Το ξερατε?

[PetrosD]

Από το 6 και κάτω λέει μπούρδες.

[A8hnaios]

Η Αγγλική γλώσσα έχει 490.000 λέξεις από τις οποίες 41.615 λέξεις είναι από την Ελληνική γλώσσα.

Η Ελληνική με την μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σε αυτήν δεν υπάρχουν όρια. (Μπιλ Γκέιτς).Η Ελληνική και η Κινέζικη… είναι οι μόνες γλώσσες με συνεχή ζώσα παρουσία από τους ίδιους λαούς και στον ίδιο χώρο εδώ και 4.000 έτη.

Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφοελληνικές, με πλούσια δάνεια από την μητέρα των γλωσσών, την Ελληνική. (Francisco Adrados, γλωσσολόγος).

Tο πρώτο μεγάλο πλήγμα που δέχθηκε η Ελληνική γλώσσα ήταν η μεταρρύθμιση του 1976 με την κατάργηση των αρχαίων Ελληνικών και η δια νόμου καθιέρωση της Δημοτικής και του μονοτονικού, που σήμερα κατάντησε ατονικό.

Έτερο μεγάλο πλήγμα είναι ότι η οικογένεια και κυρίως ο δάσκαλος αντικαταστάθηκαν από την τηλεόραση, που ασκεί ολέθρια επίδραση όχι μόνο στην γλώσσα, αλλά και στον χαρακτήρα και στο ήθος. (Αντώνης Κουνάδης, ακαδημαϊκός)

Το CNN σε συνεργασία με την εταιρεία υπολογιστών apple ετοίμασαν ένα εύκολο πρόγραμμα εκμάθησης ελληνικών προς τους αγγλόφωνους και ισπανόφωνους των ΗΠΑ. Το σκεπτικό αυτής της πρωτοβουλίας ήταν ότι η ελληνική εντείνει το ορθολογικό πνεύμα, ξύνει το επιχειρηματικό πνεύμα και προτρέπει τους πολίτες προς την δημιουργικότητα.

Μετρώντας τις διαφορετικές λέξεις που έχει η κάθε γλώσσα βλέπουμε ότι όλες έχουν από αρκετές χιλιάδες, άρα είναι αδύνατο να υπάρξει γραφή που να έχει τόσα γράμματα όσες και οι λέξεις μιας γλώσσας, γιατί κανένας δε θα θυμόταν τόσα πολλά σύμβολα.

Το ίδιο ισχύει και με τις διαφορετικές συλλαβές των λέξεων (π.χ. τις: α, αβ, βα, βρα, βε, ου. ) που έχει η κάθε γλώσσα.

Μετρώντας επίσης τους διαφορετικούς φθόγγους των λέξεων (τους: α, β, γ.) που έχει η κάθε γλώσσα βλέπουμε ότι αυτοί είναι σχετικά λίγοι, είναι μόλις 20, δηλαδή οι εξής: α, ε, ο, ου, ι, κ, γ, χ, τ, δ, θ, π, β, φ, μ, ν, λ, ρ, σ, ζ , όμως, αν καταγράφουμε τις λέξεις μόνο ως έχουν φθογγικά, δε διακρίνονται οι ομόηχες, π.χ.: «τίχι» = τείχη, τοίχοι, τύχη, τύχει, «καλί» = καλοί & καλή & καλεί.

Επομένως, δεν είναι δυνατό να υπάρξει γραφή που να έχει τόσα γράμματα όσοι και οι διαφορετικοί φθόγγοι των λέξεων.

Προ αυτού του προβλήματος οι άνθρωποι κατάφυγαν σε διάφορα τεχνάσματα, για να επιτύχουν την καταγραφή του προφορικού λόγου, κυριότερα των οποίων είναι το αιγυπτιακό και το ελληνικό.

Το τέχνασμα που επινόησαν οι αρχαίοι Έλληνες προκειμένου να καταφέρουν να καταγράφουν φωνητικά τις λέξεις, ήταν η χρησιμοποίηση από τη μια τόσων γραμμάτων όσοι και οι φθόγγοι των λέξεων, φωνηέντων και συμφώνων, δηλαδή των γραμμάτων: Α(α), Β(β), Γ(γ). και από την άλλη κάποιων ομόφωνων γραμμάτων, δηλαδή των: Ω(ο) & Ο(ο), Η(η) & Υ(υ) & Ι(ι) με τα οποία, βάσει κανόνων, αφενός υποδείχνεται η ετυμολογία (= το μέρος λόγου ή ο τύπος κ.τ.λ.), άρα το ακριβές νόημα των λέξεων και αφετέρου διακρίνονται οι ομόηχες λέξεις, πρβ π.χ.: τύχη & τείχη & τύχει & τοίχοι, λίπη & λείπει & λύπη.

Παράβαλε π.χ. ότι στην ελληνική γραφή έχει κανονιστεί να γράφουμε το τελευταίο φωνήεν των ρημάτων με τα γράμματα – ω, ει και των πτωτικών με τα – ο,ι,η, ώστε να διακρίνονται οι ομόηχοι τύποι: καλώ & καλό, καλεί & καλή, σύκο & σήκω, φιλί & φυλή, φιλώ & φύλο.

Παράβαλε ομοίως ότι στην ελληνική γραφή έχει κανονιστεί να γράφουμε τα κύρια ονόματα με κεφαλαίο γράμμα και τα κοινά με μικρό, για διάκριση των ομόφωνων λέξεων: νίκη & Νίκη, αγαθή & Αγαθή.

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Τα Ελληνικά είναι η μόνη γλώσσα στον κόσμο που ομιλείται και γράφεται συνεχώς επί 4.000 τουλάχιστον συναπτά έτη, καθώς ο Arthur Evans διέκρινε τρεις φάσεις στην ιστορία της Μινωικής γραφής, εκ των οποίων η πρώτη από το 2000 π.Χ. ώς το 1650 π.Χ.

Μπορεί κάποιος να διαφωνήσει και να πει ότι τα Αρχαία και τα Νέα Ελληνικά είναι διαφορετικές γλώσσες, αλλά κάτι τέτοιο φυσικά και είναι τελείως αναληθές.

Ο ίδιος ο Οδυσσέας Ελύτης είπε «Εγώ δεν ξέρω να υπάρχει παρά μία γλώσσα, η ενιαία Ελληνική γλώσσα. Το να λέει ο Έλληνας ποιητής, ακόμα και σήμερα, ο ουρανός, η θάλασσα, ο ήλιος, η σελήνη, ο άνεμος, όπως το έλεγαν η Σαπφώ και ο Αρχίλοχος, δεν είναι μικρό πράγμα. Είναι πολύ σπουδαίο. Επικοινωνούμε κάθε στιγμή μιλώντας με τις ρίζες που βρίσκονται εκεί. Στα Αρχαία».

Ο μεγάλος διδάσκαλος του γένους Αδαμάντιος Κοραής είχε πει: «Όποιος χωρίς την γνώση της Αρχαίας επιχειρεί να μελετήσει και να ερμηνεύσει την Νέαν, ή απατάται ή απατά».
ΠαρΆ ότι πέρασαν χιλιάδες χρόνια, όλες οι Ομηρικές λέξεις έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα. Μπορεί να μην διατηρήθηκαν ατόφιες, άλλα έχουν μείνει στην γλώσσα μας μέσω των παραγώγων τους.

Μπορεί να λέμε νερό αντί για ύδωρ αλλά λέμε υδροφόρα, υδραγωγείο και αφυδάτωση. Μπορεί να μην χρησιμοποιούμε το ρήμα δέρκομαι (βλέπω) αλλά χρησιμοποιούμε την λέξη οξυδερκής. Μπορεί να μην χρησιμοποιούμε την λέξη αυδή (φωνή) αλλά παρΆ όλα αυτά λέμε άναυδος και απηύδησα.

Επίσης, σήμερα δεν λέμε λωπούς τα ρούχα, αλλά λέμε την λέξη «λωποδύτης» που σημαίνει «αυτός που βυθίζει (δύει) το χέρι του μέσα στο ρούχο σου (λωπή) για να σε κλέψει».

Η Γραμμική ΒΆ είναι και αυτή καθαρά Ελληνική, γνήσιος πρόγονος της Αρχαίας Ελληνικής. Άγγλος αρχιτέκτονας Μάικλ Βέντρις, αποκρυπτογράφησε βάση κάποιων ευρημάτων την γραφή αυτή και απέδειξε την Ελληνικότητά της. Μέχρι τότε φυσικά όλοι αγνοούσαν πεισματικά έστω και το ενδεχόμενο να ήταν Ελληνική.

Το γεγονός αυτό έχει τεράστια σημασία καθώς πάει τα Ελληνικά αρκετούς αιώνες ακόμα πιο πίσω στα βάθη της ιστορίας. Αυτή η γραφή σίγουρα ξενίζει, καθώς τα σύμβολα που χρησιμοποιεί είναι πολύ διαφορετικά από το σημερινό Αλφάβητο.

