Τρομολαγνειας συνεχεια...

[330Ci]

Και για όποιον δεν κατάλαβε, προφανώς και δεν χαίρομαι για τις περικοπές μισθών. Θα χαιρόμουνα όμως πραγματικά αν όλα αυτά τα κομματόσκυλα που άρχισαν να μπαίνουν απο τη δεκαετία του '80 στο Δημόσιο και ΑΡΑΞΑΝ (και τους βλέπουμε όλοι μας καθημερινά ποιοί και πόσοι είναι) ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΝ και ΑΠΟΛΥΟΝΤΑΝ επιτέλους.
Δεν δέχομαι με τίποτα το σύστημα που καλλιεργεί το όνειρο του Δημοσίου ως υπέρτατο αγαθό εξασφάλισης των προς το ζην ΑΚΟΠΑ και ΕΣΑΕΙ. Δηλαδή εγώ (και τόσοι άλλοι φυσικά)
είμαστε μ@λ@κες που δουλεύουμε όπως δουλεύουμε και διατηρούμε και επιβεβαιώνουμε με αγώνα το δικαίωμά μας σε αυτή την εργασία καθημερινά; Τα πράγματα για μένα είναι εξωφρενικά απλά: έχεις 800.000 δημοσίους υπαλλήλους ενώ χρειάζεσαι (ή μπορείς να πληρώνεις) 500.000. Ή θα απολύσεις αξιοκρατικά (μη γελάτε) το πλεονάζον προσωπικό,
ή θα την πληρώσουν όλοι με μείωση μισθών. Και στο κάτω-κάτω, έτσι όπως έγιναν τα πράγματα, ο Δημόσιος υπάλληλος ναι μεν θα τα φέρνει βόλτα δύσκολα (και όχι όλοι βέβαια), αλλά θα εξακολουθήσει να ξέρει οτι βρέξει-χιονίσει θα έχει αυτό τον, μικρό έστω, μισθό.
Εγώ πολύ περισσότερο θα παραδεχθώ τον ΜΑΓΚΑ που θα μπει μπροστά και θα άρει τη μονιμότητα και τότε θα δείτε πόσα απίδια χωράει ο σάκος.