Σελίδα 1 από 11 123 ... ΤελευταίαΤελευταία
Εμφάνιση αποτελεσμάτων : 1 έως 10 από 105

Θέμα: ΦΙΛΕ ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ! ΑΛΛΑ ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΛΑ!--Απολογισμός - Αναπόληση

  1. #1
    Εγγραφή
    24-12-09
    Μηνύματα
    4.206
    Thanked
    7582
    Rides
    0

    Προεπιλογή ΦΙΛΕ ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ! ΑΛΛΑ ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΛΑ!--Απολογισμός - Αναπόληση

    Για όσους είναι γεννημένοι μεταξύ 1950 – 1970

    H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς
    καταφέραμε να επιβιώσουμε.
    Είμαστε μια γενιά σε αναμονή:
    περάσαμε την παιδική μας ηλικία
    περιμένοντας. Έπρεπε να
    περιμένουμε δύο ώρες μετά το
    φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο
    ώρες μεσημεριανό ύπνο για να
    ξεκουραστούμε και τις Κυριακές
    έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο
    το πρωί για να κοινωνήσουμε.
    Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με
    την αναμονή.

    Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο
    να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα
    ζωντανοί.

    Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς
    ζώνες ασφαλείας και αερόσακους.
    Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών,
    πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι
    και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο
    της τουριστικής θέσης».

    Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα,
    ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων
    ασφαλείας για τα παιδιά..
    Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη
    και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ,
    καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς
    δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν
    φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν
    κοφτερές γωνίες.

    Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν
    βίαια. Περνάγαμε ώρες
    κατασκευάζοντας αυτοσχέδια
    αυτοκίνητα για να κάνουμε
    κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια
    κατηφόρα και μόνο τότε
    ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει
    να βάλουμε φρένα. Παίζαμε
    «μακριά γαϊδούρα» και κανείς μας
    δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση..


    Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας
    το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και
    δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά
    μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα
    στους δρόμους. Κανείς δεν
    μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν
    υπήρχαν κινητά. Σπάζαμε τα
    κόκαλα και τα δόντια μας και δεν
    υπήρχε κανένας νόμος για να
    τιμωρήσει τους «υπεύθυνους»

    Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε
    πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν
    έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι
    συνηθισμένο για παιδιά και όλα
    θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή
    μερικά ράμματα.. Δεν υπήρχε
    κάποιος να κατηγορήσεις παρά
    μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε
    καυγάδες και κάναμε καζούρα ο
    ένας στον άλλος και μάθαμε να το
    ξεπερνάμε.

    Τρώγαμε γλυκά και πίναμε
    αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν
    παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από
    εμάς να ήταν χοντρός και αυτό
    ήταν όλο. Μοιραζόμασταν
    μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή
    οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας
    δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά
    κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και
    οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν
    πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό
    ξύδι.
    Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99
    τηλεοπτικά κανάλια,
    βιντεοταινίες με ήχο surround,
    υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε
    φίλους. Κανονίζαμε να βγούμε
    μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά
    φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά
    βγαίναμε στο δρόμο και εκεί
    συναντιόμασταν για να παίξουμε
    κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί
    έφτανε η τεχνολογία.

    Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας
    και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια
    μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε
    χιλιάδες μπάλες ποδοσφαίρου.
    Πίναμε νερό κατευθείαν από τη
    βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και
    κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους
    πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε
    σαύρες και πουλιά με αεροβόλα
    στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν
    ανήλικοι και δεν υπήρχαν
    ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.

    Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή
    περπατώντας μέχρι τα σπίτια των
    φίλων και τους φωνάζαμε από την
    πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να
    ζητήσουμε άδεια από τους γονείς
    μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο
    σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν
    υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

    Στα σχολικά παιχνίδια
    συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν
    έπαιρναν μέρος έπρεπε να
    συμβιβαστούν με την απογοήτευση.
    Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί
    μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να
    μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν
    υπήρχαν ειδικά τεστ για να
    περάσουν όλοι.. Τι φρίκη!

    Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα
    καλοκαίρια και περνούσαμε
    ατέλειωτες ώρες στην παραλία
    χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη
    προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα
    ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ..
    Φτιάχναμε όμως φανταστικά
    κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με
    ένα αγκίστρι και μια πετονιά.
    Ρίχναμε τα κορίτσια
    κυνηγώντας τα για να τους
    βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας
    κουβέντα σε κάποιο chat room και
    γράφοντας ; ) : D : P

    Είχαμε ελευθερία, αποτυχία,
    επιτυχία και υπευθυνότητα και
    μέσα από όλα αυτά μάθαμε και
    ωριμάσαμε.

