Μα στο Δημόσιο από όσο θυμάμαι (λένε ότι) δουλεύουν (8μιση με μία το μεσημέρι...) όλοι αυτοί που βολεύτηκαν με τις εκάστοτε κυβερνήσεις και κόμματα και πελατειακές πολιτικές.
Όλος αυτός ο κόσμος (και άλλος τόσος) είναι που πλέον ασφυκτιά κλπ κλπ.
Όταν όμως το κράτος μοίραζε επιδόματα ΟΛΟΙ (ΜΑ Ο Λ Ο Ι) απλώναν χέρι...
Το δημόσιο πλην ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ διαστημάτων, ΠΟΤΕ δεν δούλεψε και (δυστυχώς)με τη νοοτροπία που οι ΙΔΙΟΙ καλλιεργήσαμε ΠΟΤΕ δεν θα δουλέψει.
Γιατί;
Επειδή
1)δεν υπήρχαν / υπάρχουν αξιοκρατικά κριτήρια εισαγωγής
2)δεν υπάρχουν αξιοκρατικά κρίτηρια ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ
3)είναι στη νοοτροπία του νεοέλληνα όταν δουλεύει κάπου πάνω από 2μήνες να το θεωρεί τσιφλίκι του
4)οποιαδήποτε προσπάθεια ελέγχου γίνεται μέσω του ίδιου του Δημοσίου (το να το χαρακτηρίσει κανείς αυτό ως τραγικό είναι ΑΠΛΑ προσβολή προς τους αρχαίους τραγικούς)
Ένα χρόνο τώρα που τους έχουν κάνει τον πάτο <<να>> με το συμπάθειο ΔΕΝ είδα καμία αλλαγή ούτε στη νοοτροπία ούτε στις συντεχνειακές πρακτικές.
Που είναι το μαμημένο ελληνικό φιλότιμο για το οποίο είμαστε (ΨΕΥΔΩΣ εννοείται) περήφανοι; Μάλλον οι αργόσχολοι απόφοιτοι λυκείου δεν πρόλαβαν να το μάθουν.
ΥΓ: ξέρω ότι είμαι ερειστικότατος, ίσως και αντιπαθέστατος, αλλά πρέπει κάποια στιγμή να κοιτάξουμε τα πράγματα ευθεία και να τα πούμε με το όνομά τους.
ΥΓ:εννοείται ότι τέτοια φαινόμενα υπάρχουν και στον ιδιωτικό τομέα και ΓΕΝΙΚΑ παντού, η ταφόπλακά μας είναι η ψευτοπερηφάνια μας.