Δεν το διαβασα........ουτε θελω.....ζω ήδη με την ιδεα οτι ο κόσμος δίπλα μου ειναι ο χειρότερος........Αρχικό μήνυμα απο Monsta
Θανατική ποινη για όποιον ''ακουμπάει'' παιδιά!!!.....και σε οποίον δεν αρέσει.....ας μας πει την γνώμη του οταν κάποιος ''ακουμπήσει'' το δικό του παιδί.........γιατι υπαρχουν και αυτοι που θα που,,,,,,,,,άρρωστοι άνθρωποι ειναι ...τρελοί.......ΠΑΛΟΥΚΩΜΑ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ.....ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΝΕΙ Η ΒΡΩΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ
Banned
B of A
Τα νούμερα ζαλίζουν.
https://www.rollingstone.com/politic...-fail-20120314At least Bank of America got its name right. The ultimate Too Big to Fail bank really is America, a hypergluttonous ward of the state whose limitless fraud and criminal conspiracies we'll all be paying for until the end of time. Did you hear about the plot to rig global interest rates? The $137 million fine for bilking needy schools and cities? The ingenious plan to suck multiple fees out of the unemployment checks of jobless workers? Take your eyes off them for 10 seconds and guaranteed, they'll be into some **** again: This bank is like the world's worst-behaved teenager, taking your car and running over kittens and fire hydrants on the way to Vegas for the weekend, maxing out your credit cards in the three days you spend at your aunt's funeral. They're out of control, yet they'll never do time or go out of business, because the government remains creepily committed to their survival, like overindulgent parents who refuse to believe their 40-year-old live-at-home son could possibly be responsible for those dead hookers in the backyard.
It's been four years since the government, in the name of preventing a depression, saved this megabank from ruin by pumping $45 billion of taxpayer money into its arm. Since then, the Obama administration has looked the other way as the bank committed an astonishing variety of crimes – some elaborate and brilliant in their conception, some so crude that they'd be beneath your average street thug. Bank of America has systematically ripped off almost everyone with whom it has a significant business relationship, cheating investors, insurers, depositors, homeowners, shareholders, pensioners and taxpayers. It brought tens of thousands of Americans to foreclosure court using bogus, "robo-signed" evidence – a type of mass perjury that it helped pioneer. It hawked worthless mortgages to dozens of unions and state pension funds, draining them of hundreds of millions in value. And when it wasn't ripping off workers and pensioners, it was helping to push insurance giants like AMBAC into bankruptcy by fraudulently inducing them to spend hundreds of millions insuring those same worthless mortgages.
But despite being the very definition of an unaccountable corporate villain, Bank of America is now bigger and more dangerous than ever. It controls more than 12 percent of America's bank deposits (skirting a federal law designed to prohibit any firm from controlling more than 10 percent), as well as 17 percent of all American home mortgages. By looking the other way and rewarding the bank's bad behavior with a massive government bailout, we actually allowed a huge financial company to not just grow so big that its collapse would imperil the whole economy, but to get away with any and all crimes it might commit. Too Big to Fail is one thing; it's also far too corrupt to survive.
All the government bailouts succeeded in doing was to make the bank even more prone to catastrophic failure – and now that catastrophe might finally be at hand. Bank of America's share price has plunged into the single digits, and the bank faces battles in courtrooms all over America to avoid paying back the hundreds of billions it stole from everyone in sight. Its credit rating, already downgraded to a few rungs above junk status, could plummet with the next bad analyst report, causing a frenzied rush to the exits by creditors, investors and stockholders – an institutional run on the bank.
They're in deep trouble, but they won't die, because our current president, like the last one, apparently believes it's better to project a false image of financial soundness than to allow one of our oligarchic banks to collapse under the weight of its own corruption. Last year, the Federal Reserve allowed Bank of America to move a huge portfolio of dangerous bets into a side of the company that happens to be FDIC-insured, putting all of us on the hook for as much as $55 trillion in irresponsible gambles. Then, in February, the Justice Department's so-called foreclosure settlement, which will supposedly provide $26 billion in relief for ripped-off homeowners, actually rewarded the bank with a legal waiver that will allow it to escape untold billions in lawsuits. And this month the Fed will release the results of its annual stress test, in which the bank will once again be permitted to perpetuate its fiction of solvency by grossly overrating the mountains of toxic loans on its books. At this point, the rescue effort is so sweeping and elaborate that it goes far beyond simply gouging the tax dollars of millions of struggling families, many of whom have already been ripped off by the bank – it's making the government, and by extension all of us, full-blown accomplices to the fraud.
