σας ευχαριστω ολους για τα καλα και παρηγορα λογια ,διοτι τετοιες ωρες ειναι πραγματικα σανιδες σωτηριας.
δεν τρεφουμε αυταπατες οτι θα βρει εργασια πανω στα ρουχα γιατι την κατασταση τη ξερουμε καλα...
οσο αφορα τα επιπλα στη παραγωγη και στη πωληση ηταν.τωρα τι ακριβως θα πρεπει να τον ρωτησω.
παιδια επειδη το θεμα πλεον εκτος απο βιοποριστικο,ειναι και ψυχολογικο.ενας ανθρωπος που αρχισε να δουλευει απο τα 14 του και ποτε δεν θυμαμαι να βαρυγγομησε για να παει στη δουλεια(πως λεμε καμμια φορα...δε θελω να παω αυριο στο γραφειο..θα τους πω οτι αρρωστησα..)ακομα και αρρωστος παντα θα πηγαινε.εγινα 30 χρονων και θυμαμαι μονο μια φορα να γυρισε νωριτερα σπιτι.και ξαφνικα βρισκεται να μην μπορει να φερει ψωμι στο σπιτι.απλα ειναι κριμα οχι μονο για τον πατερα μου,αλλα και για οποιον ειναι σε τετοια θεση.
απλα ρε παιδια εχετε τα αφτια σας εδω θεσσαλονικη αν ψαχνουν για κανενα φυλακα,κατι ξερω γω.
παντα υπαρχει καποιος πιο μαγκας απο εμας....