Αθλητισμός - Παιδί ...και συναισθήματα γονέων

[NickE60]

Σήμερα ένοιωσα υπερήφανος και θα 'θελα να το μοιραστώ μαζί σας!

Η κόρη μου είναι γεννημένη τέλη του '96 καλά καλά δεν έχει κλείσει τα 14.
Παίζει βόλλευ από τα 7 της και όλα αυτά τα χρόνια έχουμε γυρίσει όλη τα γήπεδα της Αττικής (μέχρις στιγμής) για τους αγώνες της κάθε Σαββατοκύριακο.
Έχει καθημερινές προπόνησεις και γενικά έχουμε ρίξει αρκετό τρέξιμο, γιατί πολλές φορές έχει αγώνες ταυτόχρονα με το γιο μου, που κι αυτός αθλείται από τα 5 του στο ποδόσφαιρο με την ομάδα του και είναι επίλεκτος στην μικτή Αθηνών για ηλικίες ως 13 ετών και είναι 11.5 ...άλλα τρεξίματα εκεί....

Η κανονική της ομάδα είναι οι "πανκορασίδες" (κορίτσια 14-15 ετών) παίζει όμως στην μεγαλύτερη κατηγορία "κορασίδες" (κορίτσια 16-17 ετών) κάθε Σάββατο, ενώ από πέρυσι την καλούν και τις Κυριακές και παίζει στη βασική 5αδα της μεγαλύτερης κατηγορίας (νεανίδων) για κορίτσια μέχρι 20 ετών... Είναι συμπαίκτριες με την Χριστίνα Πασιαλή πρωταθλήτρια Ελλάδος, αλλά και παγκοσμίως διακριθείσα στο Beach Volley στην κατηγορία των νεανίδων.

Σήμερα λοιπόν, η ομάδα της των νεανίδων (ΑΣ Παπάγου - δεν μένουμε Παπάγου αλλά τη στέλνουμε εκεί γιατί πηγαίνει μαζί με μια φίλη της που μένει εκεί) έπαιζε στο κλειστό του Παπάγου με την ομάδα μου (αλλά και ομάδα της κόρης μου) τον Παναθηναϊκό.........

Ανάμικτα τα συναισθήματα, το παιδί σου ενάντια στην ομάδα σου/του... όταν όμως αρχίζει το παιχνίδι, ξεχνάς όλα τα άλλα.. και είσαι με το παιδί σου... φανατικά με το παιδί σου.. στην κυριολεξία ξεχνάς ποιος είναι ο αντίπαλος!!

Το αποτέλεσμα? 2-3 στο tie break

Τα σετ 23-25, 25-12, 22-25, 25-19, tie break 12-15

η "δικιά μου" είναι το λίμπερο (που δεν είναι η κανονική της θέση) με τα πορτοκαλί. Δίπλα της με το Νο 11 είναι η Πασιαλή.



Παράλληλα όμως με την ευχαρίστηση που ένοιωσα και μοιράζομαι εδώ μαζί σας (παρά το ότι χάσαμε το ματς ενώ "το είχαμε") θα ήθελα να κάνω και την εξής παραίνεση:

Ωθείστε τα παιδιά σας στον αθλητισμό! Είναι ότι καλύτερο έχετε να τους προσφέρετε και είναι η καλύτερη διαφυγή για αυτά από την καθημερινότητα, τη βαρεμάρα, αλλά και ...τους υπόλοιπους κινδύνους που τα περιτριγυρίζουν.
Ακόμα κι αν δεν διακριθούν (...που αν τους γίνει τρόπος ζωής, θα συνωμοτήσουν τα πάντα ώστε να συμβεί και αυτό σε κάποιο επίπεδο) θα έχουν μια πιο ισορροπημένη ζωή, θα αποκτήσουν αθλητική παιδεία, θα έχουν καλή υγεία, θα μάθουν να χάνουν (πολύ σημαντικό θέμα στην ψυχολογία τους), να σέβονται τους συναθλητές τους, άρα και να εκτιμούν τους συνανθρώπους τους στη ζωή.

Μια μικρή θυσία απ' τους γονείς για τα παιδιά, για την οποία δεν θα μετανοιώσουν ποτέ!

[Vasilis]

Νικολα μου...

παντα τα καλυτερα στα παιδια σου ...κ γενικοτερα σε ολα τα παιδια του κοσμου!

Σιγουρα ο αθλητισμος ειναι ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ για τα παιδια μας!

Ευχομαι να καμαρωνω κ γω την δικη μου στην ηλικια της κορης σου (σε οποιο κλαδο του αθλητισμου κ αν στραφει)...

Απο τωρα που κοντευει τα 2,5 ψαχνω κ γω να βρω προς τα που θα την ωθησω...