Anyone who wants to know what the Occupy Wall Street protests are all about need only look at the way Bank of America does business. It comes down to this: These guys are some of the very biggest assholes on Earth. They lie, cheat and steal as reflexively as addicts, they laugh at people who are suffering and don't have money, they pay themselves huge salaries with money stolen from old people and taxpayers – and on top of it all, they completely suck at banking. And yet the state won't let them go out of business, no matter how much they deserve it, and it won't slap them in jail, no matter what crimes they commit. That makes them not bankers or capitalists, but a class of person that was never supposed to exist in America: royalty.
Self-appointed royalty, it's true – but just as dumb and inbred as the real thing, and every bit as expensive to support. Like all royals, they reached their position in society by being relentlessly dedicated to the cause of Bigness, Unaccountability and the Worthlessness of Others. And just like royals, they spend most of their lives getting deeper in debt, and laughing every year when our taxes go to covering their whist markers. Two and a half centuries after we kicked out the British, it's really come to this?
Bank of America started out in San Francisco in 1904 as an emblem of American capitalism. Founded by a first-generation Italian-American named Amadeo Giannini – it was even originally called the Bank of Italy – the bank set out to serve immigrants denied credit by other banks, and it was instrumental in helping to rebuild the city after the devastating earthquake of 1906.
But like many of the truly bad ideas in history, the present-day version of Bank of America was the product of a testosterone overdose. The concept of an overmassive, acquiring-everything-in-sight, bicoastal megabank was hatched in the terminal inferiority complex of a greed-sick ******* – actually two greed-sick assholes, both of them CEOs of Southern regional banks, who launched a cartoonish arms race of bank acquisitions that would ultimately turn the American business world upside down.
ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΥΠΟ-ΣΥΣΤΗΜΑ
Δεν χωράει αμφιβολία πως τα αδιέξοδα στα οποία έχει οδηγηθεί η Ελλάδα οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στο σύστημα πολιτικής εξουσίας που κυριάρχησε για πολλές δεκαετίες στον τόπο. Ηταν ένα σύστημα στηριγμένο στις πελατειακές σχέσεις , στην ρουσφετολογία, στην ευνοιοκρατία και τον δανεισμό. Για να κάνουν τους καλούς, οι πολιτικοί μοίραζαν χρήματα και εύνοιες σε διάφορες επι μέρους ομάδες κατακερματίζοντας το κοινωνικό και οικονομικό σύστημα δημιουργώντας ένα κυκεώνα ρυθμίσεων και μηχανισμών. Ένα χάος δηλαδή που σήμερα το πληρώνει η χώρα αδυνατώντας να βάλει μιά στοιχειώδη έστω τάξη σε αυτό που λέγεται δημόσιος τομέας. Μέσα από την λογική αυτή αναδείχτηκαν «λαικά» κόμματα και από τα δεξιά και τα αριστερά, που δήθεν φρόντιζαν για τους αδύναμους συμπολίτες μας. Αυτό όμως που ουσιαστικά έκαναν ήταν να διαβρώσουν το σύστημα εξαγοράζοντας ψήφους κιΆ εθίζοντας τον λαό σε εύκολες και άκοπες λύσεις όπου μόνο ορισμένοι πολιτικοί ήσαν σε θέση να προσφέρουν.
Κάθε προσπάθεια εξορθολογισμού του συστήματος συναντούσε λυσσώδεις αντιστάσεις. Με παντιέρα την εικονική φροντίδα των αδυνάτων και με εύκολη την κατηγορία της εξάρτησης από σκοτεινά υποτίθεται συμφέροντα όλων όσων επιχειρούσαν να κάνουν κάτι. Ο Κων/νος Καραμανλής είχε κατηγορηθεί για σοσιαλμανία όταν είχε προσπαθήσει να απαγκιστρώσει κρατικοδίαιτες επιχειρήσεις από την αγκαλιά του δημόσιου τομέα, ενώ ο Κ Μητσοτάκης είχε χάσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία μόλις στάθηκε για ένα διάστημα όρθιος στηρίζοντας πρωτοβουλίες εξυγίανσης των αγορών. Αριστερότερα, ο λαικισμός ανακάλυπτε δεξιά στροφή του Ανδρέα Παπανδρέου και των διαδόχων του με αποτέλεσμα την ίδρυση των κομμάτων του Γερ. Αρσένη και του Δημ. Τσοβόλα. Σήμερα, ο Γ. Παπανδρέου – παρά την αδυναμία του να μην μπορεί να καταπολεμήσει την λογική των φορολογιών επιδρομών – θεωρείται σημαιοφόρος καπιταλιστικών επιλογών κιΆ εχθρός του λαού. Επειδή κυρίως δεν ήταν σε θέση να μοιράσει χρήμα και διορισμούς στο δημόσιο. Κι επειδή έκανε μια προσπάθεια να βάλει τάξη, κυρίως στις δημόσιες επιχειρήσεις. Το αποτέλεσμα είναι διάρρηξη σχέσεων του επίσημου Πασόκ με την παραδοσιακή βάση του κόμματος και η κυοφορία νέων σχηματισμών προς τα Αριστερά.