ΠαρΆ όλα αυτά, η προφορά είναι παραπλήσια, ακόμα και με τα Νέα Ελληνικά. Για παράδειγμα η λέξη «TOKOSOTA» σημαίνει «Τοξότα» (κλητική). Είναι γνωστό ότι «κ» και σ» στα Ελληνικά μας κάνει «ξ» και με μια απλή επιμεριστική ιδιότητα όπως κάνουμε και στα μαθηματικά βλέπουμε ότι η λέξη αυτή εδώ και τόσες χιλιετίες δεν άλλαξε καθόλου.

Ακόμα πιο κοντά στην Νεοελληνική, ο «άνεμος», που στην Γραμμική ΒΆ γράφεται «ANEMO», καθώς και «ράπτης», «έρημος» και «τέμενος» που είναι αντίστοιχα στην Γραμμική ΒΆ «RAPTE», «EREMO», «TEMENO», και πολλά άλλα παραδείγματα.

Υπολογίζοντας όμως έστω και με τις συμβατικές χρονολογίες, οι οποίες τοποθετούν τον Όμηρο γύρω στο 1.000 π.Χ., έχουμε το δικαίωμα να ρωτήσουμε: Πόσες χιλιετίες χρειάστηκε η γλώσσα μας από την εποχή που οι άνθρωποι των σπηλαίων του Ελληνικού χώρου την πρωτοάρθρωσαν με μονοσύλλαβους φθόγγους μέχρι να φτάσει στην εκπληκτική τελειότητα της Ομηρικής επικής διαλέκτου, με λέξεις όπως «ροδοδάκτυλος», λευκώλενος», «ωκύμορος», κτλ;

Ο Πλούταρχος στο «Περί Σωκράτους δαιμονίου» μας πληροφορεί ότι ο Αγησίλαος ανακάλυψε στην Αλίαρτο τον τάφο της Αλκμήνης, της μητέρας του Ηρακλέους, ο οποίος τάφος είχε ως αφιέρωμα «πίνακα χαλκούν έχοντα γράμματα πολλά θαυμαστά, παμπάλαια…» Φανταστείτε περί πόσο παλαιάς γραφής πρόκειται, αφού οι ίδιοι οι αρχαίοι Έλληνες την χαρακτηρίζουν «αρχαία».

Φυσικά, δεν γίνεται ξαφνικά, «από το πουθενά» να εμφανιστεί ένας Όμηρος και να γράψει δύο λογοτεχνικά αριστουργήματα, είναι προφανές ότι από πολύ πιο πριν πρέπει να υπήρχε γλώσσα (και γραφή) υψηλού επιπέδου. Πράγματι, από την αρχαία Ελληνική Γραμματεία γνωρίζουμε ότι ο Όμηρος δεν υπήρξε ο πρώτος, αλλά ο τελευταίος και διασημότερος μιας μεγάλης σειράς επικών ποιητών, των οποίων τα ονόματα έχουν διασωθεί (Κρεώφυλος, Πρόδικος, Αρκτίνος, Αντίμαχος, Κιναίθων, Καλλίμαχος) καθώς και τα ονόματα των έργων τους (Φορωνίς, Φωκαΐς, Δαναΐς, Αιθιοπίς, Επίγονοι, Οιδιπόδεια, Θήβαις…) δεν έχουν όμως διασωθεί τα ίδια τα έργα τους.

ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΝΕΩΝ ΛΕΞΕΩΝ

Η δύναμη της Ελληνικής γλώσσας βρίσκεται στην ικανότητά της να πλάθεται όχι μόνο προθεματικά ή καταληκτικά, αλλά διαφοροποιώντας σε μερικές περιπτώσεις μέχρι και την ρίζα της λέξης (π.χ. «τρέχω» και «τροχός» παρΆ ότι είναι από την ίδια οικογένεια αποκλίνουν ελαφρώς στην ρίζα).

Η Ελληνική γλώσσα είναι ειδική στο να δημιουργεί σύνθετες λέξεις με απίστευτων δυνατοτήτων χρήσεις, πολλαπλασιάζοντας το λεξιλόγιο.

Το διεθνές λεξικό WebsterΆs (WebsterΆs New International Dictionary) αναφέρει: «Η Λατινική και η Ελληνική, ιδίως η Ελληνική, αποτελούν ανεξάντλητη πηγή υλικών για την δημιουργία επιστημονικών όρων», ενώ οι Γάλλοι λεξικογράφοι Jean Bouffartigue και Anne-Marie Delrieu τονίζουν: «Η επιστήμη βρίσκει ασταμάτητα νέα αντικείμενα ή έννοιες.

Πρέπει να τα ονομάσει. Ο θησαυρός των Ελληνικών ριζών βρίσκεται μπροστά της, αρκεί να αντλήσει από εκεί. Θα ήταν πολύ περίεργο να μην βρει αυτές που χρειάζεται».

Ο Γάλλος συγγραφέας Ζακ Λακαρριέρ, έκθαμβος μπροστά στο μεγαλείο της Ελληνικής, είχε δηλώσει σχετικώς: «Η Ελληνική γλώσσα έχει το χαρακτηριστικό να προσφέρεται θαυμάσια για την έκφραση όλων των ιεραρχιών με μια απλή εναλλαγή του πρώτου συνθετικού.

Αρκεί κανείς να βάλει ένα παν – πρώτο – αρχί- υπέρ- ή μια οποιαδήποτε άλλη πρόθεση μπροστά σε ένα θέμα. Κι αν συνδυάσει κανείς μεταξύ τους αυτά τα προθέματα, παίρνει μια ατελείωτη ποικιλία διαβαθμίσεων. Τα προθέματα εγκλείονται τα μεν στα δε σαν μια σημασιολογική κλίμακα, η οποία ορθώνεται προς τον ουρανό των λέξεων».

Στην Ιλιάδα του Ομήρου η Θέτις θρηνεί για ότι θα πάθει ο υιός της σκοτώνοντας τον Έκτωρα «διό και δυσαριστοτοκείαν αυτήν ονομάζει». Η λέξη αυτή από μόνη της είναι ένα μοιρολόι, δυς + άριστος + τίκτω (=γεννώ) και σημαίνει όπως αναλύει το Ετυμολογικόν το Μέγα «που για κακό γέννησα τον άριστο».

Προ ολίγων ετών κυκλοφόρησε στην Ελβετία το λεξικό ανύπαρκτων λέξεων (Dictionnaire Des Mots Inexistants) όπου προτείνεται να αντικατασταθούν Γαλλικές περιφράσεις με μονολεκτικούς όρους από τα Ελληνικά. Π.χ. androprere, biopaleste, dysparegorete, ecogeniarche, elpidophore, glossoctonie, philomatheem tachymathie, theopempte κλπ. περίπου 2.000 λήμματα με προοπτική περαιτέρω εμπλουτισμού.

Η ΑΚΡΙΒΟΛΟΓΙΑ

Είναι προφανές ότι τουλάχιστον όσον αφορά την ακριβολογία, γλώσσες όπως τα Ελληνικά υπερτερούν σαφώς σε σχέση με γλώσσες σαν τα Αγγλικά.

Είναι λογικό άλλωστε αν κάτσει να το σκεφτεί κανείς, ότι μπορεί πολύ πιο εύκολα να καθιερωθεί μια γλώσσα διεθνής όταν είναι πιο εύκολη στην εκμάθηση, από τη άλλη όμως μια τέτοια γλώσσα εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να είναι τόσο ποιοτική.

Συνέπεια των παραπάνω είναι ότι η Αγγλική γλώσσα δεν μπορεί να είναι λακωνική όπως είναι η Ελληνική, καθώς για να μην είναι διφορούμενο το νόημα της εκάστοτε φράσης, πρέπει να χρησιμοποιηθούν επιπλέον λέξεις. Για παράδειγμα η λέξη «drink» ως αυτοτελής φράση δεν υφίσταται στα Αγγλικά, καθώς μπορεί να σημαίνει «ποτό», «πίνω», «πιές» κτλ. Αντιθέτως στα Ελληνικά η φράση «πιες» βγάζει νόημα, χωρίς να χρειάζεται να βασιστείς στα συμφραζόμενα για να καταλάβεις το νόημά της.

Παρένθεση: Να θυμίσουμε εδώ ότι στα Αρχαία Ελληνικά εκτός από Ενικός και Πληθυντικός αριθμός, υπήρχε και Δυϊκός αριθμός. Υπάρχει στα Ελληνικά και η Δοτική πτώση εκτός από τις υπόλοιπες 4 πτώσεις ονομαστική, γενική, αιτιατική και κλιτική.

Η Δοτική χρησιμοποιείται συνεχώς στον καθημερινό μας λόγο (π.χ. Βάσει των μετρήσεων, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι…) και είναι πραγματικά άξιον λόγου το γιατί εκδιώχθηκε βίαια από την νεοελληνική γλώσσα.

Ακόμα παλαιότερα, εκτός από την εξορισμένη αλλά ζωντανή Δοτική υπήρχαν και άλλες τρεις επιπλέον πτώσεις οι οποίες όμως χάθηκαν.