Τις καλυτερες ευχες μου κ παντα διακρισεις...!

[Stathis]

μπραβο, ευχομαι και εις ανωτερα.
παντα υγεια και καλη προοδο.

[aristent]

Συγχαρητηρια Νικο στην κορη σου,αλλα και σε σενα, που παρ'ολες τις κακες συνθηκες και την βαρια ψυχολογια της εποχης που διανυουμε,εισαι εκει και την στηριζεις!!!

Αν και το αποτελεσμα λεει ηττα,αν το δεις καλυτερα ειναι σαν καθαρη ισοπαλια απλα καποια στιγμη ο παραγοντας τυχη ευννοει μια απο τις δυο ομαδες.
Οποτε ουτε η κορη σου εχασε...ουτε ο παναθηναϊκος

Αν και ηδη δειχνει ταλεντο και εχει διακριθει η κορη σου ,ευχομαι τα καλυτερα και καλες επιτυχιες στο μελλον!!!

[BILL007]

Συγχαρητήρια Νίκο!Να την χαίρεσαι!

[m-power_01]

Μπράβο Νικόλα συγχαρητήρια στην κόρη σου ! Εγώ σαν μικρότερος (αν και κοντευω δεκαετία που άφησα το παρκέ ) θέλω να σας πω να πάτε τα παιδιά σας σε οποίο άθλημα θέλουν , αλλά να τα στηρίξετε κιόλας ! Πηγαίνετε τα σε κάποια μεγάλη ομάδα αν είναι δυνατόν ή σε κάποια ομάδα που γνωρίζετε πως λειτουργεί ή γιατί όχι ασχολείστε και εσείς με κάποιον τροπο... Αυτό το λέω γιατί δυστυχώς πολλά μικρά σωματεία δρουν με μοναδικό σκοπό το κέρδος ! Δεν δίνουν δελτία στους αθλητές τους για να φύγουν αν δεν πάρουν την μίζα τους, απαιτούν από τις μεγαλύτερες ομάδες να πάρουν τους αθλητές που θέλουν με επίσημη μεταγραφή και αλλά τόσα ! Συνθήκες που δεν βοηθούν την αθλητική καριέρα του παιδιού . Επίσης δεν είναι σε θέση να εκπαιδεύσουν σωστά όλοι οι προπονητές κάνοντας στρατηγικά λάθη ... Απλό παράδειγμα για να γίνω κατανοητος : ένα 14χρονο αγόρι ψηλό για την ηλικία του μαθαίνει να παίζει σαν 5αρι ενώ κανένας δεν μπορεί να ξέρει αν θα γίνει 210 ώστε να μπορεί να το υποστηρίξει μελλοντικά ! Αν έπαιζε όμως στην περιφέρεια θα μπορούσε άνετα να γίνει ένας επαγγέλματιας με ύψος 185-190!

[nikos-Mpacket]

Συνονοματε μονο και μονο που μοιραζεσαι οικογενειακες στιγμες μαζι μας με συγκινεις,ειναι πολυ ωραιο συναισθημα τελικα να μοιραζεσαι πραγματα με ανθρωπους που μπορει να μην τους εχεις γνωρισει ποτε απο κοντα αλλα εχεις ενα κοινο χομπι το οποιο τελικα αποδεικνυετε οτι δεν ειναι το μονο που σε συνδεει μαζι τους και πως υπαρχει κατι πολυ ανωτερο.

Ευχομαι να δεις τα παιδια σου οπως ακριβως επιθυμεις,να ειναι παντα γερα τοσο αυτα οσο και εσεις,οι γονεις τους,για να τα στηριζετε.

Η δικια μου ειναι ακομα μικρη (3,5) οταν μεγαλωσει πιστευω να ειμαστε ακομα εδω και να μοιραζομαστε τις χαρες των παιδιων μας.

[stavr]

