Αρχικό μήνυμα απο
GiannisRob
Τελικά το ταψί ηταν μεγάλο και η πίτα κράτησε περισσότερο απ' ότι περίμενα. Τώρα, λοιπόν, που είμαι χορτασμένος, ήπια και το Perrier μου, θα κάνω ότι μπορώ για να αποτυπώσω εδώ τις σκέψεις μου, τα όνειρα μου, τους φόβους μου, αλλα και ότι με οργίζει, όπως τα βλέπει ένας νέος, που σπουδάζει στην πόλη που μεγάλωσε, μένει ακόμα με την οικογένεια του (ε, εντάξει, δεν είμαι 35 ακόμα), έχει ταξιδέψει λίγο στην Ευρώπη αλλά προτιμάει ακόμα το χωριό του από το Soho του Λονδίνου.
Αυτό που στριφογυρίζει στο μυαλό μου τον τελευταίο καιρό είναι η ιδέα του φυγείν. Να φύγω από δω, να πάω κάπου που να μπορώ να δουλέψω σαν άνθρωπος, κάπου που να με σέβονται, εμένα και ότι δίνω στην κοινωνία και την κοινότητα. Κάπου που να μου δίνεται η ευκαιρία, να μετατρεψω την ορεξη μου σε κατι παραγωγικο, και οχι να την χαραμιζω σε πραγματα διχως νοημα και αποτελεσμα.
Να παω καπου που να σεβονται τους κοπους μου και τα ονειρα μου, και οχι εδω, που καθε φορα που ανοιγω την τηλεοραση η την εφημεριδα, βλεπω ακομα εναν πολιτικο και ενα δημοσιογραφο, να εξηγουν γιατι ποτε δεν θα κανω αυτα που ονειρευομαι. Οχι το να παρω μια Φερραρι, οσο το να εχω μια αξιοπρεπη δουλεια και να κανω μια ευτυχισμενη οικογενεια, στην οποια θα μπορω να προσφερω οσα προσεφεραν σε εμενα οι γονεις μου.
Θελω να παω καπου που να ειναι καθαρα, ηρεμα και ασφαλη. Καπου που να μην γινονται δοσοληψιες ναρκωτικων εξω απο το σπιτι μου, ληστειες στο φουρνο της γειτονιας και βιασμοι στην πλατεια παραπερα. Καπου που να μην ειναι γεματος ο δρομος απο λακουβες και το πεζοδρομιο απο γοπες. Καπου που ο οδηγος να σεβεται τον πεζο, και ο πεζος τον οδηγο.
Θελω να παω καπου, που τα νοσοκομεια λειτουργουν σωστα, τα σχολεια και τα πανεπιστημια λειτουργουν σωστα, που η δικαιοσυνη λειτουργει σωστα, που οσοι τα παιρνουν τιμωρουνται, και δεν αποθεονωνται.
Και τωρα που το ξανασκεφτομαι, τις προαλλες πηγα να δω το γραπτο μου σε ενα μαθημα που κοπηκα με 4. Ενας απο τους λογους που πηρα 4, ηταν επειδη ο καθηγητης που το διορθωνε, δεν ειδε τα διαγραμματα τεμνουσων και ροπων που τα ειχα στην τελευταια σελιδα. Επρεπε να παω εκει για να δει ολο μου το γραπτο. Και παρ'οτι ηταν σωστα, δεν παραδεχτηκε το λαθος του, και δεν με περασε. Δεν κανω πλακα. Γιατι να πρεπει να ανεχτω αυτη την κατασταση? Γιατι να πρεπει να ειμαι αναγκασμενος να φοιτω σε ενα πανεπιστημιο που κανενας δεν σεβεται το φοιτητη? Αλλα και κανενας φοιτητης τον καθηγητη? Γιατι μονο ενας καθηγητης εδω και τοσα χρονια μου μιλησε στον πληθυντικο? Μηπως γιατι δεν ειχε πολλα χρονια στην Ελλαδα, η μηπως γιατι οπως απαιτουσε απο μενα να τον σεβομαι, ετσι σεβοταν και αυτος εμενα?
Αλλα φταιω και γω! Φταιω γιατι καθε φορα που βλεπω πορτοκαλι, επιταχυνω αντι να κανω το αντιθετο. Γιατι δεν πεταω τα σκουπιδια μου πριν ερθει το σκουπιδιαρικο, αλλα λιγο αφοτου περασει. Γιατι κανω αρκετα απο οσα κατηγορω τους αλλους. Γιατι οταν πιανω τον εαυτο μου να ειναι ρομαντικος, τσαντιζομαι γιατι λεω οτι ετσι δε θα επιβιωσω. Αλλα οταν με πιανω να συμπεριφερομαι οπως οι υπολοιποι, στεναχωριεμαι που δεν ειμαι πια ρομαντικος.
Και το χειροτερο ξερεις πιο ειναι? Οτι μεσα σε αυτη την πραγματικοτητα φοβαμαι να ονειρευτω. Φοβαμαι να προγραμματισω τη ζωη μου και να κυνηγησω αυτα που θελω. Γιατι ξερω οτι δεν θα με αφησει το συστημα να τα καταφερω. Και αν καταφερω να τα καταφερω, τοτε το συστημα θα μου τα παρει πισω.
Δεν μπορω να κανω πια ονειρα, και αυτο ειναι το χειροτερο. Οταν το συστημα και η καθημερινοτητα σου σκοτωνουν τη φαντασια, χανεις τον εαυτο σου! Οταν νιωθω οτι μου κλεβουν τον εαυτο, πνιγομαι. Θελω να φυγω.
Γιατι λοιπον να πρεπει να μεινω στην πατριδα μου, οταν ολα ειναι σαπια? Οταν περα απο λιγους ανθρωπους που θα πρεπει να αφησω πισω, δεν βρισκω αλλους λογους να μενω πια εδω?
Σε λιγο θα εχω πτυχιο μηχανικου. Πλεον μιλαω 3 ξενες γλωσσες. Ξερω αρκετα απο υπολογιστες και δικτυα. Παιζω μουσικη. Πειτε μου, τι θα τα κανω ολα αυτα αν μεινω εδω?
***
Καταλαβαινεις τωρα Ηλια γιατι δεν με χωραει ο τοπος? Το συζητουσα το μεσημερι και με τον Χρηστο και τον Πετρο. Κριμα που δεν ησουν εκει. Πες μου ομως ρε συ, που με ξερεις τοσο καιρο. Γιατι να μεινω?
Απάντηση με παράθεση
