να σας πω ενα πραγματικα αστειο γεγονος...
ειμαστε κυπρο.καλοκαιρι...(πετυχα 44 βαθμους υπο σκιαν)
ειχαμε καλες εξοδους (δυο-μια η μια-μια) εκτος βεβαια απο περιοδο ασκησεων και αδειων οπου τα πραγματα γινονταν δυσκολα.η κοντινοτερη πολη ομως (λαρνακα-λευκωσια)ηταν μιση ωρα απο το στρατοπαιδο.γιαυτο το λογο μας πηγαινοεφερναν λεωφορεια.που ομως δεν επαιζε να χασεις.αν το εχανες και γυρνουσες μονος σου ειχες φυλακη και μαλιστα ηταν απο τις σοβαρες καταστασεις..
σε μια εξοδο λοιπον ο Σηφακης μαζι με μια σειρα του απο αλλο λοχο ...δεν γυρισαν το βραδυ....πηραν τηλεφωνο βεβαια τα παιδια και ενημερωσαν οτι εχασαν το λεωφορειο και οτι επειδη δεν εβρισκαν μερος να γυρισουν θα κοιμηθουν σε ξενοδοχειο και θα γυρνουσαν το πρωι μαζι με τα στελεχη.....
πρωινη αναφορα....ο λοχαγος ηρεμος,ειχε ενημερωθει,αρχιζει...
-τι εγινε ρε κομαντο?χαλασαν τα ρολογια μας?
-οχι κυριε λοχαγε.
-τοτε ρε κομαντο γιατι αργησατε?
-υπηρχε λογος κυριε λοχαγε
-τι λογος?
-γενους θυληκου..
-μαλιστα...η σουλα ε?(γνωστη εταιρα)
-τη γνωριζεται και εσεις κυριε λοχαγε?????
οποτε καταλαβαινετε τι εγινε...εκτος του οτι παθαναμε ολοι στο γελιο (μαζι και ο αρχιλοχιας).σε 40 βαθμους παιρναμε καμψεις στην ασφαλτο......με την πληρη εξαρτυση εννοειται....εκεινη τη μερα ολοι μας πεταξαμε τις στολες μας γιατι ειχαν σκιστει σε τετοιο βαθμο που δεν ραβοντουσαν...
αλλα οταν το θυμαμαι πεθαινω στο γελιο..
παντα υπαρχει καποιος πιο μαγκας απο εμας....