Στην ίδια πάρα πολύ δυσάρεστη θέση βρέθηκα πριν 3 μήνες.
Το μαγαζί που διατηρούσα έκλεισε και βρέθηκα άνεργος κυριολεκτικά "επι ξύλου κρεμάμενος" και με 2 πολύ μικρά παιδιά.
Δύο μήνες πάρα, μα πάρα πολύ δύσκολοι χωρίς καμμιά ακτίνα φωτός στον ορίζοντα. Στα όρια της απελπισίας.

Ευτυχώς βρέθηκε ένας ξάδερφος που έχει μια διαφημιστική εταιρία και ήθελε άτομο.
Καλή σαν δουλειά και έχει action (μέχρι να με κουράσει βέβαια γιατί έχει συχνά ταξίδια).
Θεωρώ τον ευατό μου πολύ τυχερό αφου βρήκα απασχόληση.
Δεν θέλω να βρεθεί κανείς στην θέση μου στους δύο μήνες που ήμουν άνεργος. Αλλά δυστυχώς βρίσκεται πολύς κόσμος σε αυτή την θέση.

Εύχομαι με όλη μου την καρδιά να τελείωσει το συντομότερο αυτή η αβέβαιη περίοδο που βιώνει ο πατέρας σου.