Το ίδιο πρόβλημα, σε πολύ πιο έντονο φυσικά βαθμό, έχει και η Κινεζική γλώσσα. Όπως μας λέει και ο Κρητικός δημοσιογράφος Α. Κρασανάκης: «Επειδή οι απλές λέξεις είναι λίγες, έχουν αποκτήσει πάρα πολλές έννοιες, για να καλύψουν τις ανάγκες της έκφρασης, π.χ.: «σι» = γνωρίζω, είμαι, ισχύς, κόσμος, όρκος, αφήνω, θέτω, αγαπώ, βλέπω, φροντίζω, περπατώ, σπίτι κ.τ.λ., «πα» = μπαλέτο, οκτώ, κλέφτης, κλέβω… «πάϊ» = άσπρο, εκατό, εκατοστό, χάνω…»
Ίσως να υπάρχει ελαφρά διαφορά στον τονισμό, αλλά ακόμα και να υπάρχει, πώς είναι δυνατόν να καταστήσεις ένα σημαντικό κείμενο (π.χ. συμβόλαιο) ξεκάθαρο;

Η ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ

Στην Ελληνική γλώσσα ουσιαστικά δεν υπάρχουν συνώνυμα, καθώς όλες οι λέξεις έχουν λεπτές εννοιολογικές διαφορές μεταξύ τους.

Για παράδειγμα, η λέξη «λωποδύτης» χρησιμοποιείται γιΆ αυτόν που βυθίζει το χέρι του στο ρούχο μας και μας κλέβει, κρυφά δηλαδή, ενώ ο «ληστής» είναι αυτός που μας κλέβει φανερά, μπροστά στα μάτια μας. Επίσης το «άγειν» και το «φέρειν» έχουν την ίδια έννοια. Όμως το πρώτο χρησιμοποιείται για έμψυχα όντα, ενώ το δεύτερο για τα άψυχα.

Στα Ελληνικά έχουμε τις λέξεις «κεράννυμι», «μίγνυμι» και «φύρω» που όλες έχουν το νόημα του «ανακατεύω». Όταν ανακατεύουμε δύο στερεά ή δύο υγρά μεταξύ τους αλλά χωρίς να συνεπάγεται νέα ένωση (π.χ. λάδι με νερό), τότε χρησιμοποιούμε την λέξη «μειγνύω» ενώ όταν ανακατεύουμε υγρό με στερεό τότε λέμε «φύρω». Εξ ού και η λέξη «αιμόφυρτος» που όλοι γνωρίζουμε αλλά δεν συνειδητοποιούμε τι σημαίνει.

Όταν οι Αρχαίοι Έλληνες πληγωνόντουσαν στην μάχη, έτρεχε τότε το αίμα και ανακατευόταν με την σκόνη και το χώμα.

Το κεράννυμι σημαίνει ανακατεύω δύο υγρά και φτιάχνω ένα νέο, όπως για παράδειγμα ο οίνος και το νερό. ΕξΆ ού και ο «άκρατος» (δηλαδή καθαρός) οίνος που λέγαν οι Αρχαίοι όταν δεν ήταν ανακατεμένος (κεκραμμένος) με νερό.

Τέλος η λέξη «παντρεμένος» έχει διαφορετικό νόημα από την λέξη «νυμφευμένος», διαφορά που περιγράφουν οι ίδιες οι λέξεις για όποιον τους δώσει λίγη σημασία.

Η λέξη παντρεμένος προέρχεται από το ρήμα υπανδρεύομαι και σημαίνει τίθεμαι υπό την εξουσία του ανδρός ενώ ο άνδρας νυμφεύεται, δηλαδή παίρνει νύφη.

Γνωρίζοντας τέτοιου είδους λεπτές εννοιολογικές διαφορές, είναι πραγματικά πολύ αστεία μερικά από τα πράγματα που ακούμε στην καθημερινή – συχνά λαθεμένη – ομιλία (π.χ. «ο Χ παντρεύτηκε»).

Η Ελληνική γλώσσα έχει λέξεις για έννοιες οι οποίες παραμένουν χωρίς απόδοση στις υπόλοιπες γλώσσες, όπως άμιλλα, θαλπωρή και φιλότιμο Μόνον η Ελληνική γλώσσα ξεχωρίζει τη ζωή από τον βίο, την αγάπη από τον έρωτα. Μόνον αυτή διαχωρίζει, διατηρώντας το ίδιο ριζικό θέμα, το ατύχημα από το δυστύχημα, το συμφέρον από το ενδιαφέρον.

ΓΛΩΣΣΑ – ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ

Το εκπληκτικό είναι ότι η ίδια η Ελληνική γλώσσα μας διδάσκει συνεχώς πως να γράφουμε σωστά. Μέσω της ετυμολογίας, μπορούμε να καταλάβουμε ποιός είναι ο σωστός τρόπος γραφής ακόμα και λέξεων που ποτέ δεν έχουμε δει ή γράψει.

Το «πειρούνι» για παράδειγμα, για κάποιον που έχει βασικές γνώσεις Αρχαίων Ελληνικών, είναι προφανές ότι γράφεται με «ει» και όχι με «ι» όπως πολύ άστοχα το γράφουμε σήμερα. Ο λόγος είναι πολύ απλός, το «πειρούνι» προέρχεται από το ρήμα «πείρω» που σημαίνει τρυπώ-διαπερνώ, ακριβώς επειδή τρυπάμε με αυτό το φαγητό για να το πιάσουμε.

Επίσης η λέξη «συγκεκριμένος» φυσικά και δεν μπορεί να γραφτεί «συγκεκρυμμένος», καθώς προέρχεται από το «κριμένος» (αυτός που έχει δηλαδή κριθεί) και όχι βέβαια από το «κρυμμένος» (αυτός που έχει κρυφτεί).

Άρα το να υπάρχουν πολλά γράμματα για τον ίδιο ήχο (π.χ. η, ι, υ, ει, οι κτλ) όχι μόνο δεν θα έπρεπε να μας δυσκολεύει, αλλά αντιθέτως να μας βοηθάει στο να γράφουμε πιο σωστά, εφόσον βέβαια έχουμε μια βασική κατανόηση της γλώσσας μας.

Επιπλέον η ορθογραφία με την σειρά της μας βοηθάει αντίστροφα στην ετυμολογία αλλά και στην ανίχνευση της ιστορική πορείας της κάθε μίας λέξης.

Και αυτό που μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την καθημερινή μας νεοελληνική γλώσσα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι η γνώση των Αρχαίων Ελληνικών.

Είναι πραγματικά συγκλονιστικό συναίσθημα να μιλάς και ταυτόχρονα να συνειδητοποιείς τι ακριβώς λές, ενώ μιλάς και εκστομίζεις την κάθε λέξη ταυτόχρονα να σκέφτεσαι την σημασία της.

Είναι πραγματικά μεγάλο κρίμα να διδάσκονται τα Αρχαία με τέτοιον φρικτό τρόπο στο σχολείο ώστε να σε κάνουν να αντιπαθείς κάτι το τόσο όμορφο και συναρπαστικό.

Η ΣΟΦΙΑ

Στην γλώσσα έχουμε το σημαίνον (την λέξη) και το σημαινόμενο (την έννοια). Στην Ελληνική γλώσσα αυτά τα δύο έχουν πρωτογενή σχέση, καθώς αντίθετα με τις άλλες γλώσσες το σημαίνον δεν είναι μια τυχαία σειρά από γράμματα.

Σε μια συνηθισμένη γλώσσα όπως τα Αγγλικά μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι να λέμε το σύννεφο car και το αυτοκίνητο cloud, και από την στιγμή που το συμφωνήσουμε και εμπρός να είναι έτσι. Στα Ελληνικά κάτι τέτοιο είναι αδύνατον. ΓιΆ αυτόν τον λόγο πολλοί διαχωρίζουν τα Ελληνικά σαν «εννοιολογική» γλώσσα από τις υπόλοιπες «σημειολογικές» γλώσσες.

Μάλιστα ο μεγάλος φιλόσοφος και μαθηματικός Βένερ Χάιζενμπεργκ είχε παρατηρήσει αυτή την σημαντική ιδιότητα για την οποία είχε πει «Η θητεία μου στην αρχαία Ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση. Στην γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία ανάμεσα στην λέξη και στο εννοιολογικό της περιεχόμενο».

Όπως μας έλεγε και ο Αντισθένης, «Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις».Για παράδειγμα ο «άρχων» είναι αυτός που έχει δική του γη (άρα=γή +έχων). Και πραγματικά, ακόμα και στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό να έχει κανείς δική του γη / δικό του σπίτι.

Ο «βοηθός» σημαίνει αυτός που στο κάλεσμα τρέχει. Βοή=φωνή + θέω=τρέχω. Ο Αστήρ είναι το αστέρι, αλλά η ίδια η λέξη μας λέει ότι κινείται, δεν μένει ακίνητο στον ουρανό (α + στήρ από το ίστημι που σημαίνει στέκομαι).

Αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον, είναι ότι πολλές φορές η λέξη περιγράφει ιδιότητες της έννοιας την οποίαν εκφράζει, αλλά με τέτοιο τρόπο που εντυπωσιάζει και δίνει τροφή για την σκέψη.