Ποιες είναι οι πραγματικές επιλογές για τους έλληνες σήμερα; Το σύστημα δεν δείχνει έτοιμο να αλλάξει. Τα μεγάλα λεγόμενα κόμματα δεν είναι έτοιμα να βάλουν το χέρι στην πληγή. Εχοντας εξασφαλίσει κάποιες μεσοπρόθεσμες χρηματοδοτήσεις επαφίενται στην καλή τους τύχη και στις διαθέσεις ευρωπαίων και αμερικανών για να συνεχίσουν παρόμοιες πρακτικές. Επαγγέλματα δεν ανοίγουν, φόροι δεν μειώνονται, φορείς δεν καταργούνται και οι δαπάνες του κράτους η ελπίδα είναι να περικοπούν μέσω ψαλιδίσματος μισθών και συντάξεων. Καταβυθίζοντας έτσι την χώρα σε μια σπειροειδή κατάρρευση στο κενό. Τα κόμματα του συστήματος ετοιμάζονται και πάλι κάποιους να βολέψουν, άλλους να τακτοποιήσουν ώστε να κρατήσουν ανέπαφη την οικονομικο-επικοινωνιακή τους υποδομή.
Από την άλλη μεριά, ο αντιφατικός λαικισμός έχει πνίξει την κοινωνία. Κινήσεις εναντίον του Μνημονίου πλημμυρίζουν και τα δεξιά και τα αριστερά κομμάτια που δεν καλύπτουν τα δύο κυρίαρχα κόμματα. Εν τούτοις οι αδυναμίες όλων τους είναι καταφανείς. Καμία πρόταση για το μέλλον, απουσία νέων ιδεών, αμηχανία στο «δια ταύτα», τίποτα για κάποιο ρεαλιστικό αύριο. Βερμπαλισμοί, εθνικιστικές εξάρσεις και κουβέντες για την ανωτερότητα της φυλής. Δεν κερδίζονται όμως έτσι οι οικονομικές κρίσεις. Εμμεσα το μήνυμα που όλοι προβάλλουν είναι πως διώχνοντας τους δανειστές και καταργώντας το Μνημόνιο η χώρα θα επανέλθει σε αυτά που ίσχυαν πριν από τρία χρόνια. Πράγμα εξωπραγματικό και αδύνατο. Εκτός Μνημονίου σήμερα πλέον σημαίνει ίδιες καθημερινές οικονομικές δυσκολίες με μεγαλύτερα κοινωνικά αδιέξοδα.
Το επιχείρημα μάλιστα να γίνειΛογιστικός Έλεγχος του χρέους από μία ανεξάρτητη επιτροπή οικονομολόγων για να φανεί πως είναι επαχθές είναι τουλάχιστον νηπιακό. Αυτό έγινε μόνο στον Ισημερινό, λόγω προηγούμενης δικτατορίας κιαι χρήσης των δανείων για τις ανάγκες του καθεστώτος. Εδώ τι θα δείξει ένας τέτοιος, καλοδεχούμενος, έλεγχος; Παροχές σε διάφορες κοινωνικές ομάδες, επιδοτήσεις και διορισμούς στο δημόσιο. Πως θα ανακηρυχθεί λοιπόν επαχθές ένα χρέος που δημιουργήθηκε για άγραν ψήφων; Σε πλαίσια βέβαια απόλυτα δημοκρατικά. Οσο για τον λογαριασμό που θα πρέπει να αποδώσουν όσοι μας οδήγησαν στο ΔΝΤ, η όποια έρευνα σίγουρα θα δείξει πως η εναλλακτική λύση θα ήταν είτε άτακτη πτώχευση είτε δραματικές περικοπές στο δημόσιο. Που, να σημειώσω, μακάρι να είχαν γίνει.
Το σύστημα λοιπόν ελπίζει σε κάτι από τα ίδια. Και το υποσύστημα, οι εχθροί του Μνημονίου δηλαδή, θα ήθελαν συνέχιση του πάρτι του μεγάλου δημόσιου τομέα δίχως κόστος και με κάποιους κουτόφραγκους να πληρώνουν τον λογαριασμό. Αυτά όμως είναι χίμαιρες. Το παράδοξο είναι όσοι σημειώνουν τα αυτονόητα και ομιλούν σταθερά και διαχρονικά την γλώσσα της λογικής επιμένοντας σε πολιτικές μείωσης του κράτους δεν φαίνεται για την ώρα να συναρπάζουν το εκλογικό σώμα. Γι αυτό λοιπόν ο ίδιος ο λαός θα πάρει την τύχη στα χέρια του. Και οι όποιες συνέπειες της ετυμηγορίας του δεν θα είναι αποτέλεσμα κινήσεων πολιτικών προσώπων. Αλλά προέκταση των δικών του εκλογικών αποφάσεων. Την καταστροφή δηλ. θα την έχει προκαλέσει ο ίδιος. Να μην τα ρίχνουμε πάντα σε «υπεύθυνους» τρίτους….