    Αν εσύ είσαι από τους
    «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες
    την τύχη να μεγαλώσεις σαν
    παιδί...

    Αγνώστου ταυτότητας μέχρι
    στιγμής. (by mail)
    Τον/Την ευχαριστούμε για το
    ταξίδι...

    ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ
    ΑΚΟΜΑ ΠΑΙΔΙΑ...
    Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Stefanos_Cool : 10-06-10 στις 08:25 Αιτία: Συγχώνευση θεμάτων

  2. The Following 12 Users Say Thank You to Samaro For This Useful Post:

    aristent (11-03-10), atha (18-04-11), bill_m3 (11-03-10), georgepap (20-04-11), GiannisRob (18-04-11), Jimmakos (16-04-11), tamtamcafe (15-06-10), Thomelef (10-06-10), yannisv (11-03-10), Z4 DCT (11-03-10), Κωνσταντίνος (10-06-10)

  3. #2
    Εγγραφή
    28-12-09
    Μηνύματα
    8.180
    Thanked
    9103
    Rides
    0

    Προεπιλογή

    Αντωνη ειμαι του 73 και ετσι ακριβως μεγαλωσα σε μια μικρη πολη της Ευβοιας.......και ηταν ΥΠΕΡΟΧΑ ΧΡΟΝΙΑ!!!
    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.......
    Παράθεση Αρχικό μήνυμα απο Nick bmwlover Εμφάνιση μηνυμάτων
    Μακαρι να μπορεσω να τον πιουμε παρεα...

  4. The Following 2 Users Say Thank You to Z4 DCT For This Useful Post:

    atha (18-04-11), Samaro (11-03-10)

  5. #3
    Εγγραφή
    22-02-10
    Περιοχή
    ΛΑΡΙΣΑ
    Ηλικία
    57
    Μηνύματα
    12.860
    Thanked
    25860
    Rides
    1

    Προεπιλογή

    Ειμαι του '66 τι μας θυμησες....

  6. #4
    Εγγραφή
    08-01-10
    Ηλικία
    46
    Μηνύματα
    1.025
    Thanked
    439
    Rides
    1

    Προεπιλογή

    Παράθεση Αρχικό μήνυμα απο ΓΙΑΝΝΗΣ Εμφάνιση μηνυμάτων
    Αντωνη ειμαι του 73 και ετσι ακριβως μεγαλωσα σε μια μικρη πολη της Ευβοιας.......και ηταν ΥΠΕΡΟΧΑ ΧΡΟΝΙΑ!!!
    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.......
    Ρε παλιογερε? Τόσο μεγάλος είσαι?
    Αντώνη ευχαριστούμε και εγώ που γενήθηκα το 77 έτσι μεγάλωσα σε μια αγροικία...από το 90 και μετά άρχισαν να αλλάζουν τα πράγματα...δεν είναι κακό που ο άνθρωπος εξελίσσεται έχοντας κατά νου την αυτοπροστασία του πράγμα το οποίο ανήγαγε σε νόμους και μέτρα υπέρ αυτής αλλά δεν πάθαμε και τίποτα όσοι μεγαλώσαμε χωρίς αυτόν τον υπερπροστατευτισμό. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που γίναμε μαλθακοί στην πορεία των χρόνων.

  7. #5
    Εγγραφή
    23-12-09
    Περιοχή
    Τρίκαλα
    Ηλικία
    48
    Μηνύματα
    4.894
    Thanked
    6363
    Rides
    1

    Προεπιλογή

    Και εγώ το 76 γεννηθείς!!!

    Ωραία και αγνά χρόνια!!!

  8. #6
    Εγγραφή
    24-12-09
    Μηνύματα
    4.206
    Thanked
    7582
    Rides
    0

    Προεπιλογή

    Το έβαλα με σκοπό να μάθω τις ηλικίες σας, αλλα γμτ εγώ είμαι πολύ μεγαλύτερος.
    Sieraaaaa !!! που είσαι σειρούλα.;;;;

  9. #7
    Εγγραφή
    08-01-10
    Ηλικία
    46
    Μηνύματα
    1.025
    Thanked
    439
    Rides
    1

    Προεπιλογή

    Έλα βρε Αντώνη νέο παιδί είσαι και εσύ δεν τα ειπαμε ειμαστε οσο αισθανόμαστε!!! Και βλέπω ότι έχεις περισσότερο κέφι από πολλούς πιτσιρικάδες και για μπαντιλίκια και για κοψίδια και τα πάντα όλα!!!

