραγματα στην Ελλαδα;
Monsta (29-09-11)
Banned
Νίκο, επέστρεψα στην Ελλάδα λόγω προβλημάτων υγείας της μητέρας μου το '96 την οποία και έχασα το '97. Ο πατέρας μου ζει με τη μητριά μου στην Αμερική από το ΄80. Έκαναν τη προσπάθεια το '99 να επιστρέψουν και να ζήσουν εδώ, να είναι κοντά μου και στη νέα τότε οικογένεια που είχα ξεκινήσει. Μάταια όμως. Επέστρεψαν στη Καλιφόρνια το 2002 και έκτοτε ζουν μόνιμα εκεί, ενώ μας επισκέπτονται τα καλοκαίρια για διακοπές.
Δεν έχω μετανιώσει για κάτι μέχρι στιγμής. Ούτε μπορώ να σκεφτώ πως 'θα ήταν' αν ήμουν εκεί με την οικογένειά μου γυρνώντας το χρόνο πίσω. Αυτό που σίγουρα θα επιδιώξω στο μέλλον, είναι να μπορέσουν και τα παιδιά μου να έχουν πανεπιστημιακή μόρφωση στις ΗΠΑ. Από κει και πέρα μπορούν να διαλέξουν που θέλουν να μείνουν και ποιο θα είναι το μέλλον τους.
katsaraios (29-09-11), kplc16 (29-09-11), S8N (29-09-11)
Τα παιδια μου ειναι μεγαλα αλλα οχι τοσο, για να πω αν θα σπουδασουν η οχι.
Και να εχουν την ορεξη δε ξερω αν θα εχω τη δυνατοτητα μετα απο 10 χρονια να τα στειλω εκτος Θεσσαλονικης ποσο μαλλον στην Αμερικη.Δε ξερω πως θα ρθουν τα πραγματα.
Το σιγουρο ειναι οτι δε θα κατευθυνω τις κορες μου στο να επενδυσουν η να σπαταλησουν τη ζωη τους στην Ελλαδα.Δε θα σκεφτω εγωιστικα για να τις πισω οτι δηθεν ειναι ομορφα στην Ελλλαδα και δε πρεπει να φυγουν μακρυα .....μου
bill_m3 (29-09-11), Eleni (29-09-11), Konstantinos E60 (30-09-11), Monsta (29-09-11), Stamatis (29-09-11)
Δικαιώματα - Επιλογές
Απάντηση με παράθεση
