Κι εγώ την έχω διαβάσει αυτή την έρευνα και είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Απλά, πρέπει οι λέξεις να είναι ανάλογες του περικειμένου τους (ότι προηγείται και ό,τι ακολουθεί τη λέξη), δηλαδή να έχουν μια νοηματική συνοχή, ώστε να ενεργοποιείται η μνήμη του ανθρώπινου εγκεφάλου και να αποκωδικοποιεί αμέσως τις εκάστοτε λέξεις. Αν για παράδειγμα βάλουμε άσχετες μεταξύ τους λέξεις σε ένα κείμενο χωρίς να βγαίνει νόημα, τότε είναι πολύ πιο δύσκολο να ανασύρουμε πληροφορίες για το ποιά είναι η λέξη που έχει τους φθόγγους της σε τυχαία σειρά (πλην πρώτου και τελευταίου). Φυσικά, αυτό ισχύει όταν μιλάμε για μεγάλες λέξεις, όχι 5-6 χαρακτήρων. Το φαινόμενο αυτό είναι άλλη μια πτυχή της γλωσσικής ικανότητας του ανθρώπου, που σχετίζεται με το πως σκεφτόμαστε, η οποία οδηγεί στη γλωσσική πραγμάτωση που είναι (για να το πω απλά) η μεταφορά των όσων σκεφτόμαστε σε λόγο, προφορικό κατά κύριο λόγο αλλά και γραπτο.
the more people agree with me
the more I think I'm wrong
Αρχικό μήνυμα απο Driver M
