Turbulence

[Nikos]

Τρελό !!!

Μου χε πει μια φορά ένας άλλος φίλος πιλότος: "757 = η φερράρι του κυβερνήτη" επειδή είναι πολύ ευέλικτο και σταθερό αεροσκάφος.

Να σου πω επισης οτι σ'εκεινη την πτηση με το 757 χαραχτηριστικο ηταν οτι οι κυβερνητες αυξομειωναν διαρκως τις στροφες των κινητηρων και μεταξυ αλλων νιωθαμε πολυ αποτομες βυθισεις σα να τρωγαμε φαπα απο πανω προς τα κατω.
Το χειροτερο ειναι η απολυτη ησυχια που υπαρχει μεσα στο αεροπλανο σε τετοιες καταστασεις που κανει τα τριξιματα και τ'αντικειμενα που πεφτουν απ το galley ν'ακουγονται τρομαχτικα.
Ποτε δε το συμπαθησα το 757....μου φαινοταν πολυ φτηνιαρικο και γενικα "λιγο"

[Monsta]

Να πω και γω μια ιστορία.

Είναι 2 Μαΐου 1993 και βρίσκομαι στο El Toro Marine Corps Air Station στη Νότια Καλιφόρνια. Είμαι 23 ετών και έχω έρθει με τη κοπέλα μου για το ετήσιο Air Show που διεξάγεται στη περιοχή.

Καθώς παρκάρουμε, περπατάμε μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο προς το σημείο που είναι παραταγμένα F-14, F-15, F16 & F18 Hornets. Είναι το πρώτο air show που επισκέπτομαι και η ένταση μεγάλη. Εν τω μεταξύ γίνονται διάφορες επιδείξεις στον αέρα και συχνά ο θόρυβος είναι εκκωφαντικός.

Σηκώνω το κεφάλι μου να δω τα F-18 που κυνηγιούνται μεταξύ τους, ενώ πραγματοποιούν διάφορα loops μπροστά στα μάτια μας. Δε θα ξεχάσω ποτέ τις 'ψεύτικες' βόμβες που έριχνε ένα από αυτά, το φοβερό θόρυβο που έκαναν λες και ήταν αληθινές και ενώ έκανε μια απότομη βουτιά προς το έδαφος μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα είχε εξαφανιστεί κάθετα στον ουρανό. Βασικά το έβλεπες τη μία στιγμή σχεδόν δίπλα σου να βουτάει κατακόρυφα και την επόμενη ήταν μια κουκίδα εκεί ψηλά στον ουρανό, ενώ άκουγες τα afterburners σε φουλ ισχύ. Ανατριχίλα !!!! Ακόμα δε μπορώ να το πιστέψω ότι παρακολουθώ αυτό το show live και βρίσκομαι physically εκεί.

Κατευθύνομαι προς τα μαχητικά που είναι αραγμένα στο έδαφος με ανοιχτό το κόκπιτ, σκαλίτσα για να ανέβει όποιος θέλει και να γνωρίσει τον κυβερνήτη που στέκεται δίπλα χαμογελαστός έτοιμος να απαντήσει σε κάθε ερώτηση. Πράγματι ανεβαίνω, του σφίγγω το χέρι και ρίχνω μια ματιά στο εσωτερικό του αεροσκάφους. Ζω ένα όνειρο λέω από μέσα μου, αυτό δε μπορεί να συμβαίνει στ αλήθεια. Κατεβαίνω και περιεργάζομαι το αεροσκάφος γύρω γύρω, τα φτερά του, τα πτερύγια, τους τροχούς και βγάζω και μερικές φωτογραφίες. Κάνω το ίδιο και στα υπόλοιπα.

Ήταν η εποχή που σκεφτόμουν σοβαρά να παρατήσω το πανεπιστήμιο και τη δουλειά και να πάω να καταταχτώ στο US Navy. Θα συνέχιζα εκεί και ποιος ξέρει, ίσως το όνειρό μου να γινόταν κάποτε πραγματικότητα. Anyway....

Κάνω λίγο παραπέρα με τα πόδια και τι βλέπω στο βάθος ??? Ένα F-117 https://en.wikipedia.org/wiki/Lockheed_F-117_Nighthawk και βέβαια έχω μείνει κάγκελο. Με τη διαφορά ότι τούτο εδώ δεν είχε σκαλίτσα, αλλά ούτε και πιλότο για ξενάγηση. Ήταν ....κλειδωμένο και δεν αφήνανε να πλησιάσει κοντά κανείς.

