Το είχε ο κουμπάρος μου (άνθρωπος που τα βλέπει όλα σίδερα) και του είχε βγάλει τα μάτια!
Δεν είμαι υπερβολικός...ακόμα θυμάμαι που το ανέβαζε στα βουνά για κυνήγι και το πάτωμα να σηκώνεται απο τις πέτρες-ξύλα και ότι αλλο έβρισκε μπροστά του.
Κρίμα γιατι το θυμάμαι μέσα στην βιτρίνα που πηγαμε να το πάρουμε (μικρό παιδί εγώ) και είχα στο μυαλό μου οτι κάποια στιγμή θα έρθει στα χέρια μου...τώρα βέβαια είναι κοτέτσι...
Ακόμα και τώρα που είναι πάνω απο 20χρονών αυτοκίνητο μου αρέσει και το ζηλεύω αν δω κάνενα περιποιημένο στο δρόμο...
Να το χαίρεσαι και πάντα σε τέτοια κατάσταση!
Όταν κάνεις το καλό, ζήτα απόδειξη, μην τυχόν και ο παράδεισος
δουλεύει σαν την εφορία.