Επικαιροτητα - Προβληματισμοι ...3

[PANOS-E60]

Φάνη η λογική σου είναι σωστή, άσε όμως να σου εξηγήσω τι δεν κατάλαβες.

Η φωτογραφία που έβαλε παραπάνω ο Αντώνης, είναι ένα πολύ ωραίο δηκτικό σχόλιο γιά τον τρόπο που λειτούργησε η στεγαστική πίστη στην Αμερική (και όχι μόνο) την τελευταία 10ετία, πριν το σκάσιμο της φούσκας το 2008.

Η κυρία του παραδείγματος πήρε δάνειο το έτος 2000, 450.000 δολ. γιά ένα σπίτι που εκτιμήθηκε τότε 450.000 δολ. Το πως ακριβώς ορίζουν την εμπορική αξία των ακινήτων οι μηχανικοί γιά λογαρισμό των Τραπεζών θα μας το βεβαιώσει ο S8Ν, μιάς και κάνει πολλά χρόνια αυτή τη δουλειά. Χρησιμοποιούν συγκριτικά στοιχεία από την αγορά, αγοραπωλησιών και φυσικά συγκρίνουν συγκρίσιμα μεγέθη (έτος κατασκευής, ποιότητα κατασκευής κλπ). Οπως καταλαβαίνεις όταν η αγορά είναι ανοδική, η εκτιμώμενες αξίες είναι διαρκώς ισορροπημένα υψηλές. Οταν η αγορά είναι σε ύφεση, τα ίδια ακίνητα έχουν ισορροπημένα (σχεδόν) χαμηλές αξίες.

Αρα, το πρόβλημα στο παράδειγμά μας είναι ότι η Τράπεζα έχει δώσει ένα ΚΑΚΟ ΔΑΝΕΙΟ. Αφενός δεν έλαβε υπόψιν της την αστάθεια του εισοδήματος του δανειολήπτη της και αφετέρου θεώρησε πως η αξία της εξασφάλισής της ήταν επαρκής. Και αυτό φάνηκε μόλις το 2008. Ως τότε η κυρία είχε πληρώσει 125 χιλ δολ, χρωστούσε ακόμα 335χιλ και η αξία του ακινήτου είχε πέσει στις 91 χιλ. Η μεν κυρία χάνει το σπίτι γιά το οποιο ΗΔΗ κατέβαλε δόσεις παραπάνω από την τρέχουσα αξία του, η δε Τράπεζα χάνει κάπου 250χιλ διότι από τον πλειστηριασμό θα πάρει τις 91 χιλ.

Είναι τεράστια η ανοησία των Τραπεζών που θεώρησαν ότι στην 30ετη διάρκεια ενός στεγαστικού δανείου η αγορά θα είναι πάντα bull. και τα παιδιάκια ακόμα ξέρουν ότι τουλάχιστον 1 φορά κάθε 20 χρόνια, η αγορά (γενικώς) κάνει και κοιλιες (bear). Oμως ρίσκαραν και μάλιστα στην Αμερική με προκλητικό τρόπο που δεν θέλω να αναλύσω τώρα. Η κατάληξη είναι η γνωστή.