Turbulence

[S8N]

Χαίρομαι που έφερες αυτό το θέμα προς συζήτηση Κώστα! Είχα την τύχη να γυρίσω τον μισό πλανήτη μέχρι τα 27 μου, από Νέα Υόρκη μέχρι Σιγκαπούρη και Τόκυο και από Νορβηγία μέχρι Πρετόρια και ακτή του Ελεφαντοστού. Έχω σταματήσει στο Κουβέιτ το 1993 σε ένα αεροδρόμιο τόσο έρημο που θύμιζε την ταινία 28 days later κι έχω φύγει με το προτελευταίο αεροπλάνο λίγες ώρες πριν την εισβολή του Σαντάμ. Έχω πετάξει με Singapore airlines, με Emirates αλλά και με άσχετες εταιρείες όπως Garuda Indonesia. Έχω μπει σχεδόν στα πάντα εκτός από Concorde. Γενικά λατρεύω τα αεροπλάνα, δε φοβάμαι τα ύψη, τις πτήσεις, την απογείωση, την προσγείωση, τίποτα.

ΟΜΩΣ...

το χειρότερο που μου έχει συμβεί είναι σε μια μεταμεσονύκτια πτήση με Virgin από Λονδίνο προς Αθήνα. Είχαμε τρεις ώρες καθυστέρηση στο Heathrow λόγω τεχνικής βλάβης στο αεροπλάνο. Με τα χίλια ζόρια επιβιβαστήκαμε και ξεκινήσαμε. Όλα ήταν μια χαρά έως ότου φτάσαμε πάνω από την Ιταλία. Κάποια στιγμή νιώθουμε ένα χτύπημα σα να πέσαμε σε τοίχο. Αμέσως το αεροπλάνο έκοψε ταχύτητα κι άρχισε να χάνει ύψος. Ο κόσμος άρχισε να ουρλιάζει, κάποιοι έκλαιγαν, ο διπλανός μου έπιανε το στήθος του και φώναζε "η καρδιά μου!". Δε μπορούσα να καταλάβω προς τι τόσος πανικός, έως ότου κοίταξα από το φινιστρίνι και είδα μια γραμμή από σπίθες να δημιουργούν τροχιά δεκάδων μέτρων πίσω από τη δεξιά τουρμπίνα. Ο πιλότος μας ειδοποίησε πως υπάρχει βλάβη στον ένα κινητήρα και πως θα κάνει αναγκαστική ποσγείωση στο πλησιέστερο αεροδρόμιο. Τα πάντα σκοτείνιασαν, όλοι δέθηκαν, κανείς δε μιλούσε και το μόνο που ακουγόταν ήταν ένας ρυθμικός γδούπος που δεν ήταν άλλο από την αντλία που άδειαζε καύσιμα. Τελικά προσγειώθηκε μια χαρά σε ένα στρατιωτικό αεροδρόμιο. Διανυκτερεύσαμε σε ένα κοντινό ξενοδοχείο και την επομένη πετάξαμε με άλλο αεροπλάνο. Πιστέψτε με, είναι πολύ διαφορετικό το να το βλέπεις στο "Seconds from disaster" του ΣΚΑΙ από το να το ζεις στα 15.000 πόδια!