Για παράδειγμα ο «φθόνος» ετυμολογείται από το ρήμα «φθίνω» που σημαίνει μειώνομαι. Και πραγματικά ο φθόνος σαν συναίσθημα, σιγά-σιγά μας φθίνει και μας καταστρέφει. Μας «φθίνει» – ελαττώνει σαν ανθρώπους – και μας φθίνει μέχρι και τη υγεία μας.

Και φυσικά όταν θέλουμε κάτι που είναι τόσο πολύ ώστε να μην τελειώνει πως το λέμε; Μα φυσικά «άφθονο».

Έχουμε την λέξη «ωραίος» που προέρχεται από την «ώρα». Διότι για να είναι κάτι ωραίο, πρέπει να έρθει και στην ώρα του.

Ωραίο δεν είναι ένα φρούτο ούτε άγουρο ούτε σαπισμένο, και ωραία γυναίκα δεν είναι κάποια ούτε στα 70 της άλλα ούτε φυσικά και στα 10 της. Ούτε το καλύτερο φαγητό είναι ωραίο όταν είμαστε χορτάτοι, επειδή δεν μπορούμε να το απολαύσουμε.

Ακόμα έχουμε την λέξη «ελευθερία» για την οποία το «Ετυμολογικόν Μέγα» διατείνεται «παρά το ελεύθειν όπου ερά» = το να πηγαίνει κανείς όπου αγαπά.

Άρα βάσει της ίδιας της λέξης, ελεύθερος είσαι όταν έχεις την δυνατότητα να πάς όπου αγαπάς. Πόσο ενδιαφέρουσα ερμηνεία

Το άγαλμα ετυμολογείται από το αγάλλομαι (ευχαριστιέμαι) επειδή όταν βλέπουμε ένα όμορφο αρχαιοελληνικό άγαλμα η ψυχή μας αγάλλεται. Και από το θέαμα αυτό επέρχεται η αγαλλίαση. Αν κάνουμε όμως την ανάλυση της λέξης αυτής θα δούμε ότι είναι σύνθετη από αγάλλομαι + ίαση(=γιατρειά).

Άρα για να συνοψίσουμε, όταν βλέπουμε ένα όμορφο άγαλμα (ή οτιδήποτε όμορφο), η ψυχή μας αγάλλεται και ιατρευόμαστε.

Και πραγματικά, γνωρίζουμε όλοι ότι η ψυχική μας κατάσταση συνδέεται άμεσα με την σωματική μας υγεία.

Παρένθεση: και μια και το έφερε η «κουβέντα», η Ελληνική γλώσσα μας λέει και τι είναι άσχημο. Από το στερητικό «α» και την λέξη σχήμα μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε τι. Για σκεφτείτε το λίγο…

Σε αυτό το σημείο, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στην αντίστοιχη Λατινική λέξη για το άγαλμα (που άλλο από Λατινική δεν είναι). Οι Λατίνοι ονόμασαν το άγαλμα, statua από το Ελληνικό «ίστημι» που ήδη αναφέραμε σαν λέξη, και το ονόμασαν έτσι επειδή στέκει ακίνητο.

Προσέξτε την τεράστια διαφορά σε φιλοσοφία μεταξύ των δύο γλωσσών, αυτό που σημαίνει στα Ελληνικά κάτι τόσο βαθύ εννοιολογικά, για τους Λατίνους είναι απλά ένα ακίνητο πράγμα.

Είναι προφανής η σχέση που έχει η γλώσσα με την σκέψη του ανθρώπου. Όπως λέει και ο George Orwell στο αθάνατο έργο του «1984», απλή γλώσσα σημαίνει και απλή σκέψη. Εκεί το καθεστώς προσπαθούσε να περιορίσει την γλώσσα για να περιορίσει την σκέψη των ανθρώπων, καταργώντας συνεχώς λέξεις.

«Η γλώσσα και οι κανόνες αυτής αναπτύσσουν την κρίση», έγραφε ο Μιχάι Εμινέσκου, εθνικός ποιητής των Ρουμάνων.

Μια πολύπλοκη γλώσσα αποτελεί μαρτυρία ενός προηγμένου πνευματικά πολιτισμού. Το να μιλάς σωστά σημαίνει να σκέφτεσαι σωστά, να γεννάς διαρκώς λόγο και όχι να παπαγαλίζεις λέξεις και φράσεις.

Η ΜΟΥΣΙΚΟΤΗΤΑ

Η Ελληνική φωνή κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν «αυδή». Η λέξη αυτή δεν είναι τυχαία, προέρχεται από το ρήμα «άδω» που σημαίνει τραγουδώ.

Όπως γράφει και ο μεγάλος ποιητής και ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος:

«Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φώς θα ελιχθώ προς τα πάνω, όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει. Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε μεταξύ τους με μουσική».

Ο γνωστός Γάλλος συγγραφεύς Ζακ Λακαρριέρ επίσης μας περιγράφει την κάτωθι εμπειρία από το ταξίδι του στην Ελλάδα: «Άκουγα αυτούς τους ανθρώπους να συζητούν σε μια γλώσσα που ήταν για μένα αρμονική αλλά και ακατάληπτα μουσική. Αυτό το ταξίδι προς την πατρίδα – μητέρα των εννοιών μας – μου απεκάλυπτε έναν άγνωστο πρόγονο, που μιλούσε μια γλώσσα τόσο μακρινή στο παρελθόν, μα οικεία και μόνο από τους ήχους της. Αισθάνθηκα να τα έχω χαμένα, όπως αν μου είχαν πει ένα βράδυ ότι ο αληθινός μου πατέρας ή η αληθινή μου μάνα δεν ήσαν αυτοί που με είχαν αναστήσει».

Ο διάσημος Έλληνας και διεθνούς φήμης μουσικός Ιάνης Ξενάκης, είχε πολλές φορές τονίσει ότι η μουσικότητα της Ελληνικής είναι εφάμιλλη της συμπαντικής.

Αλλά και ο Γίββων μίλησε για μουσικότατη και γονιμότατη γλώσσα, που δίνει κορμί στις φιλοσοφικές αφαιρέσεις και ψυχή στα αντικείμενα των αισθήσεων. Ας μην ξεχνάμε ότι οι Αρχαίοι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν ξεχωριστά σύμβολα για νότες, χρησιμοποιούσαν τα ίδια τα γράμματα του αλφαβήτου.

«Οι τόνοι της Ελληνικής γλώσσας είναι μουσικά σημεία που μαζί με τους κανόνες προφυλάττουν από την παραφωνία μια γλώσσα κατΆ εξοχήν μουσική, όπως κάνει η αντίστιξη που διδάσκεται στα ωδεία, ή οι διέσεις και υφέσεις που διορθώνουν τις κακόηχες συγχορδίες», όπως σημειώνει η φιλόλογος και συγγραφεύς Α. Τζιροπούλου-Ευσταθίου.

Είναι γνωστό εξάλλου πως όταν οι Ρωμαίοι πολίτες πρωτάκουσαν στην Ρώμη Έλληνες ρήτορες, συνέρρεαν να αποθαυμάσουν, ακόμη και όσοι δεν γνώριζαν Ελληνικά, τους ανθρώπους που «ελάλουν ώς αηδόνες».

Δυστυχώς κάπου στην πορεία της Ελληνικής φυλής, η μουσικότητα αυτή (την οποία οι Ιταλοί κατάφεραν και κράτησαν) χάθηκε, προφανώς στα μαύρα χρόνια της Τουρκοκρατίας.

Να τονίσουμε εδώ ότι οι άνθρωποι της επαρχίας του οποίους συχνά κοροϊδεύουμε για την προφορά τους, είναι πιο κοντά στην Αρχαιοελληνική προφορά από ότι εμείς οι άνθρωποι της πόλεως.

Η Ελληνική γλώσσα επεβλήθη αβίαστα (στους Λατίνους) και χάρη στην μουσικότητά της.
Όπως γράφει και ο Ρωμαίος Οράτιος «Η Ελληνική φυλή γεννήθηκε ευνοημένη με μία γλώσσα εύηχη, γεμάτη μουσικότητα».



Πηγή: ekivolosblog.wordpress.com

[A8hnaios]

Εξαίρετος ήχος μόνο της Ελληνικής γλώσσας.

Η εξαίρετη ακουστική για την οποία το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου είναι διάσημο, οφείλεται στα πέτρινα εδώλια του (στα καθίσματα των θεατών), καθώς το σχήμα και η διάταξή τους είναι ιδανικά για το φιλτράρισμα των θορύβων χαμηλής συχνότητας, καταδεικνύει η έρευνα ειδικών επιστημόνων.


Ήδη από τον 1ο π.Χ αιώνα, ο Ρωμαίος αρχιτέκτονας Βιτρούβιος θαύμαζε το πώς οι αρχαίοι Ελληνες είχαν διαρυθμίσει τα καθίσματα της Επιδαύρου «σύμφωνα με την επιστήμη της αρμονίας» για να ακούγονται καθαρότερα οι φωνές των ηθοποιών. Ακόμα και ο παραμικρότερος ψίθυρος στη σκηνή του θεάτρου ακούγεται πεντακάθαρα στις τελευταίες θέσεις σε απόσταση 60 μέτρων.

