Περί Νοσταλγίας

[330Ci]

Εγώ πάλι το έχω ξαναπεί και δεν θα σταματήσω να το λέω: την αίσθηση που μου έδινε
πίσω απο το τιμόνι η Super Nuova 1300 του πατέρα μου δεν την έχω ξαναβρεί παρά τα 250+ άλογα του 330...

[Κωνσταντίνος]

Το συνηθίζουμε όλοι να εξιδανικεύουμε τα πράγματα-πρόσωπα-καταστάσεις που κυριαρχούν στην εποχή μας.
Π.χ για αυτούς που παρακολουθούσαν ποδόσφαιρο απο το 70' υπέρτατος ποδοσφαιριστής είναι ο Μπεκεμπάουερ ή ο Πελέ. Για τους αμέσως νεότερους απο αυτούς, είναι ο Μαραντόνα τώρα είναι ο Μέσι και πάει λέγοντας.
Κάποιος αυτοκινητόφιλος που γεννήθηκε το 1980, θεωρεί την Μ3 Ε46 το απόλυτο αυτοκίνητο. Ενας άλλος που είναι 20 χρόνια μεγαλύτερος, το αντίστοιχο είναι το Μ3 Ε30.
Ναι δε λέω, υπάρχει διαφορά στα αυτοκίνητα ως προς το feeling. Και υπήρχε γιατί απουσίαζαν άλλα πράγματα, με σημαντικότερο την ασφάλεια.
Και έβγαινε και λίγο ακούσια αυτή η "αισθηση" που λείπει τώρα. Τι εννοώ. Εντελώς υποθετικά εάν ο τομέας της ασφάλειας των αυτοκινήτων ήταν πολύ πιο μπροστά απο τους υπόλοιπους τομείς το 70΄ή το 80΄, τότε μάλλον δεν θα υπήρχε ποτέ αυτή η "αίσθηση" που λέμε ότι λείπει απο τα σημερινά αυτοκίνητα. Γιαυτό λέω ότι έβγαινε "ακούσια".
Αυτό που δεν έβγαινε "ακούσια" ήταν η αντοχή στον χρόνο. Και αισθητικά αλλά και υλικά.

Υ.Γ Τα παλαιότερα αυτοκίνητα "είχαν ψυχή" όπως λέτε. Και τα σημερινά έχουν.
Η ψυχή λένε ζυγίζει 21 γραμμάρια. Στα παλιότερα μάλλον ζύγιζε λίγο παραπάνω................