Φιλε Νικο, να τα χαιρεσαι και τα 2 και σου ευχομαι να ναι παντα γερα!
Μια μικρη μονο παρακλιση επειδη βλεπω οτι πολλοι απο εδω εχουν παιδια και ενδιαφερονται -και καλα κανουν- να τα ωθησουν στα γηπεδα. Πολλες φορες και οι ιδιοι οι γονεις κανουν λαθη, προσπαθιστε να περασετε στα παιδια οτι σημασια εχει ο αθλητισμος και οχι ο πρωταθλητισμος. Για μενα ο πρωταθλητισμος σκοτωνει τον αθλητισμο, αλλαζουν οι απαιτησεις , οι πιεσεις και τα συμφεροντα! Ειδικα σε μικρες ηλικιες η ζημια που μπορει να λαβει ενα παιδι-εφηβος ειναι αρκετα σοβαρη, ψυχολογικα αλλα και σωματικα. Οπως προαναφερθηκε τα σωματια και οι συλλογοι ειναι μεγααααλο κεφαλαιο, μαζι με αυτους και οι προπονητες, γυμναστες παραγοντες κτλ! Γι αυτο καλο και συννετο θα ειναι να ειμαστε κοντα στα παιδια και να επιβλεπουμε τις κινησεις - επιλογες τους ετσι ωστε να αποφευγουμε περιεργες καταστασεις! Ολοι χαιρομαστε, και καλα κανουμε, με τις επιτυχιες των δικων μας ανθρωπων....ποσο μαλλον με αυτες των ιδιων μας των παιδιων!
Φιλε Νικο ελπιζω να μην σου χαλαω το θρεντ απλα βρισκω την ευκαιρια και αναφερω τα παραπανω.

Παντα φιλικα

Σταυρος

[NickE60]

Φιλε Νικο, να τα χαιρεσαι και τα 2 και σου ευχομαι να ναι παντα γερα!
Μια μικρη μονο παρακλιση επειδη βλεπω οτι πολλοι απο εδω εχουν παιδια και ενδιαφερονται -και καλα κανουν- να τα ωθησουν στα γηπεδα. Πολλες φορες και οι ιδιοι οι γονεις κανουν λαθη, προσπαθιστε να περασετε στα παιδια οτι σημασια εχει ο αθλητισμος και οχι ο πρωταθλητισμος. Για μενα ο πρωταθλητισμος σκοτωνει τον αθλητισμο, αλλαζουν οι απαιτησεις , οι πιεσεις και τα συμφεροντα! Ειδικα σε μικρες ηλικιες η ζημια που μπορει να λαβει ενα παιδι-εφηβος ειναι αρκετα σοβαρη, ψυχολογικα αλλα και σωματικα. Οπως προαναφερθηκε τα σωματια και οι συλλογοι ειναι μεγααααλο κεφαλαιο, μαζι με αυτους και οι προπονητες, γυμναστες παραγοντες κτλ! Γι αυτο καλο και συννετο θα ειναι να ειμαστε κοντα στα παιδια και να επιβλεπουμε τις κινησεις - επιλογες τους ετσι ωστε να αποφευγουμε περιεργες καταστασεις! Ολοι χαιρομαστε, και καλα κανουμε, με τις επιτυχιες των δικων μας ανθρωπων....ποσο μαλλον με αυτες των ιδιων μας των παιδιων!
Φιλε Νικο ελπιζω να μην σου χαλαω το θρεντ απλα βρισκω την ευκαιρια και αναφερω τα παραπανω.

Παντα φιλικα

Σταυρος

σωστό είναι αυτό που λες, και ισχύει στις περισσότερες περιπτώσεις αλλά όχι πάντα. Όταν είσαι πάντα δίπλα στο παιδί σου και έχεις γνώση του τι γίνεται μέσα στην κάθε ομάδα, μπορείς να αποφύγεις πολλά. Στην παρούσα φάση και συνθήκες τα δελτία τους ανανεώνονται κάθε σαιζόν, είναι αυτομάτως ελεύθερα να αλλάξουν ομάδα όποτε θέλουν... εμείς πληρώνουμε τα σωματεία για να αθλούνται, δεν μας πληρώνει κανείς..... όταν αρχίζουν να δεσμεύονται και μπαίνει το χρήμα στη μέση, εκεί δυσκολεύουν τα πράγματα... και πρέπει να έχεις τους κατάλληλους ανθρώπους στις κατάλληλες θέσεις και να είσαι πάντα από δίπλα να ελέγχεις την κατάσταση... δεν έχουμε τέτοιες βλέψεις, προς το παρόν τουλάχιστον προέχει το σχολείο, το οποίο το έχει πάνω απ' οτιδήποτε άλλο.
Κάνει ένα άθλημα που της αρέσει πολύ, γυμνάζεται, περνάει ευχάριστα (και γι' αυτήν ...αλλά και για εμάς) τον ελεύθερο που της περισσεύει... δεν γυρνάει από δω κι από κει....

[stavr]

Φιλε Νικ, κατ' αρχην μιλησα εντελως γενικα!!! Δεν υπονοω το παραμικρο για την δικη σου περιπτωση....(μην παραξειγηθω). Οπως προανεφερα και επανελαβες και εσυ καταληγουμε στο ιδιο συμπερασμα...σωστη εποπτια! Απλα θεωρω σωστο να τα γνωριζει και να τα εχει στο μυαλο του ολα αυτα ο καθε γονιος που στελνει το παιδι του στα γηπεδα.