Εκτός από τις αρχαίες πηγές, «σύγχρονες ακουστικές έρευνες αποδεικνύουν ότι στα αρχαία θέατρα έχουν εφαρμοστεί βασικές αρχές σχεδιασμού που εξασφαλίζουν ηχοπροστασία, ακουστική ζωντάνια, διαύγεια και καταληπτότητα του θεατρικού λόγου.
Μια από τις βασικότερες αρχές είναι η ενίσχυση της φωνής με έγκαιρες, θετικές ηχοανακλάσεις επάνω σε στοιχεία του θεάτρου (δάπεδο ορχήστρας, πρόσοψη κτιρίου σκηνής, λογείο), για την εξασφάλιση ενός φυσικού, αυτοδύναμου (παθητικού) μεγαφώνου, που αναπληρώνει τις ενεργειακές απώλειες, κυρίως στα υψηλότερα καθίσματα του κοίλου».

Oι υπολογισμοί τους έδειξαν ότι οι κλιμακωτές θέσεις του θεάτρου λειτουργούν ως ηχητικό φίλτρο, καθώς το σχήμα τους είναι ιδανικό για να καταστέλλει τους ήχους χαμηλής συχνότητας, κύριο συστατικό του θορύβου.

Η διάταξη των θέσεων, που θυμίζει τα πάνελ ηχομόνωσης σε σχήμα αβγοθήκης, φιλτράρει τις συχνότητες κάτω από 500 Hertz, όπως το μουρμούρισμα του κοινού και το θρόισμα των φύλλων.

Η εξασθένιση των χαμηλών συχνοτήτων επιτρέπει να ακούγονται πλουσιότερες οι φωνές των ηθοποιών, που αποτελούνται κυρίως από υψηλές συχνότητες.

Η αφαίρεση των χαμηλών τόνων από τις φωνές δεν δημιουργεί πρόβλημα, καθώς ο ανθρώπινος εγκέφαλος μπορεί να συμπληρώνει τις συχνότητες που λείπουν – ένα φαινόμενο που αξιοποιείται σε ηχεία μικρού όγκου τα οποία ακούγονται στο αφτί πολύ μεγαλύτερα.

Οι ερευνητές παραδέχονται ότι η παρουσία κοινού στο θέατρο πιθανότατα θα άλλαζε την ακουστική του με τρόπο που δεν είναι εύκολο να υπολογιστεί, λόγω του περίπλοκου σχήματος και της ανομοιογένειας του ανθρώπινου σώματος.

Υποστηρίζουν όμως ότι τα συμπεράσματά τους για το θέατρο της Επιδαύρου θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν στο σχεδιασμό σταδίων με καλύτερη, φυσική ακουστική.

Η λέξη Επίδαυρος σημαινει “Δρα Επι της Αυρας”…

Δεν είναι τυχαία και η ύπαρξη των Ασκληπιείων εκεί, που έχει να κάνει με τον ήχο, την ακουστική, την επίγεια μουσική αρμονία η οποία συγχρονίζεται με την συμπαντική μουσική αρμονία και την ίαση.

Η ακουστική λοιπόν στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου έχει το αξιοπερίεργο, ότι έτσι όπως ακούγονται καθαρά τα Ελληνικά εκεί, δεν μπορούν να ακουστούν άλλες γλώσσες, υπάρχει δηλ. κάποιου είδους συντονισμού του ήχου, της Μαθηματικής Ελληνικής γλώσσας, του χώρου και της ακουστικής, και αυτό γιατί η Ελληνική γλώσσα είναι μουσική γλώσσα. 

Γνωστή δε η σχέση μεταξύ μουσικής αρμονίας και των μαθηματικών και των μαθηματικών με την αρμονία του σύμπαντος, όπως επίσης γνωστό είναι ότι στην αρχαία Ελλάδα η μουσική, η αριθμητική η γεωμετρία και η αστρονομία ήταν αδελφές επιστήμες.

[Bitz]

Γατακια στην επομενη συναντηση σας θελω διαβασμενους....αιντε ο καθενας κανει οτι γουσταρει.


25-vasikoi-kanones-t-750x_-upscale(1).jpeg

[A8hnaios]

Ναυτικές βάσεις και τεράστια τείχη που μαρτυρούν την δύναμη του ναυτικού της Αθήνας, που κυριαρχούσε στην Μεσόγειο τον 5Ο αιώνα π.Χ., αποκαλύφθηκαν και χαρτογραφήθηκαν πρόσφατα στον υποθαλάσσιο χώρο στο λιμάνι του Πειραιά. Οι απρόσμενες αυτές ανακαλύψεις δίνουν ώθηση στους αρχαιολόγους να εντοπίσουν μια τριήρη, η οποία αποτελεί «το Άγιο Δισκοπότηρο της υποβρύχιας αρχαιολογίας»!

Οι υποθαλάσσιες αρχαιολογικές ανασκαφές στην θαλάσσια περιοχή της Ζέας και της Μουνιχίας έφεραν για πρώτη φορά στο φως τις ναυτικές βάσεις του Πειραιά, τα νεωλκεία και τις οχυρώσεις του λιμανιού, ανακάλυψη που αποκτά ισάξια σπουδαιότητα με την Ακρόπολη, τον Παρθενώνα και την Αρχαία Αγορά, όπως δηλώνει στην «Haaretz» ο Bjørn Lovén, αρχαιολόγος από το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης και διευθυντής του έργου «ZHP –Zea Harbor Project». Η συγκεκριμένη ανασκαφή αποκαλύπτει ένα από τα πολλά συστατικά στοιχεία της παντοδυναμίας της αρχαίας Αθηναϊκής ναυτικής δύναμης, που υπήρξε η θαυμαστή πολεμική μηχανή της εποχής και θριάμβευσε στην μάχη της Σαλαμίνας, το 480 π.Χ.

Στην περιοχή της Ζέας και της Μουνιχίας στον Πειραιά αποκαλύφθηκαν μαζικές οχυρώσεις και 15 δομές – υπόστεγα πλοίων, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για να στεγάσουν τα πλοία που αποσύρονταν στην ξηρά. Μετά από ανασκαφές στην περιοχή της Μουνιχίας αποκαλύφθηκαν 6 υπόστεγα – καταφύγια πλοίων και στην περιοχή της Ζέας άλλα 9. Οι αρχαιολόγοι είναι βέβαιοι ότι οι δομές αυτές κάποτε στέγαζαν τα αρχαία Αθηναϊκά πολεμικά πλοία, τις τριήρεις. Βάσει της κεραμικής και της μεθόδου του άνθρακα -14 σε ένα κομμάτι ξύλου που βρέθηκε ανάμεσα στα θεμέλια μιας κιονοστοιχίας οι 15 δομές συνολικά τοποθετήθηκαν χρονικά μεταξύ του 520 – 480 π.Χ. ή λίγο αργότερα. Ο Bjørn Lovén σημειώνει ότι τα θεμέλια κάτω από τις στήλες ήταν 4 πόδια πλάτος, ενώ τα υπόστεγα τα ίδια είχαν πλάτος πάνω από 19 πόδια, ύψος πάνω από 26 πόδια και μήκος 164 πόδια.

Η όλη ανακάλυψη ξεκίνησε κυριολεκτικά από μια ευτυχή συγκυρία, καθώς το 2010 ένας ηλικιωμένος ψαράς οδήγησε τους αρχαιολόγους στην αρχαία στήλη που συνήθιζε από παιδί να κάθεται και να ψαρεύει στη βόρεια πλευρά της Μουνιχίας στον Πειραιά. Οι δύτες στην συνέχεια οδηγήθηκαν από τον ψαρά μέσα από έναν σκοτεινό λαβύρινθο από αλυσίδες πρόσδεσης, άγκυρες και συντρίμμια, με ορατότητα μόλις 20 εκατοστά, ώσπου σκόνταψαν στην απρόσμενη ανακάλυψη: τα ερείπια ενός αρχαίου βυθισμένου μνημειώδους τείχους με μεγάλα τμήματα ογκόλιθων οργανωμένα σε τρεις κιονοστοιχίες.
«Αυτά τα υπόστεγα πλοίων χτίστηκαν στα χρόνια της νεαρής Αθηναϊκής δημοκρατίας. Είναι μια δελεαστική σκέψη ότι κάποιες από τις Αθηναϊκές τριήρεις που πολέμησαν κατά των Περσών στη Σαλαμίνα το 480 π.Χ. πιθανότατα στεγάστηκαν σε αυτά τα πλοία-υπόστεγα… Πιστεύω ακράδαντα ότι αυτή η πολύ σημαντική μάχη στο Στενό της Σαλαμίνας, ακριβώς δυτικά του Πειραιά – ένα σημείο καμπής στην παγκόσμια ιστορία – δημιούργησε ένα πάρα πολύ ισχυρό δεσμό μεταξύ των περισσότερων από τους πολίτες. Έτσι το Αθηναϊκό ναυτικό εξελίχθηκε σε ραχοκοκαλιά της πρώτης δημοκρατίας στον κόσμο κατά τη διάρκεια του 5ου αι. π.Χ. Η εκσκαφή που κάναμε, στην ουσία, είναι τα υλικά κατάλοιπα της εν λόγω εξαιρετικής ιστορικής εξέλιξης », προσθέτει ο Bjørn Lovén.