του Ανδρέα Ανδριανόπουλου
τον πετυχα προχθες στο πλαισιο και τα ειπαμε λιγο.
καλο ανθρωπακι.
για όποιον θέλει να τον ακόυσει ζωντανά
Κάθε Κυριακή πρωί 10 - 11πμ
"ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΤΡΟΠΟ"
Ο Α. Ανδριανόπουλος στον Flash 96
gnx (18-03-12)
Επικαιροτητα - Προβληματισμοι ...5 (μ.μ. 2)
Μήπως ο Ανδριανόπουλος διαφέρει από τους άλλους αρχιερείς της διαπλοκής; Θεωρίας ήταν και είναι αλλά όταν ήταν μέσα στο χορό αυτοκριτική δεν τον άκουσα να κάνει ποτέ. Και τώρα από θέση συμβούλου ξένων επιχειρήσεων με παχυλό μισθό βγαίνει κατά καιρούς όπως ο Μάνος και λέει τα αυτονόητα δεν ξέρω γιατί ή μάλλον υποπτεύομαι ότι το ρόλο του παίζει και αυτός. Δεν θέλω να βλέπω κανέναν από τους παλιούς πολιτικούς (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων) γιατί είμαι σίγουρος ότι κανένας δεν έχει μετανοιώσει για τα πεπραγμένα τους.
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη micz : 17-03-12 στις 16:56
δύο πράγματα
πρώτον, δεν πολιτεύεται, δεν ζητάει ψήφο από κάποιον και όταν ήταν υπουργός ήταν από τους πλέον σεμνούς
δεύτερον, καλά κάνει και είναι σύμβουλος επιχειρήσεων...από πού κι ως πού αυτό είναι βδέλυγμα;
έχουμε συνηθίσει σε ανεπάγγελτους και κρατικοδίαιτους αγωνιστές του λαού
Stathis (17-03-12)
Καλά κάνει αλλά λέει μισές αλήθειες. Δενπολιτεύεται αλλα έχει ΄φιλίεσ΄ με κάποιους αρχηγούς κομμάτων. Πολύ σεμνότητα και πλήθος έργου έχει να επιδείξει τι να πω; Ο καθένας κρίνει όπως αυτός νομίζει αλλά για μένα ο εν λόγω κύριος δεν με εκφράζει ούτε για αστείο.
δις ις ε φρη κάντρη
Και οι δύο δίκιο έχετε, αν θέλετε τη γνώμη μου.δύο πράγματα
πρώτον, δεν πολιτεύεται, δεν ζητάει ψήφο από κάποιον και όταν ήταν υπουργός ήταν από τους πλέον σεμνούς
δεύτερον, καλά κάνει και είναι σύμβουλος επιχειρήσεων...από πού κι ως πού αυτό είναι βδέλυγμα;
έχουμε συνηθίσει σε ανεπάγγελτους και κρατικοδίαιτους αγωνιστές του λαού
Ο Ανδριανόπουλος δεν υπήρξε κανένα αστέρι υπουργός. Μικρά και διστακτικά βήματα έκανε σε κάποιους τομείς, πολλοί περιμέναμε πολλά περισσότερα από εκείνον. Δεν ξεπέρασε σε επιδόσεις ούτε τον Παλαιοκρασσά ...
Οι γνώσεις του όμως σε ακαδημαικό επίπεδο ξεχώριζαν. Είναι ο δημιουργός του θεωρητικού μανιφέστου της ΝΔ (ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός) το 89-90, με το οποίο πορεύτηκε και η κυβέρνηση Μητσοτάκη αλλά κυρίως οι κυβερνήσεις Σημίτη ! Πάντα σε θεωρητικό επίπεδο, η επιστημονική του ματιά στα οικονομικά και τα πολιτικά δεν έχει ξεπεραστεί ακόμα.
Τα γραπτά του και οι ομιλίες του έχουν καθηλώσει ακροατήρια στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου.
Είναι όμως ατά αρκετά γιά να τον κρίνει κανείς θετικά γιά την προσφορά του στη χώρα ? Δεν ξέρω ... συμπαθής σαν άνθρωπος μου είναι πάντως.
Θα τολμούσα μάλιστα και έναν παραλληλισμό με τον Α. Παπανδρέου, ο οποιός επίσης υπήρξε κορυφαίος θεωρητικός στα αναπτυξιακά οικονομικά, στην εποχή του. Και λοιπόν ...?
Stathis (17-03-12)
Δικαιώματα - Επιλογές
