Η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και οι χώρες που βρίσκονται πίσω από αυτό, μέσα σε ένα ανελέητο και ατέρμονο κυνήγι μαγισσών, έχουν βαλθεί να εξαντλήσουν όλες τις ακραίες κερδο-καιροσκοπικές τακτικές, που εδώ και έναν αιώνα κρατάνε τον καπιταλισμό και την ψευτοφιλελεύθερη οικονομία στο επίκεντρο, στο πτώμα μιας ανίσχυρης χώρας όπως είναι η Ελλάδα, που ανήμπορη να ανταπεξέλθει, βυθίζεται ολοένα και περισσότερο, συμπαρασύροντας και εμάς, τους απλούς πολίτες που παρότι δείχνουμε, έστω και αργοπορημένα, ότι θέλουμε να προσπαθήσουμε όσο μπορούμε για την ανόρθωση της χώρας μας με κατανόηση και υπομονή, κάποιοι γραβατωμένοι κύριοι των διεθνών οργανισμών, που είναι συνυπεύθυνοι σε μεγάλο βαθμό για την κατρακύλα της Ελλάδος (βλέπε "χρεοληστρικά" δάνεια με πανωτόκια, παιχνίδια κερδοσκόπων στις διεθνείς αγορές κλπ) φαίνεται να μην ικανοποιούνται με τίποτα και να ζητούν, επιτακτικά και με αυταρχικότητα, επιπλέον μέτρα που θα γονατίσουν τους Έλληνες πολίτες και θα δημιουργήσουν κοινωνικές αναταραχές και πιθανόν και εξεγέρσεις στην ήδη πολύπαθη χώρα μας. Αυτό οι πολίτες δε μπορούν να το ανεχτούν, αφού πλέον τα οφέλη θα είναι πολύ λιγότερα και κυρίως, πολύ αβέβαια, από την ανέχεια και τις προ μεταπολιτευτικές συνθήκες που θα επικρατήσουν, σε όλους τους τομείς. Όπως καταλαβαίνει λοιπόν και ο πλέον αφελής και καλόπιστος, η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε ένα παγκόσμιο πειραματόζωο των ακραίων και ανήθικων τακτικών του καπιταλιστικού μοντέλου, που το μόνο που επιζητά είναι χρήμα και που όποιος δεν ανταπεξέρχεται επιτυχώς, το πληρώνει με την ίδια του την υπόσταση, κρατική σε πρώτο επίπεδο (όπως έχει συμβεί ήδη με τη χώρα μας) και ατομική σε δεύτερο (όπως και προγραμματίζεται για το προσεχές μέλλον). Προφανώς, οι ευθύνες της Ελλάδας, αλλά και εμών των ιδίων, που δεν ορθώσαμε ποτέ το ανάστημά μας ενάντια στη διαφθορά, την παρακμή και την νωθρότητα του κρατικού μηχανισμού, είναι εξίσου μεγάλες και κανείς δεν πρέπει να νίπτει τας χείρας του. Ωστόσο, χώρες και οργανισμοί που πόνταραν και στηρίχτηκαν στη διαιώνιση των κοινωνικοπολιτικοοικονομι κών προβλημάτων της Ελλάδας, με φοβερά κέρδη, άλλοτε γεωπολιτικά, άλλοτε οικονομικά κ.ο.κ., είναι τουλάχιστον ανήθικο να στήνουν στον τοίχο μια αδύναμη χώρα και η μόνη χείρα βοηθείας που της προτείνουν, να είναι τα αυστηρότερα μέτρα, όπως η κατάργηση του 14 μισθού, όταν ήδη οι μισθοί μας είναι κατά 40% χαμηλότεροι από του μέσου Ευρωπαίου), η νέα αύξηση των φόρων κλπ, που το μόνο που θα κατορθώσουν θα είναι να αφαιρέσουν και το τελευταίο ίχνος αξιοπρέπειας του Έλληνα πολίτη, ο οποίος θα αποτελέσει παράδειγμα προς αποφυγή για οποιοδήποτε άλλο κρατος παγκόσμια παρεκτραπεί (είτε λόγω επιλογής, είτε λόγω ανικανότητας όπως εμείς) από το κυρίαχο οικονομικό μοντέλο της ελεύθερης αγοράς, που καταργεί έννοιες όπως το κοινωνικό κράτος και τον ουμανισμό και διαιωνίζει τη φτώχεια, την αδικία και την εκμετάλλευση, με φοβερές κυρώσεις που θίγουν τόσο τα ατομικά, όσο και τα κυριαρχικά δικαιώματα μιας ελεύθερης υποτίθεται χώρας, προς τους πολίτες της. Αλλά τέτοιες έννοιες, απέχουν πολύ από τις προθέσεις αλλά και τα συμφέροντα των ισχυρών.
Εμπρός λοιπόν για τα νέα μέτρα που χάραξαν οι εκ δυσμών αλάνθαστοι και παντογνώστες σωτήρες, που η χώρα μας, ανήμπορη και ανίκανη όπως πάντα να διαπραγματευτεί και να αμφισβητήσει, αλλά και σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνη που έφτασε σε αυτή την κατάσταση, θα εφαρμόσει με δουλοπρεπική ευλάβεια. Και όλα αυτά, όπως τραγούδηε και ο Γ. Μηλιώκας...για το καλό μας.
the more people agree with me
the more I think I'm wrong