Η κυριαρχία του Αθηναιϊκού ναυτικού μέσα από της συμμαχίες της απλωνόταν σε 150 νησιωτικές και παράκτιες πόλεις, με έλεγχο των ακτών μέχρι τη Μαύρη θάλασσα, τις Ισραηλιτικές ακτές και το Δέλτα του Νείλου στην Αίγυπτο, ενώ ταυτόχρονα το λιμάνι του Πειραιά υπήρξε απόρθητο, καθώς δεν είχε ποτέ κατακτηθεί από εχθρούς λόγω του εξαιρετικού συστήματος των παράκτιων και λιμενικών οχυρώσεων που διέθετε.

Νέα στοιχεία που βρέθηκαν μετά το «ZHP Zea Harbor Project» και κατά μήκος της ακτογραμμής της Ζέας συμπεριλαμβάνουν εκτεταμένα υποθαλάσσια τείχη, και μια προηγουμένως άγνωστη φάση των εγκαταστάσεων αυτών. Ο Mads Møller Nielsen, ερευνητής του έργου, ο οποίος μελέτησε τις οχυρώσεις – λιμάνια αναφέρει, ότι το λεγόμενο λιμάνι «Κλειστός», ένα «κλειστό λιμάνι» όπως και τα περισσότερα πολεμικά λιμάνια του χρόνου, οχυρώθηκε στην ακτογραμμή και είχε μια μεγάλη κεντρική πύλη εισόδου μέσω της οποίας όλα τα πλοία έπρεπε να περάσουν για να εισέλθουν. Σε αρχαίες Ελληνικές πηγές καταγράφεται ο τρόπος που το λιμάνι μπορούσε να σφραγίζεται, με τη βοήθεια μιας αλυσίδας που ανασυρόταν μεταξύ δύο μεγάλων τετράγωνων πύργων σε κάθε πλευρά της εισόδου του λιμανιού. Όχι μόνο τα εχθρικά πλοία θα έπρεπε να νικήσουν δύο πύργους στην είσοδο, θα έπρεπε να το πράξουν υπό συνεχές μπαράζ στα οχυρωματικά έργα κατά μήκος της ακτής. «Θα ήταν ένα σχεδόν απόρθητο λιμάνι», λέει ο Møller Nielsen.

Ο Bjørn Lovén σκοπεύει να συνεχίσει τις ανασκαφές και στο μέλλον: «Δεν θα εξειδικεύσουμε την έρευνά μας για να αναζητήσουμε μία τριήρη – το Άγιο Δισκοπότηρο της υποθαλάσσιας αρχαιολογίας. Αλλά πιστεύω ότι είναι σημαντικό να ερευνήσουμε αυτό το περίφημο πολεμικό πλοίο και να συνεχίσουμε να ερευνάμε και να ερευνάμε – διότι κάπου θα πρέπει να κρύβεται ένα στα ιζήματα», δηλώνει στο «Discovery».

Ο Bjørn Lovén παρήγαγε την ταινία «The Wooden Wall Battle of Salamis, 480 BC», που περιγράφει την ιστορία της ναυμαχίας της Σαλαμίνας και τις μνημειώδεις αρχαίες Αθηναϊκές ναυτικές βάσεις στον Πειραιά:

[A8hnaios]

. Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΡΑΣ ΜΑΣ-ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ-ΜΑΣ ΦΛΟΜΩΣΑΝ ΣΕ ΨΕΜΑΤΑ: ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΙΝΑΣΟΥΜΕ- Η ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ… ΤΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΜΑΣ

1) Μαγνήσιο:
Ο μαγνησίτης που εξάγει η χώρα μας, καλύπτει το 46% της συνολικής παραγωγής της Δυτικής Ευρώπης.
2) Αλουμίνιο:
Εδώ και μερικά χρόνια η Γαλλία ελάττωσε την παραγωγή της σε αλουμίνιο και η Ελλάδα πλέον είναι πρώτη στην Ευρώπη σε παραγωγή του αλουμινίου, για χιλιάδες εφαρμογές.
3) Βωξίτης:
Η Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη βωξιτοπαραγωγός χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο βωξίτης χρησιμοποιείται και στην κατασκευή αεροσκαφών, ηλεκτρικών συσκευών, μεταλλικών κατασκευών και άλλων.
4) Σμηκτίτες:
Η Ελλάδα είναι η 2η χώρα στον κόσμο μετά τις ΗΠΑ στην εξόρυξη σμηκτιτών, οι οποίοι έχουν μεγάλο εύρος εφαρμογών, όπως η διάθεση αποβλήτων, τα φάρμακα, τα καλλυντικά κ.α.
5) Νικέλιο:
H Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της ΕΕ με σημαντικά κοιτάσματα νικελίου στο υπέδαφος της. Υπάρχει ένα συγκρότημα παραγωγής νικελίου, του μεγαλυτέρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά εξάγεται στο εξωτερικό όπως και όλα σχεδόν τα υπόλοιπα όσα εξορύσσονται.

6) Λάδι:
Είμαστε η 3η στην παγκόσμια παραγωγή ελιάς και λαδιού. Αυτο μας έδωσε ο Θεούλης…..εμείς όμως αγοράζουμε σπορέλαια, σησαμέλαια, βούτυρα-ζωικά και συνθετικά, λάδι κοκοφοίνικα και άλλες μαλ…ίες και μετα να η χοληστερίνη στα 800 και τα εμφράγματα σερί…. Έχουμε το 15% της παγκόσμιας παραγωγής (ελιάς-λαδιού).
7) Είμαστε 3η χώρα σε παραγωγή κρόκου.
(saffron) Κοζάνης αλλά εμείς ούτε που το ξέρουμε…. Βάζουμε στα φαγητά μας… κέτσαπ και αμφίβολης προέλευσης σως….

11) Είμαστε 5η χώρα σε εξαγωγές σπαραγγιών… ( δοκιμάστε τα βραστά ή ομελέτα)
9) Είμαστε 7η χώρα παγκοσμίως σε εξαγωγές βαμβακιού (τo 2004 ήμασταν 4η)
10) Είμαστε 11η σε παραγωγή βαμβακιού
11) Ακόμη: 14η σε αφίξεις τουριστών. (18,2 εκ)
12) Είμαστε 16η σε εξαγωγές τυροκομικών προϊόντων…
και Φυσικά είμαστε το νούμερο 1 της παγκόσμιας εμπορικής ναυτιλίας…..

Εδώ και πολλούς μήνες ευρύτατα τμήματα του πολιτικού συστήματος, δυστυχώς και δυνάμεις της Αριστεράς, διακινούν ή αναπαράγουν απίστευτα σενάρια τρομολαγνείας γύρω από τις δήθεν καταστροφικές επιπτώσεις που θα είχε η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ! Τα σενάρια αυτά, φτάνουν στο σημείο να κάνουν λόγο ακόμα και για σκηνές πείνας και «ανθρωποφαγίας», εξαιτίας της έλλειψης αυτάρκειας σε βασικά αγροτικά προϊόντα. Όμως σύμφωνα με τον πρόεδρο της Πανελλήνιας Συνομοσπονδίας Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών (ΠΑΣΕΓΕΣ), Τζανέτο Καραμίχα, «ακόμα και αν πάμε στη δραχμή οι Έλληνες δε θα πεινάσουμε», καθώς η αυτάρκεια της χώρας σε βασικά αγροτικά διατροφικά προϊόντα φτάνει το…. 94%!

Τα παραπάνω ειπώθηκαν από τον κ. Καραμίχα στην τελευταία συνεδρίαση του ΔΣ της ΠΑΣΕΓΕΣ στη Θεσσαλονίκη, σε μια προσπάθεια να αναδειχθούν ο δυναμισμός και οι δυνατότητες της ελληνικής αγροτικής οικονομίας. Μιας αγροτικής οικονομίας, που συνεχίζει να «υπάρχει» παρά τη συνεχή χτυπήματα της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ και των στρεβλών, πολλές φορές, επιδοτήσεων. Τα στοιχεία της ΠΑΣΕΓΕΣ σχετικά με την αγροτική αυτάρκεια Βάσει της σχετικής μελέτης της ΠΑΣΕΓΕΣ, που παρουσιάστηκε την Τετάρτη, το ποσοστό αυτάρκειας της χώρας μας σε μια σειρά βασικών αγροτικών, διατροφικών προϊόντων φυτικής και ζωϊκής παραγωγής διαμορφωνόταν κατά μέσο όρο στο 94% το 2010.

Μάλιστα, από τότε η αγροτική παραγωγή έχει αυξηθεί οριακά κατά 2% (βλέπε παρακάτω)!
Στη φυτική παραγωγή, όπως προκύπτει η αυτάρκεια είναι 99% κατά μέσο όρο και διαφοροποιείται μεταξύ επιμέρους κατηγοριών προϊόντων, όπως τα δημητριακά όπου η αυτάρκεια ανέρχεται στο 82% περίπου, το μικρότερο ποσοστό εντοπίζεται στο μαλακό στάρι (32%) και το υψηλότερο στο ρύζι (171%).
Στα εσπεριδοειδή τη μεγαλύτερη αυτάρκεια παρουσιάζουν τα πορτοκάλια (167%), ενώ στα λεμόνια περιορίζεται στο 67%.

