Άρη το ξέρεις ότι σε εκτιμώ σαν άτομο απεριόριστα και σέβομαι την άποψή σου. Δε βρίσκω όμως το λόγο που πρέπει εγώ να κάνω τον ήρωα για να σώσω την Ελλάδα που άλλοι την έκαναν.....μη πω τη λέξη πως. Κυρίως όταν εγώ δεν ήμουν καν εδώ (in regards to your post #69).Αρχικό μήνυμα απο S8N
Ξέρεις, έχω σχεδόν δέκα-τέσσερα χρόνια που επέστρεψα, περίπου όσα έζησα και έξω. Από τότε που γύρισα, σφαλιάρες έφαγα πολλές, επειδή πάντα ήθελα να κάνω τον σωστό και τον τίμιο. Έτσι είχα μάθει εκεί που μεγάλωσα. Πες με naive, πες με ότι θες, πάντως εγώ τη συνείδησή μου την έχω ήσυχη και το βράδυ κοιμάμαι μια χαρά. Και παρεμπιπτόντως τους φόρους μου τους πληρώνω κανονικότατα, όπως και όλες τις υπόλοιπες υποχρεώσεις μου προς το Δημόσιο, εδώ και αρκετά χρόνια. Άλλοι είναι τα λαμόγια...
Όσο για την Αμερική που έγραψες πιο πάνω θα σου πω το εξής. Σε μεγάλο βαθμό ισχύει αυτό που λες. Ορισμένοι νομίζουν ότι πηγαίνοντας εκεί (όσοι κάνουν qualify), θα τους περιμένουν με ανοιχτές αγκάλες και θα τους έχουν στα όπα όπα. They re in for a big f@cking surprise. Να τους πω εγώ τι σημαίνει πιάτο τη μέρα, classes & homework το βράδυ για να βγει ένα μαμημένο BS.
Στη δε νότια Καλιφόρνια που ήμουν εγώ και σε μία από τις ακριβότερες counties της Αμερικής (Orange), η ανεργία αυτή τη στιγμή έχει σκαρφαλώσει στο 15%. Κόσμος χάνει τις δουλειές του καθημερινά και οι πλειστηριασμοί σε σπίτια αυξάνονται συνέχεια. Υπάρχουν άνθρωποι που πραγματικά έχασαν τα πάντα, δεν έχουν να φάνε και περιμένουν για βοήθεια έξω από supermarket. Απίστευτα πράγματα που ξαναλέω ότι σε αυτές τις περιοχές συγκεκριμένα, δεν περιμένει κανείς να δει. Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος.
Αυτό όμως δεν πάει να πει ότι όλος ο κόσμος πείνασε και ξαφνικά χάθηκαν οι ευκαιρίες. Που ?? Σε μία Αμερική ??? Ας γελάσω. Έχω επαφή σχεδόν καθημερινή με παλαιούς μου συμφοιτητές (άλλοι με δικές τους δουλειές, άλλοι υπάλληλοι) που δεν αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα μέχρι στιγμής.
Όσο για την ιατρικοφαρμακευτική περίθαλψη που ανέφερες, ναι και αυτό είναι ένα πρόβλημα για ορισμένους. Εδώ όμως πρέπει να σημειωθεί ότι στις περισσότερες θέσεις εργασίας και κυρίως στις executive, ο εργοδότης αναλαμβάνει αυτό το έξοδο που αποτελεί και μέρος της συμφωνίας πρόσληψης. Αυτό στο λέω από προσωπική εμπειρία. Επίσης ο Ομπάμα πέρασε το νόμο όπου οι senior citizens έχουν πλέον ιατρικοφαρμακευτική περίθαλψη, κάτι πάρα πολύ σημαντικό στη τρίτη ηλικία.
Γιατί γύρισα θα ρωτήσεις. Για καθαρά οικογενειακούς λόγους υγείας που κράτησαν δύο χρόνια και γιατί στ αλήθεια μου έλειψε ο τόπος μου. Ύστερα γνώρισα τη γυναίκα μου, παντρευτήκαμε, κάναμε παιδιά, τέλος.
Μπορεί στη τελική πουθενά να μην είναι τέλεια. Ο καθένας όμως κάνει τις επιλογές του. Επίσης ανάλογα την ηλικία, αυτές μπορεί να αλλάξουν. Πιστεύω όμως ότι σε μία ηλικία όπως ο Γιάννης Ρομπ, η σωστή επιλογή είναι μακριά από δω. Τρέχοντας. Να ψάξει αλλού να βρει τις ευκαιρίες. Σε χώρες όπου παράγουν κάτι περισσότερο από τομάτες, αγγούρια, καρπούζια, τουρισμό και παροχή υπηρεσίας. Να κάνει και ένα μεταπτυχιακό έξω και μετά να αναζητήσει εργασία εκεί. Έτσι θα έρθουν πολύ πιο στρωτά τα πράγματα. Θα του πάρει χρόνο να ενταχθεί στη κοινωνία. Μα αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό. Μπορεί ακόμα και να τον εκμεταλλευθούν. Για όλα πρέπει να είναι προετοιμασμένος. Μη τον απογοητεύετε όμως ότι σε λίγα χρόνια τα πράγματα σε άλλες χώρες (που είναι δεκαετίες ολόκληρες μπροστά από μας), θα είναι το ίδιο χάλια με την Ελλάδα. Γιατί εδώ θα είναι ακόμα χειρότερα και ακόμα τα ίδια ΤΕΡΑΤΑ και τα ίδια μυαλά θα μας κυβερνάνε. Η δε νοοτροπία της αρπαχτής, της λαμογιάς, του φραπέ και του βολέματος, επέτρεψέ μου να πιστεύω ότι δεν πρόκειται να αλλάξει γενιές αφού θα έχουμε φύγει εμείς και τα παιδιά μας από τη μέση...
Αυτά τα λίγα είχα να πω & σόρρυ για τη φλυαρία.
Είσαι ταξιδεμένος, μορφωμένος και ανοιχτόμυαλος άνθρωπος. Είμαι σίγουρος ότι καταλαβαίνεις...
Απάντηση με παράθεση
