το 81 που γεννηθηκα υπηρχαν,εγω τα εζησα εντονα και ακριβως ετσι οπως περιγραφεται.
καποιοι βαφτιζουν εξελιξη τα βηματα που οδηγουν στην απραξια του πνευματος και του σωματος.δε χρειαζεται ενα παιδι να παιξει εξω μα αλλα παιδακια,αρκει ενας υπολογιστης.
κανεις δε σκεφτηκε ομως οτι το παιδι μεσα απο τους καυγαδες και τα μαλωματα με τα αλλα παιδια,το μοιρασμα των παιχνιδιων η το ομαδικο παιχνιδι διαμορφωνει χωρις να το καταλαβαινει τη κοινωνικοτητα του...
ειμαι πολυ χαρουμενος που εζησα σε μια τετοια αποχη,που επαιξα κρυφτο μεχρι τα μεσανυχτα στη γειτονια μου και καθησαμε στην αυλη της γιαγιας μου η τσακαλοπαρεα της γειτονιας ακουγοντας της να μας λεει ιστοριες μεχρι αργα το βραδυ....χαιρομαι που το κεφαλι μου εχει φαει πετρες...
παντα υπαρχει καποιος πιο μαγκας απο εμας....
Απάντηση με παράθεση