επικαιρότητα-προβληματισμοί 27/8/13 and on

[oldcarskickass]

Δεν ξέρω κ. Γιώργο να δώσω απάντηση και λύση.
Δεν ξέρω τι προσπαθεί να βρει για δουλειά, τι έχει σπουδάσει. Δε θέλω να το παίρνετε προσωπικά. Βλέπω ότι παιδιά που τα έχουμε όλα από τους γονείς μας, σπίτι να μείνουμε, αυτοκίνητο, χαρτζιλίκι κλπ, βρίσκουμε μεγαλύτερες δυσκολίες να προσαρμοστούμε γιατί έχουμε την ασφάλεια των γονιών μας. Αυτοί που δημιουργούν κάτι, δεν το κάνουν για να βγάλουν χρήματα. Ξεκινάν από ανάγκη για επιβίωση και η τύχη, η δουλειά, οι συγκυρίες , η ικανότητα κλπ τους πηγαίνουν μπροστά.

Δεν έχει σημασία τι έχει σπουδάσει, δυστυχώς αλλά το τι βρίσκει. Ναι είναι μια πισινή το ότι οι δικοί μας έχουν τουλάχιστον μια σύνταξη και ένα σπίτι.

Δε νομίζω ότι υπάρχει σύγκριση με άλλες εποχές γιατί ήδη ακούω τους παππούδες από τα καφενεία που σέρβιρα να λένε ότι στην ηλικία μου είχαν 25 γκόμενες ταυτόχρονα και δούλευαν 29 ώρες τη μέρα. Τότε ήταν αλλιώς τα πράματα και δεν μπαίνω καν σε σύγκριση.

Θελω απαντησεις κυριως απο τους πιτσιρικαδες του φορουμ....θελω να δω πως σκεφτεται ενας νεος 20-30 ετων μπας και βγαλω ακρη.

Προσωπικά είμαι 30 οπότε είμαι legit να απαντήσω. Είχα περάσει σε μια σχολή την οποία για κάποιους λόγους την παράτησα. Το 10 μετά το στρατό πήρα την απόφαση να στρώσω κ@@@ και να τελειώνω. Είχα κάποια χρήματα στην άκρη και γύρισα πίσω στα πάτρια εδάφη ώστε να μην πληρώνω νοίκι. Χαρτζηλίκια κτλ ευτυχώς δεν είχα ανάγκηνα ζητήσω, ούτε μεταφορικά για την σχολή (κοζάνη). Τρία χρόνια όμως δε με είδε το φως της ημέρας.

Τελειώνοντας (το 13) είχα βρει και μια part time δουλειά με 244 το μήνα καθαρά (244 παίδες, διανοήστε λίγο; 45¤ κάνει μόνο η κάρτα απεριορίστων διαδρομών...) αλλά το είχα βάλει πείσμα να βρω δουλειά στο αντικείμενο.

Εξωτερικό δεν γίνεται όπως το βλέπω να την κάνω γιατί δεν έχω κανένα να με στηρίξει σε περίπτωση στραβής και είναι και λίγο ακόμα το ηθικό χαμηλό για να ψάξω έξω.

Οπότε από το καλοκαίρι μέχρι και 20 φλεβάρη είχα στείλε περίπου 160 (εκατόν εξήντα) βιογραφικά με μόνο όρο να πάω σε κάτι καλύτερο, όχι απαραίτητα πάνω στο αντικείμενο.

Ταυτόχρονα χτυπούσα και face to face πόρτες ζητώντας για δουλειά. Βρίστηκα με πολλούς (ΠΑΝΤΑ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΤΟΥΣ και το πως αντιμετώπιζαν κάποιον που ψάχνει για δουλειά. Εν τέλει το τηλέφωνο έσκασε πριν κανά δι βδόμαδο. Η δουλειά είναι στο αντικείμενο, είναι σε κλάδο που δε θα πεθάνει ποτέ και η εταιρεία που εν τέλει με πήρε ήταν από τις 4 (Τέσσερεις από τις 60...) που μου είχε αρέσει το κλίμα και η συμπεριφορά,με το που μπαίνεις στο γραφείο.

Δεν προσπαθώ να μειώσω κανενός την αποτελεσματικότητα να βρει δουλειά, είναι πιστεύω κ α θ α ρ α θέμα τύχης, ειδικά αν ξεκινάς τώρα και δεν έχει κάποια προυπηρεσία να δείξεις.

Δεν θέλω να πω κάτι με αυτό το μακρόσυρτο σεντόνι. απλά να απαντήσω στην ερώτηση του πως τα σκέφτομαι εγώ.