Ανοίγω αυτό το θέμα, να δώσω ορισμένες σημαντικές οδηγίες σε εκείνους που "κουκουλώνουν" το αυτοκίνητό τους.
Αφορμή ήταν το σχετικά καινούριο Seat Leon που με μόνο 30.000 χλμ και μοντέλο του 2005, δεν δικαιολογούσε τη κατάσταση του βερνικιού του στα επίπεδα σημεία του (καπώ - ουρανός).
Το μυαλό μου πήγε κατευθείαν στη (συνεχή) χρήση κουκούλας, πράγμα που βέβαια επιβεβαιώθηκε από τη κουβέντα που είχα με τον ιδιοκτήτη του λίγο αργότερα.
Το συγκεκριμένο πρόβλημα το λέμε "ψώριασμα', διότι αν κοιτάξεις από τη σωστή γωνία και με το σωστό φωτισμό το βερνίκι φαίνεται εκτός από θαμπό ότι κάτι άλλο "δουλεύει" από μέσα. Είναι όλο ομοιόμορφο και πιο έντονο εκεί που πατάει καλά η κουκούλα (στο εμπρός σημείο του καπώ και του ουρανού).
Αυτό οφείλεται σε ένα και μόνο λόγο: ΣΤΗΝ ΥΓΡΑΣΙΑ.
Το βερνίκι ως γνωστό έχει πόρους και πρέπει να αναπνέει. Σκεπάζοντάς το με μία αδιάβροχη κουκούλα, περιορίζουμε τον αέρα του.
ΕΠΙΠΛΕΟΝ, όταν έχει νοτιά ή βρέχει και αφήσουμε το αυτοκίνητο σκεπασμένο, ουσιαστικά φυλακίζουμε την υγρασία μεταξύ κουκούλας και βερνικιού. Το αποτέλεσμα είναι σιγά-σιγά να δημιουργείται πρόβλημα στο βερνίκι και να αρχίζει το θάμπωμα και αργότερα το ψώριασμα.
Προσοχή: Δυστυχώς το θάμπωμα αυτό ΔΕΝ γιατρέυεται με γυάλισμα. Το πρόβλημα πάει βαθιά (φτάνει και στο χρώμα) και όπως καταλαβαίνετε δεν μπορεί να διορθωθεί με αλοιφές. Μπορεί να γίνει καλύτερο, όχι όμως τέλειο. Η μόνη λύση είναι το βάψιμο.....και ποιος θέλει να πάει να βάψει ουρανό, καπώ???
Γι αυτό προσέχουμε τις μέρες που ο καιρός είναι βροχερός ή έχει νοτιά.
Ξε-σκεπάζουμε το αυτοκίνητο αμέσως μετά τη βροχή και το αφήνουμε να αναπνεύσει. Το ξέρω ότι μπορεί να μας λερωθεί, αλλά αυτό είναι το λιγότερο ...κακό. Βάζουμε τη κουκούλα ξανά όταν οι δρόμοι έχουν ΣΤΕΓΝΩΣΕΙ εντελώς και φυσικά εννοείται ότι και το αυτοκίνητο και η κουκούλα μας πρέπει να είναι στεγνά.
Η κουκούλα μπορεί άφοβα να χρησιμοποιείται το καλοκαίρι και να προστατεύει το αυτοκίνητο από τις βλαβερές ακτίνες του ήλιου.
Προσοχή όμως τις ημέρες που βρέχει / έχει νοτιά.