  10. #8
    Εγγραφή
    23-12-09
    Περιοχή
    Αθήνα, Κρυονέρι
    Μηνύματα
    1.132
    Thanked
    1055
    Rides
    1

    Προεπιλογή ΦΙΛΕ ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ! ΑΛΛΑ ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΛΑ!

    Για όσους είναι γεννημένοι μεταξύ 1950-1985

    H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε.
    Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή:
    περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να
    περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο
    ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές
    έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε.
    Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή..

    Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα
    ζωντανοί.. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα
    σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και
    μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά.. Ανεβαίναμε στα
    ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ,
    καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν
    φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.

    Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες
    κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε
    κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε
    ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε
    «μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση..


    Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και
    δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα
    στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν
    υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν
    υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους»
    Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν
    έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα
    θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα.. Δεν υπήρχε
    κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε
    καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το
    ξεπερνάμε.


    Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι..

    Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια,
    βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε
    φίλους.. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε.. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα.. Χάσαμε
    χιλιάδες μπάλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη
    βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους
    πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα
    στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν
    ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.

    Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των
    φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να
    ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο
    σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

    Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν
    υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι.. Τι φρίκη!

    Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη
    προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ..
    Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με
    ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P

    Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.

    Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί....

    Αγνώστου ταυτότητας μέχρι στιγμής.
    Τον/Την ευχαριστούμε για το ταξίδι...

  11. The Following 33 Users Say Thank You to Stefanos_Cool For This Useful Post:

    bill_m3 (09-06-10), bmwcompactjohn (09-06-10), chief (09-06-10), Dathanaso (09-06-10), E60_Arkadia (09-06-10), gant (09-06-10), georggge46 (09-06-10), Gregory_///M (09-06-10), individual (09-06-10), joseph (09-06-10), katsaraios (10-06-10), Konstantinos E60 (09-06-10), Kostas_1 (09-06-10), kplc16 (09-06-10), Makman (09-06-10), manos///3 (09-06-10), Monsta (09-06-10), mormon (09-06-10), munchen (09-06-10), M_Dolce (09-06-10), nautilos (09-06-10), nikos ///M (09-06-10), Nino (09-06-10), Panos 316T (09-06-10), patriNOS (09-06-10), S8N (09-06-10), stef_E46m3cabrio (09-06-10), strof (09-06-10), tamtamcafe (15-06-10), Tsakirakos (10-06-10), z3 2.2 (09-06-10), Κωνσταντίνος (10-06-10), ΦΑΝΗΣ (09-06-10)

  12. #9
    Εγγραφή
    08-01-10
    Περιοχή
    ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
    Ηλικία
    42
    Μηνύματα
    1.043
    Thanked
    1754
    Rides
    1

    Προεπιλογή

    δεν θα μπορουσα να περιγραψω την παιδικη μου ηλικια πιο αναλυτικα!
    Στεφανε με πηγες αρκετα χρονια πισω!
    μου θυμισες πως ειναι να μεγαλωνεις σε γειτωνια μαζι με αλλα παιδια!
    ευχαριστω τον θεο που μου εδωσε την ευκαιρια να μαγαλωσω ετσι!!

  13. The Following 2 Users Say Thank You to mormon For This Useful Post:

    Stefanos_Cool (09-06-10), Thomelef (10-06-10)

  14. #10
    Εγγραφή
    23-12-09
    Περιοχή
    Τρίκαλα
    Ηλικία
    48
    Μηνύματα
    4.894
    Thanked
    6363
    Rides
    1

    Προεπιλογή

    Παράθεση Αρχικό μήνυμα απο mormon Εμφάνιση μηνυμάτων
    δεν θα μπορουσα να περιγραψω την παιδικη μου ηλικια πιο αναλυτικα!
    Στεφανε με πηγες αρκετα χρονια πισω!
    μου θυμισες πως ειναι να μεγαλωνεις σε γειτωνια μαζι με αλλα παιδια!
    ευχαριστω τον θεο που μου εδωσε την ευκαιρια να μαγαλωσω ετσι!!


    Ωραία και ανέμελα χρόνια!!

    Για τώρα, άστα να πάνε

  15. The Following User Says Thank You to bill_m3 For This Useful Post:

    Stefanos_Cool (09-06-10)

Σελίδα 1 από 11 123 ... ΤελευταίαΤελευταία

Δικαιώματα - Επιλογές

  • Δεν μπορείτε να δημοσιεύετε νέα θέματα
  • Δεν μπορείτε να απαντάτε σε θέματα
  • Δεν μπορείτε να δημοσιεύετε συνημμένα
  • Δεν μπορείτε να επεξεργάζεστε τις δημοσιεύσεις σας
  •  
BACK TO TOP