Στα φρούτα η αυτάρκεια παραμένει υψηλή (128%), ενώ χαμηλή διαπιστώνεται στον κλάδο των οσπρίων (39%).
Στη ζωϊκή παραγωγή το ποσοστό αυτάρκειας ανέρχεται κατά μέσο όρο στο 73%.
Στο κρέας καταγράφεται αυτάρκεια 56%, με το μικρότερο ποσοστό στο βόειο κρέας (30% και το υψηλότερο στο αιγοπρόβειο (94%).
Στην κατηγορία των γαλακτοκομικών-τυροκομικών προϊόντων, η φέτα με ποσοστό αυτάρκειας 147% υπερβαίνει το μέσο όρο της κατηγορίας, που κυμαίνεται στο 80%.
Στο μέλι και στα αυγά, καταγράφεται ποσοστό αυτάρκειας 92% και 91% αντίστοιχα.
Εξελίξεις στην αγροτική οικονομία Σημαντική πτώση της αξίας της παραγωγής του γεωργικού τομέα της Ελλάδος καταγράφεται στο διάστημα της εξαετίας 2006-2011, ιδιαίτερα έντονη κατά το 2006 – με κάμψη μεγαλύτερη του 14%, αλλά και κατά τη διετία 2008-2009, με πτώση άνω του 4%. Τη διετία 2010-2011 εκτιμάται ότι υπήρξε οριακή αύξηση, όχι πάνω από 2%.
Ιδιαίτερα έντονη είναι η πτώση της αξίας της φυτικής παραγωγής στο διάστημα 2005-2011, που συνδέεται κυρίως με την κάμψη των τιμών παραγωγού. Βάσει εκτιμήσεων της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας, η αξία της φυτικής παραγωγής σε βασικές τιμές, περιορίστηκε σε 6,89 δισ. ευρώ το 2011 από 8,24 δισ. ευρώ το 2006 (-16%).

Αναφορικά με την τραπεζική χρηματοδότηση των επιχειρήσεων κατά κλάδο οικονομικής δραστηριότητας, προκύπτει ότι ο τομέας της γεωργίας απορροφά μόλις το 1,7% του συνόλου των δανείων. Τον Οκτώβριο του 2011, το υπόλοιπο των δανείων που προορίζονται για τις επιχειρήσεις του αγροτικού τομέα ανερχόταν σε 2,018 δισ. ευρώ, ενώ από το 2009, από την έναρξη της ύφεσης στην οικονομία μέχρι και πρόσφατα, ο ρυθμός επιβράδυνσης της τραπεζικής χρηματοδότησης προς τις γεωργικές επιχειρήσεις, με βάση τη μεταβολή του υπολοίπου των δανείων (2009: 3,962 δισ., Οκτώβριος 2011: 2,018 δισ. Euro) καταγράφει πτώση της τάξεως του 49% και πλέον.
Στην τρέχουσα χρονική περίοδο, σύμφωνα με μελέτη της ΠΑΣΕΓΕΣ, η δυνατότητα τραπεζικής χρηματοδότησης των αγροτών και των επιχειρήσεών τους είναι μηδενική. Εξέλιξη αγροτικού εισοδήματος Σε φθίνουσα πορεία βρίσκεται το αγροτικό εισόδημα στη χώρα μας από το 2008 και με μια εξαίρεση το 2009, οπότε και καταγράφηκε μικρή άνοδος 2,1%, το 2010 διολίσθησε κατά 9,3% και το 2011 κατά 5,3%.

Στο διάστημα της εξαετίας 2006-2011 το αγροτικό εισόδημα στην Ελλάδα, όπως εκτιμάται από τη Eurostat, μειώθηκε κατά 22,6 ποσοστιαίες μονάδες, ενώ στο ίδιο διάστημα, συγκριτικά, το αγροτικό εισόδημα στην ΕΕ-27 αυξήθηκε κατά 19% και στις χώρες της ευρωζώνης κατά 5% περίπου.
Κρίσιμη παράμετρος της πτώσης του αγροτικού εισοδήματος παραμένει η σημαντική αύξηση του κόστους παραγωγής, με το μέσο γενικό δείκτη εισροών, σύμφωνα με τα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας, να καταγράφει νέα σημαντική αύξηση, της τάξεως των 7,5 ποσοστιαίων μονάδων, προερχόμενη κυρίως από τη σημαντική αύξηση στους δείκτες της ενέργειας (17,1%), των ζωοτροφών (11,9%) και των λιπασμάτων (10,7%).

Η εξαιρετικά μεγάλη αύξηση της δαπάνης για ενέργεια, που αντιπροσωπεύει το 25% και πλέον του συνολικού κόστους των εισροών στον αγροτικό τομέα, συνδέεται και με τη σημαντική αύξηση του αγροτικού τιμολογίου της ΔΕΗ κατά 6% το 2011, ενώ και νέα αύξηση, κατά 9%, επιβλήθηκε το 2012.
Από την άλλη πλευρά, σημαντική κάμψη καταγράφεται στο πρώτο 10μηνο του 2011 στις τιμές παραγωγού, ιδιαίτερα έντονη στα κηπευτικά – με μεγάλη μείωση του δείκτη εκροών τον Οκτώβριο του 2011 στη νωπή τομάτα (-33,9%) και σε ορισμένα άλλα είδη, με συνέπεια την πτώση του γενικού δείκτη εκροών κατά 3,8 ποσοστιαίες μονάδες.

ΠΗΓΗ: hellnewsgr.blogspot.gr/

[A8hnaios]

Το όνομα του Πάμπλο Εσκομπάρ αποτελεί ακόμη και σήμερα, 23 χρόνια μετά το θάνατό του, συνώνυμο των ναρκωτικών σε όλο τον κόσμο, ενώ πρόσφατα η ζωή του έγινε -μια ιδιαίτερα επιτυχημένη- σειρά του Netflix.

Στο πικ της δύναμής του, ο Κολομβιανός Πάμπλο Εσκομπάρ είχε μια περιουσία περίπου 30 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Το 1989 λοιπόν, το περιοδικό Forbes εκτιμούσε πως ο μεγιστάνας της κοκαΐνης, ο επικεφαλής του διάσημου καρτέλ του Μεντεγίν ήταν ο 7ος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο. Αν ήταν ακόμη ζωντανός και έβγαζε χρήματα με τους ίδιους ρυθμούς, θα ήταν σήμερα στην 18η θέση της σχετικής λίστας.

Όπως σημειώσαμε νωρίτερα, η.... μηχανή που του έδινε λεφτά, ήταν αυτή του Καρτέλ του Μεντεγίν, ένα καρτέλ ναρκωτικών τόσο ισχυρό που θα μπορούσε να μπει στη λίστα “Fortune 500”. Τη λίστα δηλαδή που κατατάσσει τις εταιρείες παγκοσμίως ανάλογα με την οικονομική τους δύναμη. Για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, το καρτέλ είχε την κυριότητα ενός ολόκληρου νησιού στις Μπαχάμες. Το χρησιμοποιούσαν ως σημείο ανεφοδιασμού των αεροπλάνων που μετέφεραν την κοκαΐνη από την Κολομβία στις ΗΠΑ. Το αεροδρόμιο είχε διάδρομο προσγείως ενός χιλιομέτρου όπου τα μεγάλα αεροπλάνα προσγειώνονταν και έπειτα η κοκαΐνη μεταφερόταν σε μικρότερα αεροπλάνα τα οποία έκαναν τη διαδρομή μέχρι τη Νότια Φλόριντα.

Πέντε με επτά τέτοια δρομολόγια γίνονταν ημερησίως ενώ στα μέσα που χρησιμοποιούσε το καρτέλ για τη διακίνηση της παραγωγής του, περιλαμβάνονταν και δύο υποβρύχια!!!

Η ποσότητα κοκαΐνης που μεταφερόταν στην Αμερική καθημερινά ήταν 15 τόνοι. Αυτό σημαίνει ότι το ποσοστό του Καρτέλ του Μεντεγίν στην αγορά των ΗΠΑ έφτανε το 84% με 90%, κάτι που πρακτικά σημαίνει πως ήταν ένα πανίσχυρο μονοπώλιο σε μια αχανή αγορά. Το Καρτέλ του Μεντεγίν, σύμφωνα με τους υπολογισμούς, ήλεγχε περίπου το 80% της κοκαΐνης παγκοσμίως!

Η παραγωγή ενός κιλού κοκαΐνης κόστιζε στο καρτέλ περίπου 1000 δολάρια, η μεταφορά του κόστιζε επιπλέον 4000 δολάρια. Οι πιλότοι που αναλάμβαναν την μεταφορά από την Κολομβία στις ΗΠΑ, μπορούσαν να κερδίσουν μέχρι και 500 χιλιάδες δολάρια ανά πτήση.

