καθε φορα που χτυπαω εγκαρσια ανωμαλια μεσα στην πολη βριζω και βλαστημαω με τα ρανφλατ.αλλα οταν βλεπω ατομα να μενουν στην ακρη του δρομου και να αλλαζουν λαστιχο η' να περιμενουν οδικη οπως ενας γειτονας μου σκεφτομαι ποσο τυχερος ειμαι..εγω επαθα λαστιχο,το φουσκωσα πηγα στον λαστιχα,το μπαλωσα ,εφυγα.ουτε οδικες ουτε γρυλλοι ...πολιτισμος και ανεση-ευκολια,νεα τεχνολογια..και δεν φταινε τα ρανφλατ ,οι δρομοι φταινε που ειναι αθλιοι.σε δρομο καινουριο ειναι βελουδο.
Απάντηση με παράθεση