Η ώρα περνάει και εμείς χαζεύουμε στο πλήθος. Κοιτάμε στον αέρα τα διάφορα 'κόλπα' που πραγματοποιούνται από τους ακροβάτες πιλότους και έχουμε τα μάτια μας στραμμένα σε ένα F-86 Sabre που κάνει ένα ανάποδο loop. Καθώς το κοιτάμε - ευτυχώς στο βάθος - αντιλαμβάνομαι ότι βρίσκεται αρκετά χαμηλά στο έδαφος καθώς ο πιλότος προσπαθεί να φέρει το αεροσκάφος σε οριζόντια θέση με το διάδρομο. Όλα έγιναν τόσο γρήγορα. Μέσα στα επόμενα κλάσματα το Sabre θα χαθεί από τον ορίζοντα, θα κατέβει χαμηλά μπροστά από τα κεφάλια των υπόλοιπων θεατών και θα ακουστεί το εκκωφαντικό ΜΠΑΜ καθώς σκάει με τη κοιλιά στον αεροδιάδρομο. Το έδαφος σείεται ολόκληρο και δε θα ξεχάσω ποτέ το καυτό κύμα της έκρηξης που ήρθε προς το μέρος μας. Ο πιλότος νεκρός. Τουλάχιστον δεν τραυματίστηκε κανένας από τους θεατές.

Το σοκ όπως καταλαβαίνετε είναι μεγάλο για όλο το κόσμο, άλλοι έκλαιγαν, άλλοι αποχωρούσαν. Πέρασε αρκετή ώρα μέχρι να σβηστεί η φωτιά.

Όλοι πιστεύουμε ότι μια θαυμάσια Κυριακή τελείωσε έτσι άδοξα και απότομα. Ξαφνικά ανακοινώνουν από τα μεγάφωνα ότι το show θα συνεχιστεί κανονικά και οι Blue Angels θα κάνουν κανονικά τη πτήση τους. Τα F-18 τροχοδρομούν αργά αργά στο διάδρομο, ο κόσμος χειροκροτεί και προσπαθώ να προετοιμαστώ για το τι πρόκειται να ακολουθήσει. Η ένταση αν πριν ήταν μεγάλη, τώρα ειλικρινά δε ξέρω που έχει φτάσει. Τα Hornets απογειώνονται και αρχίζουν να κάνουν τα ακροβατικά τους ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ πάνω από τα κεφάλια μας. Να διασταυρώνεται το ένα με το άλλο σε απόσταση λίγων μόλις μέτρων. Οφείλω να ομολογήσω ότι με το περιστατικό που είχε συμβεί μόλις πριν λίγο, ήμουν λιγάκι χμμμ 'σκεπτικός', παρόλα αυτά η αδρεναλίνη είχε φτάσει στο κόκκινο. Οι Μπλε Άγγελοι έδωσαν μια απίστευτη παράσταση, καταχειροκροτήθηκαν και προσωπικά το απόλαυσα όσο τίποτε άλλο που μπορώ να θυμηθώ πριν από αυτό.

Πάρα πολύ δυνατές συγκινήσεις εκείνη τη Κυριακή που θα τις θυμάμαι για πάντα και είναι δύσκολο να αποτυπωθούν γραπτώς.


ΤΟ ΑΤΥΧΗΜΑ. Ναι, ήμουν και γω εκεί, ακριβώς σε αυτό το σημείο που είναι το πλήθος.

https://www.youtube.com/watch?v=MOFb8xtd4UM

https://en.wikipedia.org/wiki/F-86_Sabre


Οι ημίθεοι

https://en.wikipedia.org/wiki/Blue_Angels

Βέβαια άλλο να το βλέπεις εδώ και άλλο να διασταυρώνονται μεταξύ τους ακριβώς πάνω από το κεφάλι σου.

https://www.youtube.com/watch?v=W6tB8Lf7YoU

Αν και απ όσο ξέρω αυτά πλέον έχουν απαγορευτεί και υπάρχει συγκεκριμένη απόσταση ασφαλείας μακριά από το πλήθος.

[Monsta]

Μέχρι το 8:00 είναι μπλα μπλα μπλα, μετά ξεκινάει η -δήθεν- κόντρα με το F-18, αλλά το καλό ξεκινάει στο 12:00 όταν τον πάει βολτίτσα...