Το ένα κιλό κοκαΐνης που κόστισε 5000 στο καρτέλ, στους δρόμους των ΗΠΑ πωλούνταν από 50 ως 70 χιλιάδες δολάρια. Αυτό σημαίνει, ότι το καρτέλ του Πάμπλο Εσκομπάρ είχε κέρδος 60 εκατομμύρια δολάρια ημερησίως! Αυτό με τη σειρά του σημαίνει 420 εκατομμύρια την εβδομάδα και 22 δις δολάρια το χρόνο! Τα χρήματα ήταν τόσα πολλά που τους κόστιζε 1000 δολάρια περίπου την εβδομάδα για να αγοράσουν τα λαστιχάκια που κρατούσαν τους πάκους με τα χαρτονομίσματα. Πολύ γρήγορα ξέμειναν από χώρους για να αποθηκεύουν τα χρήματα -καθώς δεν μπορούσαν να τα βάλουν σε τράπεζες- και έτσι στράφηκαν στην αγορά αποθηκών όπου τα τοποθετούσαν, ενώ πολλά ακόμα θάβονταν σε διάφορα σημεία της Κολομβίας.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το 10% των εσόδων του καρτέλ χανόταν καθώς το έτρωγαν οι αρουραίοι ή καταστρεφόταν από νερό. Μιλάμε για περίπου 2.2 δις δολάρια το χρόνο, που απλά καταστρέφονταν και παρόλαυτα δεν αποτελούσαν οποιουδήποτε είδους πονοκέφαλο για τον Εσκομπάρ και το καρτέλ του. Φημολογείται μάλιστα ότι κάποια στιγμή ο Πάμπλο Εσκομπάρ έκαψε 2 εκατομμύρια δολάρια μετρητά για να... ζεστάνει την κόρη του.

Ας προσπαθήσουμε όμως να δούμε λίγο πιο αναλυτικά και συγκριτικά αυτούς τους αριθμούς. Το ετήσιο εισόδημα ενός Κολομβιανού σήμερα, είναι 5.194 δολάρια. Αυτό σημαίνει ότι ο Πάμπλο Εσκομπάρ έβγαζε το χρόνο, όσο κάτι περισσότερο από 4.000.000 Κολομβιανοί.

Το μέσο νοικοκυριό των ΗΠΑ έχει εισόδημα σχεδόν 52 χιλιάδες δολάρια. Ένα τέτοιο νοικοκυριό θα χρειαζόταν 1155 χρόνια με το ίδιο εισόδημα και χωρίς να ξοδεύει ούτε δολάριο, για να φτάσει τα έσοδα του Καρτέλ του Μεντεγίν, σε μια μόλις ημέρα!

Η περιουσία του Πάμπλο Εσκομπάρ, θα έφτανε σήμερα το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν, μιας χώρας όπως η Παραγουάη. Και αν αυτό δεν σας φαίνεται ιδιαίτερα εντυπωσιακό, τότε θα πρέπει να γνωρίζετε πως η Παραγουάη, έχει πληθυσμό 6.783.000. Αν το Καρτέλ του Μεντεγίν, θεωρούταν νόμιμη εταιρεία και συμπεριλαμβανόταν στη λίστα με τις 500 ισχυρότερες του κόσμου, θα βρισκόταν στη θέση 129 πάνω από την εταιρεία Σιδηροδρόμων των ΗΠΑ (UnionPacific) αλλά και από τα Starbucks αλλά και από το Facebook.

newsit.gr

[tsoukas77]

Εξαιρετικής έμπνευσης το συγκεκριμένο topic.Μπράβο!

[A8hnaios]

Τον Ιανουάριο του 1954 άλλαξε για πρώτη φορά το σύστημα αρίθμησης των αυτοκινήτων στη χώρα μας. Αυτό έγινε με αφορμή την απογραφή οχημάτων του 1953. Δεν ήταν η πρώτη φορά που γινόταν τέτοια απογραφή μεταπολεμικά εφόσον είχε προηγηθεί τουλάχιστον ακόμα μια κατά τη περίοδο Μαϊου-Ιουνίου 1950 (για τα επιβατικά 11 έως 20 Ιουνίου '50). Η νέα αρίθμηση ξεκίνησε στις 20 Ιανουαρίου 1954 από την τεχνική υπηρεσία στο Χολαργό. Πλέον, το νέο σύστημα όριζε κάθε κατηγορία οχημάτων ξεχωριστά (Ι.Χ, λεωφορεία, ταξί, φορτηγά κλπ). Θα ακολουθήσουν και άλλες απογραφές τα επόμενα χρόνια, ενώ η αριθμοδότηση θα αλλάξει εκ νέου το 1956.


www.yme.GR

[A8hnaios]

Ο ύπνος είναι από τα πιο σημαντικά πράγματα που πρέπει να κάνετε το βράδυ. Συνεπώς, οφείλετε να κοιμάστε επαρκώς το βράδυ και τις κατάλληλες ώρες για να λαμβάνετε όλα τα οφέλη του. Μάλιστα, τα πλεονεκτήματα αυξάνονται όταν κοιμάστε χωρίς ρούχα καθώς συμβάλλει στην εύρυθμη λειτουργία του οργανισμού σας και στην ψυχική σας ηρεμία. Μερικά από τα οφέλη λοιπόν του να κοιμάστε γuμνoί κατά τη διάρκεια του ύπνου είναι τα ακόλουθα:

1. Νιώθετε πιο άνετα και βολικά χωρίς να δυσκολεύεστε να σας πάρει ο ύπνος αφού διατηρείτε τη κατάλληλη θερμοκρασία στο σώμα σας. Δεν σας ζεσταίνουν τα ρούχα αλλά ούτε κρυώνετε, καθώς αρκούν τα σκεπάσματα.

2. Αισθάνεστε πιο ευτυχισμένοι και πιο ελεύθεροι. Απλά φανταστείτε την αίσθηση ότι είστε στο κρεβάτι γuμνοί. Είστε ελεύθεροι από το παντελόνι και το εσώρουχό σας. Είναι ακριβώς σαν να βρίσκεστε ανάμεσα σε δύο δροσερά φύλλα με αποτέλεσμα να αισθάνεστε χαρά απολαμβάνοντας έναν ήρεμο ύπνο.

3. Βοηθάει να έρχεστε σε επαφή με το έτερον σας ήμισυ και να κρατάτε τη σωματική επικοινωνία ενεργή. Αυτό το είδος της επαφής μπορεί επίσης να οδηγήσει σε μια καλύτερη σεξουαλική ζωή. Διότι όταν κοιμάστε γuμνοί απελευθερώνονται άφθονες ποσότητες οξυτοκίνης, η οποία είναι ο νευροδιαβιβαστής που σας βοηθάει να αισθάνεστε θετικά συναισθήματα για τον αγαπημένο σας.

4. Για πρώτη φορά το σώμα σας μπορεί να αναπνεύσει. Τα ιδιωτικά μέρη, οι μασχάλες σας και τα πόδια γενικά περιορίζονται όλη την ημέρα και συχνά καλύπτονται από πολλαπλά στρώματα, ακόμα και το καλοκαίρι. Δώστε στα μέρη αυτά την ευκαιρία να αναπνεύσουν. Η πρακτική αυτή μειώνει τον κίνδυνο των ασθενειών του δέρματος.

5. Βοηθάει στη ρύθμιση της κορτιζόλης. Η κορτιζόλη είναι μια πολύ περίεργη χημική ουσία στο σώμα, αλλά μπορεί να κάνει μεγάλη ζημιά. Όταν κοιμάστε γuμνοί βοηθάει να διατηρήσετε τη θερμοκρασία του σώματός σας, ώστε το σώμα σας να μπορεί να δημιουργήσει μία ποσότητα κορτιζόλης. Όταν κοιμάστε τα επίπεδα της κορτιζόλης σας τείνουν να παραμένουν σε υψηλά επίπεδα, ακόμη και όταν ξυπνήσετε. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένο άγχος και αύξηση του σωματικού βάρους. Συνεπώς, κοιμηθείτε γuμνοί ώστε να μπορείτε να διατηρήσετε τη θερμοκρασία του σώματός σας σε χαμηλά επίπεδα και να κοιμηθείτε καλά, ώστε το σώμα σας να μπορεί σωστά να παράγει και να ρυθμίζει την κορτιζόλη.

6. Εξισορροπεί τη μελατονίνη και την αυξητική ορμόνη. Αυτές οι χημικές ουσίες βοηθούν το σώμα σας προλαμβάνοντας τη γήρανση. Όταν κοιμάστε με τα ρούχα, το σώμα σας θερμαίνεται και εμποδίζει την αποτελεσματική χρήση αυτών των ορμονών. Οπότε αν φοράτε ρούχα στον ύπνο σας, γερνάτε πιο γρήγορα.

7. Προλαμβάνει τις ασθένειες από τα γεννητικά όργανα. Για τους άνδρες, οι ψυχρότερες συνθήκες ύπνου επιτρέπει τους όρχεις να παραμένουν σε θερμοκρασία ψυγείου. Αυτό βοηθάει να κρατήσετε το σπέρμα σας υγιές και το αναπαραγωγικό σύστημα σας να λειτουργεί κανονικά. Για τις γυναίκες, οι πιο δροσερές συνθήκες ύπνου μπορεί πραγματικά να σας βοηθήσουν στην πρόληψη των λοιμώξεων από ζυμομύκητες.

Πηγή: flowmagazine