καταρχήν κάνετε ένα μεγάλο λάθος, αναφέροντας μισθούς κτλ κτλ στην κουβέντα...ανταγωνιστηκότη α και κολοκύθια τούμπανα...ανταγωνηστικότη α για μια βιοτεχνία σημαίνει υψηλή ποιότητα, σταθερή ποιότητα, σε χαμηλό κόστος, το οποίο δεν έρχεται μόνο απο τους μισθούς των εργαζομένων...είναι και αυτός ένας παράγοντας βέβαια, αλλά η εκσυγχρόνηση είναι αυτή που μετράει σήμερα. το να έχεις δλδ τα μέσα, να κάνεις μια δουλειά, όπου ο ανταγωνιστής σου την κάνει με τα διπλάσια άτομα.
ποιους μισθούς πείνας και μ@λ@κίες λέμε τώρα εμείς, ειλικρινά δεν καταλαβαίνω. σας πληροφορώ, ότι αυτή την στιγμή τζάμπα να μου έρθει κάποιος για να δουλέψει, επειδή βαρέθηκε να κάθεται ρε αδερφέ...δεν έχω να του δώσω αντικείμενο να κάνει.
εύκολο είναι να λέμε πράγματα, τουλάχιστο όμως να έχουμε και μια άλφα εμπειρία απο πρώτο χέρι στο πως κινείται μια επιχείρηση, το πως τα βγάζει πέρα, απο που πληρώνει ότι πληρώνει, και μετά να καταθέσουμε μια άποψη, η οποία όμως να έχει βάση.
το πρόβλημα του κόσμου και πάρτε το χαμπάρι επιτέλους, είναι το ότι βλέπει ειδήσεις, διαβάζει τα άρθρα του κώλου που κυκλοφορούν δεξιά και αριστερά και νομίζει ότι είναι ενημερωμένος, ενώ στην ακρίβεια είναι βαθειά νυχτωμένος. βρίσκει και ακούει - διαβάζει απόψεις οι οποίες συμφωνούν κάπως με τις δικές του και νομίζει ότι είναι σωστές. μέχρι πρίν 4 χρόνια, οι μισοί και παραπάνω έλληνες όχι μόνο δεν ήξεραν ποια κόμματα υπήρχαν μέσα στην βουλή, δεν ήξεραν και γιατί ψήφιζαν καν. σήμερα, όλοι ξαφνικά αποκτήσανε αντίληψη και γνώμη...ΧΑ! γατάκια!!!ακόμα δεν έχουμε καταλάβει ότι αν απο τον πρώτο χρόνο δεν τρώγαμε την παραμύθα της τρομοκρατίας με σκοπό να μας κουμπώσουν όλους, όπως και έγινε τελικά, σήμερα θα είχαμε λιγότερο απο τη μισή ανεργία. ένα δίμηνο ήταν αρκετό για να πούμε όλοι εμείς οι ηλίθιοι, ωχ αμάν, τι έρχεται...κάνε κράτει και μην ψωνίζεις. 2 μήνες λοιπόν ήταν αρκετοί για να σπάσει η αλυσίδα της κατανάλωσης και να φεύγει σπίτι του ένας ένας...
απο εκεί και πέρα, μπορείτε να πιπιλίζεται τα ίδια και τα ίδια...τα δεδομένα είναι η ανεργία, η αδυναμία κατανάλωσης, οι τρελοί φόροι, και τέλος τα αρπακτικά δημοσιού και ιδιωτικού τομέα, που ότι και να γίνει θα την περνάνε ζάχαρη εις υγείαν των κορόιδων.
